Vino Nobile di Montepulciano – Noblesse Oblige!

Je moet het ze nageven die wijnboeren uit Montepulciano… Wat een heerlijke naam hebben ze toch gekozen voor hun wijnen; Vino Nobile di Montepulciano! De verwachtingen stijgen plotsklaps naar fenomenale hoogten. Hoe kan een wijn die deze ‘edele’ benaming draagt niet voldoen aan de hoge kwaliteitseisen die wij proevers stellen? De naam zou trouwens afgeleid zijn van het gedicht ‘Montepulciano d’ogni vino è il re’ dat poëet Francesco Redi in 1685 schreef in de bundel ‘Bacco in Toscana’. Hij verheerlijkte de Montepulciano wijnen als zijnde de enige wijn voor de koningen of edelen waardoor de Nobile geboren werd. We geven je graag het desbetreffende gedicht mee:

Montepulciano d’ogni vino è il re

Bella Arianna con bianca mano
versa la manna di Montepulciano:
colmane il tonfano, e porgilo a me.
Questo liquore, che sdrucciola al core
o come l’ugula e baciami e mordermi!
O come in lacrime gli occhi
disciogliemi!
Me ne strasecolo, me ne strabilio,
e fatto estatico vo in visibilio.
Onde ognun, che di Lieo
riverente il nome adora,
ascolti questo altissimo decreto
che Bassareo pronuncia, e gli dia fé:
Montepulciano d’ogni vino è il re.

De enige manier om vast te stellen of de vlag de lading dekt is nog steeds het proefondervindelijk ontdekken. En laat dit nu net datgene zijn waar wij bij Amici zo sterk in zijn! Acht Vino Nobile wijnen werden ontkurkt. Met één uitzondering kwamen ze allen uit de jaren 2012 of 2013. Respectievelijk omschreven door het lokale consorzio als een exceptional (2012) en excellent (2013) vintage.

Vino Nobile di Montepulciano DOCG, enkele weetjes!

  • Montepulciano is een stad in het zuidelijke deel van Toscane. Het is een druk bezocht Middeleeuws stadje dat, zoals zo vaak met de Italiaanse dorpjes/stadjes, aan een heuvel verankert zit. Het ligt bijna op de grens met Umbria (het meer van Trasimeno is slechts 25 km ver).
  • Je kan een bezoek perfect combineren met die andere Toscaanse grootheid want ook Montalcino ligt op een kleine steenworp (35 km).
  • Het is bijna een verplichting bij een lokaal bezoek halt te houden bij Caffè Poliziano. Het is een heerlijke barista waar je kan genieten van de lekkerste cappuccino (wel voor 10 uur bestellen wens je geloofwaardig over te komen) en aanverwanten. Het uitzicht vanop het achterterras krijg je er gratis bovenop!
  • Vino Nobile di Montepulciano was de allereerste die toe mocht treden tot het – nou ja – selecte DOCG clubje in 1980. In haar zog volgden dat jaar nog Brunello di Montalcino en de Piemontese grootheden Barolo en Barbaresco.
  • We spreken hier enkel over rode wijnen.
  • De koningsdruif verantwoordelijk voor deze wijnen is de Sangiovese. Deze druif staat hier bekend als Prugnolo Gentile. Voor de taalpuristen vernoemen we nog dat we het hier over Sangiovese Grosso hebben.
  • Deze Sangiovese moet minimaal 70% aanwezig zijn in de Vino Nobile. De overige 30% mag ingevuld worden door de ‘andere lokale druivenrassen’. Merk hierbij op dat bv. Merlot ondertussen ook als lokaal wordt beschouwd. Meer Toscaans zullen echter druiven zoals Canaiolo, Colorino of Mammolo zijn.
  • Sinds 1989 is het verboden om witte druivenrassen te gebruiken in de blend. Voorheen mocht dit voor maximaal 10%.
  • De wijngaarden situeren zich op een hoogte tussen de 250 en 600 meter boven de zeespiegel. Er zouden ongeveer 1.300 hectare wijngaarden in aanplant zijn.
  • Staan deze wijngaarden in de zone Valdichiana dan heb je pech. Deze worden uitgesloten van de Montepulciano productiezone.
  • Er wordt een verplichte rijpingsperiode opgegeven van minimum 2 jaar startende op 1 januari volgend op het oogstjaar. Voor de keuze waarin de wijn moet rijpen bestaat er enige vrijheid. De wijnbouwer heeft hiervoor 3 opties: De eerste optie is 24 maanden rijping in hout. De tweede optie is 18 maanden rijping in hout en 6 maanden in ander materiaal bv inox, beton,… Tenslotte is er de keuze voor 12 maanden rijping in hout, gevolgd door 6 maanden in ander materiaal en nog eens 6 maanden in fles. Er bestaat geen verplichting dat dit hout eiken barriques, tonneaux dan wel fusten moeten zijn.
  • Er bestaat tevens een Riserva. De rijpingsperiode moet hier minimaal 3 jaar zijn, waarvan 6 maanden in fles.
  • We vinden hier buiten de Vino Nobilo ook nog de Rosso di Montepulciano en de Vin Santo di Montepulciano.

De proeverij!

  1. Poliziano Vino Nobile di Montepulciano 2013
    85% Sangiovese aangevuld met Canaiolo, Colorino en Merlot. 14 tot 16 maanden rijping in barriques en tonneaux voor 2/3e van de wijn.
    Heldere kersenrode kleur. De geur geeft ondanks de aanwezigheid van het rode fruit à la kers en aalbes evenzeer een scherp, groenkruidig kantje. We ontdekken na het walsen viool, zoethout, peper, sousbois, ceder, leder en laurier. Dat scherpe kantje blijft ook in de smaakfase aanwezig in. Voldoende fris van smaak, dat wel, maar toch balancerend op het evenwicht. De afdronk mocht dat tikkeltje langer zijn en de tannine missen net die extra steun ook al zijn de zuren er wel.
    Ietwat verrassend bleek dit de Nobile van Poliziano te zijn, één van de toonaangevende referenties. Deze 2013 in ons glas leek mij echter reeds op zijn retour!
    Punten: 83/100 – Te koop bij Wijnkennis (Prijs 23,20 €)
  2. Tenuta Gracciano della Seta Vino Nobile di Montepulciano 2012
    90% Sangiovese en 10% Merlot. Rijping: 40% in Franse eiken tonneaux, 60% in Slavonische fusten gedurende 18 maanden.
    Kersenrood met een spoortje evolutie. Het Sangiovese rode fruit is aanwezig alsook een puntje vlier. Licht rokerig, wat vegetaal, toetsje aards… Het geurpallet is correct, niet uitbundig, niet lokroepend!
    Hoewel de tannine in de aanzet wat stroef overkomen is de smaak correct en evenwichtig. Fruit en aciditeit volgen immers zonder evenwel de bovenhand te halen. Het geheel is voldoende lang aanwezig. Toch wordt de wijn nog niet met bijzonder gejuich onthaald!
    Punten: 84/100 – Te koop bij Ad Temptare (Prijs 25,60 €)
  3. Cantine Dei Vino Nobile di Montepulciano 2013
    90% Sangiovese en 10% Canaiolo. De wijn rijpt gedurende 18 maanden in Slavonische fusten gevolgd door 6 maanden flessenrijping.
    Zuivere kersenrode kleur. De rijpere kersen zijn hier duidelijk aanwezig gevolgd door een zweem van zwart fruit. De paddenstoelen en de potgrond brengen het bos boven terwijl munt en peper voor friskruidigheid zorgen. Tabak en cederhout maken het bouquet compleet. Toegankelijke wat rijkere stijl van Vino Nobile met een correcte aciditeit. Sappig, fruitig en niet te zwaar. De wijn lijkt me op dronk gekomen te zijn en is dan ook geen verder lang kelderleven beschoren.
    Punten: 87/100 – Te koop bij Baeten Vinopolis (Prijs 21,50 €)
  4. Salcheto Vino Nobile di Montepulciano 2017
    100% Sangiovese. 18 maanden rijping op hout, 70% in fusten, 30% in tonneaux.
    Zeer zuivere kersenrode kleur. Heerlijk fruit stuift er uit het glas met de onvermijdelijke kersen maar ook aardbei en rode bes. De kruiden en aanzettende tertiaire aroma’s zitten mooi in de ondersteuning van het fruit. Licht getoast, wat roosjes en theebladeren naast koffie vallen op. Smakelijke, sappige voldoende stevige en bovenal zeer onderbouwde wijn met prachtige zuren die de speelse tannine constant dribbelen. Dit is een plezier schenkend en boeiend glas wijn waar ik geen neen zeg tegen een refill! Met de jaargang 2017 het buitenbeentje van de proeverij.
    Punten: 90/100 – Te koop bij Dulst (Prijs 21,50 €)
  5. Poderi Boscarelli Vino Nobile di Montepulciano Riserva 2012
    90% Sangiovese en 10% Colorino. Rijping gedurende 28 tot 30 maanden in deels tonneaux en deels Slavonische fusten.
    Lichte evolutie bij de kersenrode kleur. De geurfase is correct maar nogal moeilijk. Alles komt in vakjes over en mist verwevenheid. Toch komen er heel wat geurelementen opzetten! We ruiken onder andere kers, aalbes, jeneverbes, peper, vanille, chocolade, cederhout, laurier, tabak, humus en alcohol. De smaak is wel beter verweven. We kennen een sappige start waarna de tannine overneemt. Het fruit wordt naar het einde gedomineerd door het bittere van de koffieboon. De lengte is best wel oké al valt de afdronk op zijn einde echt wel dood. Hoewel een Riserva, bekoren kon hij me niet echt!
    Punten 85/100 – Te koop bij Stappato (Prijs 32,95 €)
  6. Salcheto Salco Vino Nobile di Montepulciano 2013
    100% Sangiovese. 24 maanden rijping op hout, 70% in tonneaux, 30% in fusten.
    Robijnrood, helder en zuiver. Gulle en rijke neus met zeer veel wat rijper fruit van kers en braam. Veel aroma’s echter in de aanvulling zoals het florale van de violetjes. Vlezig tot balsamico naast de ceder, tabak en cacao. Peperkruidig en licht animaal. De smaak is tevens zeer fruitig te noemen, balancerend op het randje van te rijp fruit. De wijn komt me over als een commercieel gemaakte blockbuster waarbij de aanwezige tannine de nodige ondersteuning van de zuren mist. In tegenstelling tot de basis Vino Nobile die we van het huis proefden zal ik hier beleefd het aanbod van een tweede glas weigeren!
    Punten: 83/100 – Te koop bij Dulst (Prijs 48,50 €)
  7. Bindella Tenuta Vallocaia I Quadri Vino Nobile di Montepulciano 2013
    100% Sangiovese. 18 tot 20 maanden rijping in Franse eiken tonneaux gevolgd door 12 maanden flessenrust.
    Prachtig tranend en helder robijnrood. Hà, hier worden we vrolijk van… Mooie, open en volle neus met een waaier aan fruitvariatie gaande van de kers naar braam en pruim. Zeer mooie houtintegratie waarbij het cederhout na enige tijd walsen naar het sigarenkistje evolueert. Peper en laurier nemen de kruidigheid op zich. Charmerende roosjes gedrenkt in thee. Hoewel zwart fruit in de neus aanwezig is geeft de mond ons een overvloed aan fris rood fruit. Deze frisheid is trouwens een verrijking bij de aanwezigheid van de rijke en toch wel krachtige tannine. Stilaan beginnen deze tannine zich trouwens te geven waardoor we denken dat deze wijn toch op dronk aan het komen is. Mooi glas wijn!
    Punten: 88/100 – Te koop bij Young Charly (Prijs 28,55 €)
  8. Poliziano Asinone Vino Nobile di Montepulciano 2012
    100% Sangiovese. De wijn rijpt 16 tot 18 maanden in Franse eiken tonneaux.
    Heldere en zuivere kersenrode kleur. Fijn en rijk bouquet waarbij er telkens nieuwe aroma’s komen opzetten. De klassieke geuren komen allen terug met voorop de Sangiovese kersen. Pruim en rode bes zorgen voor nog meer fruit. Het hout zit verweven en de ceder geurt verrukkelijk. Munt, thee, peper, tabak, aards vullen prima aan. Het duurt een tijdje alvorens ik tot proeven toe kom. De geur blijft intrigeren. Een eerste slok geeft de bevestiging waar ik heel de avond naar zocht… Een heerlijk glas wijn die de Nobile zijn nobele waarde geeft. Verwevenheid is hierbij het sleutelwoord, verwevenheid omringd met een sublieme fraîcheur. Sangiovese en Vino Nobile ten top!
    Score: 92/100 – Te koop op diverse plaatsen in België, indien gewenst kan je deze ook op aanvraag bij Wijnkennis bestellen. (Richtprijs: 52,50 €).

De verscheidenheid in de geproefde 2012 en 2013 wijnen was wat mezelf betreft toch wel duidelijk merkbaar in het glas. 2012 gaf telkens meer frisheid dan de wat loggere 2013. Ik zal me niet uitlaten dat deze jaren exceptioneel of excellent zijn. Ik ga wel akkoord dat het jaar 2012 een trapje hoger stond in de door ons geproefde wijnen.

Met dank aan Johan Luyten voor de duidelijke foto!

Tullum, Terre di Alfieri & Canelli – 3 bijkomende DOCG gebieden

Stilstaan is achteruitgaan en dus is het af en toe noodzakelijk om mijn kennis omtrent de Italiaanse wijnen bij te schaven zodat ik kan mee praten over de laatste bewegingen. Zo blijkt dat de laatste benoemingen van 3 nieuwe DOCG gebieden aan me voorbij zijn gegaan. Over de zin of nog beter de onzin van al deze Italiaanse DOCG benoemingen kan je uitgebreid discussiëren en je kan de vraag stellen waar en wanneer dit gaat stoppen. We zitten immers al aan 77 verschillende DOCG nominaties en The sky blijkt hier echt wel The limit. Enfin… 3 nieuwe upgrades dus!

Tullum aka Terre Tollesi

Abruzzo heeft met Tullum zijn tweede DOCG beet. Terre Tolesi/Tullum is de eerste promotie van DOC naar DOCG sinds de benoeming van Nizza in 2014. De promotie werd op 4 juli 2019 goedgekeurd door het ministerie van Landbouw. De wijngaarden van Tullum DOCG liggen in de provincie Chieti. Er kunnen 5 verschiilende meldingen van DOCG gemaakt worden op het etiket:

  1. Tullum DOCG Passerina
  2. Tullum DOCG Pecorino
  3. Tullum DOCG Rosso
  4. Tullum DOCG Rosso Riserva
  5. Tullum DOCG Spumante (moet minstens 60% Chardonnay bevatten + tweede gisting in de fles)

Opmerkelijk is dat de DOC Terre Tollesi/Tullum pas sinds 2008 van toepassing is en je kan stellen dat deze appellatie wel een blitzcarrière heeft gemaakt. Ook opmerkelijk is de opmars die de Pecorino druif, met Passerina in haar zog, beleefd in de diverse DOCG benoemingen de laatste 10 jaren. Blijkt deze druif dan toch meer te zijn dan een hedendaagse mode-druif?
Bij Tullum DOCG Rosso of Rosso Riserva is de hoofdrol weggelegd voor de Montepulciano druif.

Tullum omvat een zeer klein productiegebied met slechts 18,05 hectare aan wijngaarden en een productie die overeenkomt met 687 hectoliter (cijfers van 2018). De wijngaarden liggen slechts enkele kilometers landinwaarts van de Adriatische Zee en liggen in en rond het dorpje Tollo. Terre Tollesi betekent eigenlijk ‘het land van Tollo’ of ‘in de buurt van Tollo’. De benaming Tullum dateert uit de 11e Eeuw waar we de benaming in de geschiedenisboeken tegenkomen als de naam van een versterkte stad. Dat Terre Tollesi/Tullum echt een mini gebied is vertaald zich dat er momenteel slechts 2 producenten zijn die het label Tullum DOCG gebruiken; Feudo Antico en Vigneti Radica. De toekomst zal uitwijzen of we een stijging van het aantal producenten zullen kennen.

Terre di Alfieri

Voor DOCG nummer 76 kunnen we ons afvragen of Roero DOCG een dubbelganger heeft gekregen! Met Terre di Alfieri bevinden we ons in Piemonte en net als in Roero zijn de witte wijnen er van de Arneis, de rode van de Nebbiolo. Als we het productiegebied bekijken lijkt het wel of Terre di Alfieri het verlengstuk is van dit van de Roero. Waar de ene ophoudt, gaat de andere verder. Bij het nagaan van de disciplinare stellen we vast dat het productiegebied 4 gemeenten in de Provincie Cuneo omvat en 7 gemeenten in de Provincie Asti.

De promotie naar DOCG kwam er in augustus 2020 en wat Terre di Alfieri gemeen heeft met Tullum is dat er ook hier in sneltempo de omschakeling is gekomen. In 2009 kwam Terre di Alfieri voor het eerst piepen als DOC! De Terre di Alfieri DOC blijft echter wel gewoon verder bestaan terwijl deze van Tullum verdwenen is.
Je kan Terre di Alfieri DOCG in 5 verschillende benamingen tegenkomen op het etiket:

  • Terre di Alfieri DOCG Arneis
  • Terre di Alfieri DOCG Arneis Superiore
  • Terre di Alfieri DOCG Nebbiolo
  • Terre di Alfieri DOCG Nebbiolo Riserva
  • Terre di Alfieri DOCG Nebbiolo Superiore

Bij de witte wijnen moet de Arneis minimaal 85% aanwezig zijn. Voor de rode wijnen wordt hetzelfde percentage van 85% minimale aanwezigheid aangehouden voor de Nebbiolo. Het is hoe dan ook een klein productiegebied met slechts een 40-tal hectare aan wijngaarden en een 20-tal producenten.

De naam “Land van de Alfieri” verwijst naar de adellijke familie Alfieri die eeuwenlang de scepter zwaaide in dit gebied. Hun 17e-eeuwse kasteel bevindt zich in de stad Magliano Alfieri in Cuneo.

Canelli of Moscato di Canelli

En Piemonte blijft scoren! Met Canelli behaald het een 19e DOCG binnen. Geduld wordt beloond kan je wel stellen want al bijna 20 jaar proberen de producenten van de Moscato di Canelli zich af te scheuren van de Moscato d’Asti en trachten ze een eigen DOCG te bekomen. Vanaf 12 mei 2021 is het niet langer nog een subzone van Moscato d’Asti maar een volwaardige DOCG.

De benoeming komt echt wel vers van de pers. Pas vanaf de oogst 2022 mag Canelli de DOCG status activeren. Het is dus nog wel even wachten vooraleer we ze in de markt zien verschijnen. Canelli DOCG moet 100% Moscato Bianco zijn, en mag alleen geproduceerd worden in 18 gemeenten uit de provincies Asti en Cuneo.
In totaal zijn er slechts 100 hectare beschikbaar, en de productie bedraagt momenteel ongeveer het equivalent van 500.000 flessen. In de DOCG Canelli mag alleen handmatig worden geoogst. Er kunnen 4 verschillende types van Moscato di Canelli op de markt gebracht worden:

  1. Canelli of Moscato di Canelli DOCG
  2. Canelli of Moscato di Canelli Riserva DOCG
  3. Canelli of Moscato di Canelli Riserva Vigna DOCG
  4. Canelli of Moscato di Canelli Vigna DOCG

Canelli wordt beschouwd als de bakermat van de Italiaanse mousserende wijnproductie. Na jaren in de Champagne in de leer te zijn geweest, experimenteerde Carlo Gancia vanaf 1850 met flesgisting en vond rond 1865 de “Moscato Champagne” uit. Canelli’s kilometerslange ondergrondse wijnkathedralen van traditionele wijnhuizen als Gancia, Bosca, Contratto en Coppo staan sinds 2014 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

De decadentie van een wijnclub – Superproeverij

Mogen we het ondertussen een traditie noemen? Ik zou het wel zeer graag wensen. Feit is dat we nu toch al een aantal jaren op rij in onze wijnclub een avond spenderen aan wat wij graag topwijnen noemen. De traditie, ontstaan bij wijnclub Op De Klippen had ik dit jaar een uitbreiding gegeven naar wijnclub Het Negende Vat. Hier organiseerde ik voor het eerst zulke avond. Dat deze zeer op prijs werd gesteld was achteraf wel zeer duidelijk.

Het opzet is zeer simpel. Zorg voor een aantal wijnen die echt tot de top in hun categorie behoren, spreek een kok aan die de avond kan opluisteren met heerlijke mini-gerechtjes en laat voor de rest de wijn spreken. Dergelijke grootheden verdienen immers een algehele aandacht.

Volgt een bondige samenvatting van wat de flessen, geblindeerd uiteraard, me die avonden influisterden:

  1. Ferrari Perlé Nero 2005 – Trento DOC (Trentino) – 56,00 €
    Openen met een 100% Pïnot Nero die 6 jaar sur lattes heeft gelegen. Stilte om ons heen. De toon is onmiddellijk gezet. Trento DOC is samen met Franciacorta het summum van de Italiaanse bubbels.
    Score 90/100
  2. Ferrari Giulio Ferrari Riserva del Fondatore 2002 – Trento DOC (Trentino) – 84,00 €
    Het paradepaardje van het huis van enkel Chardonnay met 12 jaar kelderrust. Je mag gerust zeggen, nog een paar stappen hoger dan de Perlé Nero. Goudgeel, mooi en fijn parelend. Heerlijke brioche en nootjes. Ondersteunend hout en citrus. Rijp, rijk vullend, vol en breed. En zeer fris. Overweldigend.
    Score 93/100
  3. Nals Margreid Baron Salvadori Chardonnay Riserva 2012 – Alto Adige DOC (Alto-Adige) – 30,70 €
    Absolute Grand Cru kwaliteit zoals je ze kan vinden in de Bourgogne wat wijnmaker Harald Schraffl hier uit zijn mouw schud! Een Chardonnay uit het wijnplaatsje Margreid dat 25 kilometer ten zuidwesten van Bolzano ligt. De oude druivenstokken groeien er op de zandige kalksplitbodem. De met de hand geoogste druiven worden na meerdere selecties mét temperatuur controle vergist in roestvrijstaal. Nadien volgt een vatrijping van 12 maanden in tonneaux-vaten van eikenhout. Dit geeft een wijn met een heldere fonkelende goudgele kleur. Fijn bouquet met intens fruit van banaan, ananas en mango, op de achtergrond fijne boterkoekjes. In de mond is hij uitermate boeiend. Hij opent met rijp fruit, lekker soepel, toont dan ook sappige zuren en in de finale ziltige, minerale en notige accenten, zeer lange afdronk.
    Score 92/100
  4. Rivera ‘Puer Apuliae’ 2009 – Castel del Monte DOC (Puglia) – 28,70 €
    Nero di Troia die 14 maanden gerijpt heeft in nieuwe Franse vaten. Voor velen een onbekende in de proeverij. Wat een prachtige neus! Een vat vol specerijen en warme kruiden. Laurier komt zeer duidelijk opzetten. Verder grafiet, braam, kers, pruim, tabak, ceder, humus, leder en koffie. Stevige beestje met volle, smakelijke tannines en lustig fruit. De afdronk is zeer kruidig. Dit is wat een stevige boy noemen, een jongen met ballen!
    90/100
  5. Joseph Hoffstätter Barthenau Vigna S Urbano 2011 – Alto Adige DOC (Alto Adige) – 48,70 €
    Pinot Nero die 12 maanden in eiken vaten heeft gerust en nadien nog 8 maanden in houten foeders. Een hemelse Pinot Noir die weliswaar nog een tikje te jong is momenteel. Zuiver kersenrood en prachtig tranend. De neus op zich is een festijn met roosjes, viooltjes, cederhout, champignon, framboosjes, humus etc etc etc. Subliem fabuleus. Een slokje en een machitge frisheid proef je. Soepele tannines met verdoken kracht. Massa aan fruit, kruiden en tabak naar het einde toe. Voor mij streeft dit naar de perfectie van een rode wijn.
    Score 96/100
  6. Tenuta Argentiera 2011 – Bolgheri Superiore DOC (Toscana) – 47,90 €
    Een klassieker uit deze magische Toscaanse wijnregio van 50% Merlot, 40% Cabernet Sauvignon en 10% Cabernet Franc die gedurende 18 maanden zijn opvoeding kreeg in nieuwe Franse eiken vaten. Donker, karmijnrood met heerlijke gekleurde tranen. Voornamelijk rijper fruit in de neus met volop de dikke volle zwarte kersen en braam met een ferme gloed aan peper. Verder viooltjes, het branden van koffiebonen, cacao en leder. In de mond proef je stevige, smakelijke verfijnde tannines. Vlezig en sappig geheel. Deze wijn is een kleine krachtpatser mer vele rijpe fruittoetsen en een zeer smakelijk profiel.
    Score 91/100
  7. Masciarelli Villa Gemma 2008 – Montepulciano d’Abruzzo DOC (Abruzzo) – 55,10
    Een 100% Montepulciano die 18 tot 24 maanden rijpt in eiken vaten. Opvallend reeds is de bijna inktzwarte kleur. Qua neus de perfectie van de avond! Vegetale tonen, prachtig fruit, drop, grafiet, tabak, ceder, braam, cassis, cacao, caramel, leder, kreupelhout… Dit is pure complexiteit en een rondje walsen wakkert alweer bijkomende aroma’s op. Ik moet toch een dikke 10 minuten zitten ruiken hebben alvorens ik het vocht naar mijn lippen bracht. En dan kwam het pas… WAUW wat een smakelijk gevoel. Zo heerlijk vol van smaak en toch zulke intense frisheid. Sublieme verwevenheid, donkere chocolade, vol & vlezig. Een quasi perfecte wijn.
    Score 98/100
  8. Vietti Masseria 2007 – Barbaresco DOCG (Piemonte) – 69,00 €
    Nebbiolo dus die 28 maanden heeft gerijpt in Sloveense foeders. Kersenrood met een bruine rand. Bosgeuren manifesteren zich in het glas. Framboos, paddensteol, truffel, tabak, ceder, rozenbottel en viool. Een zucht bij het proeven: wat een verrijking geven deze tannines. Prachtige zuren, sublieme frisheid, kracht, fruit, lengte. This wine has it all. Pure klasse, complex en afgerond. Koning Nebbiolo doet alweer zijn naam alle eer aan. Zou perfectie dan toch bestaan?
    Score 99/100
  9. Vietti Masseria 2005 – Barbaresco DOCG (Piemonte) – 69,00 €
    De 2 jaar oudere broer van de vorige wijn kan de status van de 2007 niet bevestigen. Dit is allemaal net dat tikje minder. What a vintage can do!
    Score 89/100
  10. Arnaldo Caprai ’25 anni’ 2010 – Sagrantino di Montefalco DOCG (Umbria) – 67,00
    De nog steeds wat onbekende blockbuster uit Umbria rijpt gedurende 24 maanden in Franse eiken vaten. Kort samenvattend: Eén en al kracht. Powerfull in de neus, stevig in de mond. Zeer zeker nog een paar jaartjes te jong.
    Score 90/100
  11. Poggio di Sotto 2008 – Brunello di Montalcino Riserva DOCG (Toscana) – 265,50 €
    Sangiovese Grosso dus met een rijping van 60 maanden in 30 hl foeders. Wat een afsluiter van de avond! Je kan me niet onmiddellijk betrappen een Brunello adept te zijn maar hier maak ik wel graag een uitzondering voor. In de typisch vlezige stijl zet hij aan zowel qua aroma als qua smaak. Het hele kruidenrekje passeert zowat de revue alsook het fruit dat om ter zwartst moet zien. Balsamico, cacao, leder, sigaar. Wat vooral opvalt is de fluwelige verwevenheid van het geheel. Dit is een prachtige, complete wijn.
    Score 97/100

Het waren alweer 2 zeer fijne, gesmaakte avonden die me de drive geven dit nog verder uit te diepen. Ik kijk alvast uit naar onze volgende superproeverij. Ik denk vrij zeker te weten dat de aanwezigen er net zo van hebben genoten.

IMG_0704

Marlies Dekkers en Montepulciano

Een pleïade van plezier

*Marlies Deckers en Montepulciano*

Een wolk van weldaad
Zalft mijn ziel
Marlies en Montepulciano
Een vurig verbond
Een sliert strelende kussen
Lichtjes op mijn lippen
Luchtig en liefdevol
Zinnelijk en zondig
Een tedere toets
Vederlichte vingertoppen
Een verleidelijke verrassing
Roekeloos Rood
Volluptueuze verzoeking
Sappig en sensueel
Langoureus en loom
Erotisch erogeen
Prikkelen en proeven
Tantalustintellingen
Gevulde glazen
Uitermate Undressed
Verleidelijk verzengend
Een overvloed van ondeugd
Een cascade van climaxen
Een galaxy van genot
Marlies en Montepulciano
Een pleïade van plezier

Dit is een schrijfsel in het kader van de Vlaamse Wijnbloggers. Hiervoor heb ik de hulp ingeroepen van Kaatje, die ik met deze dan ook van harte wens te bedanken. Wil je meer van haar lezen kijk dan even op deze website Onder De Pergola

Toscane – Land van de broccolibomen en zoveel meer


Impulsiviteit heeft zo zijn nadelen, maar wegen deze op tegen de voordelen? Hals-over-kop besloot ik toe te geven aan dat piepkleine stemmetje dat innerlijk al een tijdje aan het roepen was een mini-break in te lassen. Gezien dat stemmetje zich meer en meer begon te roeren, kon ik niet anders dan besluiten dat ik er nood aan had en dat ik er me niet langer tegen moest verzetten…

Gezien ik wel een echte Belg ben, sloot ik een compromis met mezelve! Er tussenuit oké, maar dan wel naar datgene waar mijn hart van overloopt…een wijnregio. Na veel wikken en wegen (het was immers ook de jaarlijkse beurs van de Loire wijnen in Angers) besloot ik met het oog op de nakende Italiaanse wijnavonden nog wat praktijkervaring te gaan opdoen in het Italiaanse Toscane. Ik zou me één maken met de bonenfretters 😉

De nadelen van deze impulsiviteit zou even later blijken toen ik mijn hulplijn inschakelde om wat bezoeken ginds vast te leggen. Met het schaamrood op de wangen kniel ik hier neer op mijn beide knieën om mijn dank uit te spreken aan ‘Santo Emmanuela’: Grazie di tutto e un grande bacio!! Het was immers niet eenvoudig de nodige afspraken op dergelijke korte termijn vast te leggen.

Na de vlucht en de innige kennismaking met mijn fonkelnieuwe zwarte Fiat 500, kon de ronde van Toscane van start gaan. Zoef zoef richting Livorno om een eerste stop te maken op de wereldberoemde Via Bolgherese. Caccia al Piano 1868, daar moest ik zijn! Buurjongens zijn onder andere Gaia en San Guido (je weet wel deze van de Sassicaia). Na de warme ontvangst van Rocco doken we de wijnkelder in… Die warme ontvangst mag je wel letterlijk nemen overigens. Rocco toonde me met trots hun 3 verscheidene wijngaarden. De omgevingstemperatuur bedroog op dat moment een 15 graden maar die steeg tot maar liefst 25 graden op hun grootste wijngaard. Microklimaat noemen we dat dan. Je zou er begot van beginnen zweten ;-).
Enfin in de kelder mocht ik de vatstalen proeven van de Merlot en de beide Cabernets. Van de 2010 was het de Syrah en de Petit Verdot. Later op het domein blonken er de flessen van de Ruit Hora 2008 en vooral de Levia Gravia 2006. Deze laatste is een pareltje van een wijn!
Het was de bedoeling om nadien nog even een Sassicaia mee te pakken in de Bolgheri Enoteca maar het bezoek was een beetje uitgelopen 😉 en ik had nog een hele trip af te leggen richting Scansano waar ik in al mijn ijver een hotelletje had geboekt. Het was echter 20.00u toen ik er arriveerde en een bezoek aan de Morellino wijngaarden zag ik dus aan mijn neus voorbij gaan.

Dag 2 trok ik door richting Montalcino voor een korte trip door de wijngaarden van Tavernelle. Lang kon ik hier niet rondscheuren met mijn bolleke want er wachtten immers nog 2 afspraken in het 50-km verder gelegen Montepulciano. Bij Capoverso had Adriana Avignonese (jawel van…) voor een tolk gezorgd die het gesprek wat zou vergemakkelijken. Ondanks haar gebrekkige kennis van het Engels leerde ik een zeer gedreven en gepassioneerde wijnmaakster kennen. Ook hier gingen we de Sangiovese-stokken bewonderen om nadien over te gaan tot het proeven van Gods vruchten. Syrah, Cartiglio (Merlot), Rosso di Montepulciano en de Capoverso passeerden de revue. Adriana’s trots is ongetwijfeld de Capoverso!

In stomende vaart verder naar het centrum van het historische Montepulciano om kennis te maken met Susanna Crociani. Een heerlijke warme vrouw die overloopt van trots op haar wijnen. We doken onmiddellijk de Vin Santo kelder in om er enkele geheimen van deze speciale wijn te ontrafelen. Uiteraard mocht ik deze ook proeven. Maar niet nadat ik haar overige wijnen over de tong had laten gaan. Al haar wijnen waren van goede tot zeer goede kwaliteit. De Rosso, de Vino Nobile, Rosso d’Arnaldo maar vooral ook haar ode aan haar overleden broer ‘Il Segreto di Giorgio’.

Zaterdag was alweer de laatste volledige dag in dit gevarieerde, wondermooie wijnland. Ik zette mijn tocht verder naar het hart van de Chianti Classico…De omgeving van Greve en Radda in Chianti. En hier lieten de nadelen van mijn impulsiviteit van zich spreken. Alles is er immers gesloten op zaterdag en de tijd was te kort om nog degelijke afspraken te kunnen maken. Dat gaf me echter de tijd om volop van de onwezenlijke schoonheid van de wijngaarden te genieten. Dit is toch wel het mooiste wat ik op deze korte trip had gezien. Mijn gemiste bezoek aan Querciabella neem ik bijgevolg positief op…

Het geeft me een reden om nog een keer terug te gaan!!

Italiaanse wijnavonden – Deel 5

Het absolute hoogtepunt, de climax…Nec plus Ultra!! Toscane… Daar waar alle andere regio’s netjes verpakt werden met anderen, kreeg Toscane al van bij de start een voorkeursbehandeling. Zij waren de ster van de avond en mochten dit ook uitstralen. Met niets of niemand moesten ze de eer delen.

Koning Sangiovese mocht zijn duivels ontbinden. Bovendien week ik per uitzondering nog een keertje af van de uitgetekende lijn die ik gedurende al de andere avonden strak aanhield. Jawel de edele Franse rassen waren deze avond welkom in ons glas. Gezien de impact ervan in Toscane, kon en mocht ik ze niet uit de weg gaan. En voor de Neaderthalers onder ons: Cabernet Sauvignon haalt prachtige resultaten in dit wondermooie stukje Italië.

De meest gekende namen uit de laars vinden we terug in dit door cipressen, olijfbomen en wijngaarden omgeven stuk natuur. Tot de verbeelding sprekende steden en stadjes liggen op de doorreis geplaveid. Firenze, Sienna, Pisa, Lucca, Montepulciano, Volta… Allen zijn ze meer dan een bezoek waard. En dan heb ik het nog niet over die prachtige benaming van de wijnen die, en laat me daar heel duidelijk in zijn, terecht de scalp van DOCG aan hun broeksriem hebben bengelen. Brunello di Montalcino, Vino Nobile di Montepulciano, Morellino di Scansano, Carmignano… Over Chianti en Chianti Classico kan je nog discussiëren of ze in dat rijtje thuis horen. Van Vernaccia di San Gimignano weet ik pertinent dat DOCG te hoog is gegrepen – hoewel, prachtige naam toch! Sta me toe mijn joker in te zetten voor de Elba Aleatico Passito wegens te weinig ervaring om erover te kunnen oordelen.

Nu kan La Bella echter ook bevestigen in het glas? Als je zoals ik doet, de grootste eer toeschenk aan deze regio…Tja dan moet ik wel degelijk voor een uitgesponnen, van klasse overlopende selectie zorgen! Maar was het wel zo? Voor de rode had ik in ieder geval een dualiteit opgezet. Klassiek Italiaans, zijnde Sangiovese tegenover de Franse grootmeester, zijnde Cabernet Sauvignon. Uiteraard wisten mijn gasten dit niet en stiekem stelde ik mij de vraag wie nu uiteindelijk zou overwinnen.

Opener van de avond was in een Vernaccia di San Gimignano. Le Grillaie van Melini toverde een bescheiden maar eerlijk glas wijn in ons glas. Mooie zuurtjes maar absoluut geen grootse wijn. Eerder geschikt voor de zomerse terras dagen. Tweede en tevens laatste witte wijn was van een totaal andere orde. Supertoscan in wit laat ons maar zeggen…Querciabella mocht zijn Batàr afvaardigen. Blend van dienst was Pinot Blanc met Chardonnay en iedere druif nam 50% voor zijn rekening. Vroeger was de naam van deze wijn Batàrd en bestond hij uit Pinot Blanc en Pinot Gris. Toen men Chardonnay ging gebruiken heeft men de ‘d’ laten vallen om enige verwijzing naar de grootse Bourgognewijnen te vermijden. Mij niet gelaten want de inhoud van het glas stelde me voor een eerste keer die avond sprakeloos. Subliem geconcentreerd wit vocht, vol kracht (je zou zweren dat deze wijn tannine bezit) en een afdronk van jewelste. Slik echter voor het prijskaartje van bijna 50,00 €.

Tijd om met veel bombarderie het rode festival in te zetten. Zes wijnen had ik voorzien, met een verhouding van 3 Sangiovese en 3 Frans getinte wijnen. Starten deden we met een Vino Nobile di Montepulciano van Crociani. De wijn voldeed echter niet aan de verwachtingen. De tannines konden niet het nodige weerwerk brengen tegenover de hoge zuren en het fruit was te bescheiden aanwezig. Voldeed deze op Sangiovese gebaseerde wijn niet, dan was onze eerste Cabernet van dienst (blend met Sangiovese) wel een voltreffer. Lam’Oro van Lamole bracht de goedkeurende zuchtjes al stilletjes hoorbaar worden. De Chianti Classico Il Margone van Il Molino di Grace werd door niemand als een Sangiovese bestempeld. Dit is gebaseerd op Cabernet Sauvignon, zeker weten, hoorde ik iemand stellen. En hij had gelijk er zat toch een luttele 3% van deze druif in de blend die voor het overige wel degelijk 94% Sangiovese bevat. Werkelijk een super Chianti, eentje waar je echt naar op zoek gaat, maar die je omwille van zijn prijskaartje vaak achterwege laat om dan toch maar voor een veel schralere versie te kiezen. Power, body, fruit, complexiteit…enkele van de eigenschappen waar deze wijn uit het jaar 2001 aan voldeed.
Wat nadien volgde tartte echter elke verbeelding… High Fashion designer Cavalli bracht zijn eigen naam op de markt via Tenuta Degli Dei. Hij maakt een typische Bordeaux blend waarbij hij een toetsje van de almachtige Alicante Bouschet aan toevoegt. Wat een elegantie, verfijndheid, fluweligheid…Wat een grootse wijn!!!!! Dank u, dank u voor dit te willen maken…

Het geschuif op de stoelen was merkbaar. Iedereen besefte dat we op een buitengewoon niveau waren terechtgekomen en dat dit een uitzonderlijke gelegenheid was. Al mompelend hoorde ik…”we hebben nog geen Brunello gekregen”! Gaat die dan NOG beter zijn? Lang liet ik ze niet in het ongewisse want de Brunello volgde wel degelijk. Beato van Cosimi week geen centimeter af van de voorgaande kwaliteit. Een verderzetting van de elegantie, nog een langer uitgesponnen afdronk zelfs. Werkelijk subliem opnieuw. Wel van een andere druif, Brunello of Sangiovese Grosso!

Er ontstond al een spontaan applaus nog voor de laatste rode wijn in ons glas moest verschenen. Het gokkantoor werd geopend en de naam Sassicaia  viel verdacht veel 🙂 Mijn keuze was echter een gewone Bolgheri DOC van het Castello di Bolgheri. gemaakt van beide Cab druiven en Merlot. Een ommezwaai in het glas, al was het geen verlies aan kwaliteit! Verre van zelfs… Een zekere elegantie bleef nog, maar kracht en geweld namen de bovenhand. Een ‘powerbooster’ werd er omschreven, doordrongen van het zwartste fruit ter wereld, de donkerste chocolade en de verfijndste tabak.

Bij een glaasje Vin Santo van Crociani werden de eindbeoordelingen naast elkaar gelegd. Een winnaar aanduiden was moeilijk… elk van de laatste 3 had wel zijn favoriet. Zelfs de Chianti werd aan een tweede onderzoek onderworpen ;-). Laat ons gewoon concluderen dat Toscane een pracht van een wijngebied is met sublieme, maar tevens, dure wijnen!

Alla Prossima Volta!

Italiaanse wijnavonden – deel 4

Midden Italië, want daar zijn we ondertussen gearriveerd, stond er op de agenda. Vooraleer je genotsvol in de handen begint te wrijven: Toscane werd deze avond niet besproken. De reputatie van Toscane noopt me er zelfs toe er een aparte avond aan te wijten! En dan volgt er een grote stilte…want, wat moeten we ons bij deze regio’s van het centrum van de laars dan wel voorstellen? Umbria kunnen sommigen zich nog snel voor de geest halen. Een andere herinnert zich nog die vreselijke aardbeving in Abruzzo. Ligt dat niet in het centrum van het land? Rome ja, maar wordt daar ook wijn gemaakt? Werkelijk…

Voor de goede orde, ook in dit deel van het land worden er boeiende tot zeer boeiende wijnen gemaakt van alweer een honderdtal andere druiven. Sangiovese doet zijn intrede, Montepulciano komt in veelvoud voor en in wit is het al Trebbiano en Malvasia wat de klok slaat. We betreden de paden van Emilia-Romagna, waar de eerste witte DOCG van Italië huist met de Albana di Romagna. Men waant zich in België want dit is een politiek benoeming ten top!
De Marche waar een rariteit van een schuimwijn, de Vernaccia Nera di Serrapetrona, met de Vernaccia druif een DOCG heeft. Hiermee is de Vernaccia zelfs de enige druif die in wit en in rood de hoogste onderscheiding krijgt. Maar Marche is nog zoveel meer. Heerlijke Montepulciano’s van de Conero, land van de Verdicchio ook, de ideale begeleider van zeevruchten.
Abruzzo is dan weer een verademing tussen al het DOC en DOCG geweld. De meeste wijnen zijn poepsimpel en herkenbaar. Ofwel hoor je tot de stam van de Trebbiano di Abruzzo, ofwel tot deze van de Montepulciano di Abruzzo. En er is ook de heerlijke Pecorino. Jawel als druif, niet de heerlijke schapenkaas…al is de combinatie Pecorino met een Pecorino super heerlijk.
Lazio is het land van Rome én jawel ze maken er wijn. Opnieuw heerlijke Montepulciano’s. Denk nu niet dat die Montepulciano ook maar iets te maken heeft met de Vino Nobile di Montepulciano uit Toscano want het één is een druif en het ander een stadje waar ze overheerlijke wijnen maken van de Pungnole Gentile (ofwel de Sangiovese). Lazio is trouwens één van de gekste regio’s. Hier is er een DOCG van de Cesanese druif!! Welke druif hoor ik u vragen? Aheum, awel het is een zeer oud ras dat in het Lazio gebied goed gedijt. Maar of het effectief goede wijnen zijn??? Verder is het ronduit belachelijk een DOC te noemen naar een aloude legende… Est!Est!!Est!!! di Montefiascone is meer gekend omwille van zijn naam dan om zijn wijn.
Laat Molise aub Molise blijven! Leuke witte stranden waar het heerlijk toeven is en wijntjes die voor lokale en toeristische consumptie geschikt zijn.
Rest er nog Umbria, het stille Italië dat oh zo vaak met Toscane wordt vergeleken. Knap wijnbouwgebied en niet alleen omwille van de Torgiano en de Sagrantino di Montefalco (wat een pracht van een naam toch).

Wat viel er te proeven tenslotte:

Twee Unico wijnen van Tenuta Ullise, een Trebbiano en een Pecorino. De Trebbiano was correct en vooral heel Trebbiano…op het saaie af dus. In tegenstelling tot de Pecorino…Zeer mooi gemaakt en heerlijk smakend. meer moet dat niet zijn. Tussendoor een Grechetto van Goretti en een zeer mooie Verdicchio van Umani Ronchi. Deze laatste wijn had een zalige lekker pompelmoesbittertje in zijn afdronk.

Rood was er met twee Montepulciano’s, eentje uit Lazio (Tenuta Sant’Isidoro Soremidio) en een Conero uit Marche van opnieuw Umani Ronchi. Deze laatste was niet helemaal zuiver en werd als ‘fout’ beoordeeld. Deze van Lazio kon tellen als opener van de rode wijnen. Onmiddellijk volle borst en vooral volle kracht vooruit. Stoer geweld dus… Derde en laatste rode was er opnieuw eentje van Goretti uit Umbria, meer bepaald de Sagrantino di Montefalco. Tegenvallend is al wat we erover kwijt kunnen. Wat uitgeblust zelfs. Zonde…

Slaapmutsje van de avond was een Passito wijn uit Emilia-Romagna. De Soleste Malvasia van Castelli del Duce was verrassend. Mooi fris geweld tegen het hoge zoetgehalte, de zuurtjes blijven flink tegengas geven tot ze het niet meer aankunnen. Dan vervaagt de wijn naar het klevende. Absoluut verlangend naar het gepaste gerecht.

Alla Prossima Volta