Brunello 2015 vs 2016 – The battle of the Tuscan king!

Brunello di Montalcino heb ik steeds een bizar fenomeen gevonden als wijn. Ik kon het moeilijk vatten dat net deze Toscaanse wijn één van ’s wereld beroemdste Italiaanse wijnen is. En laat er geen twijfel over bestaan, dat is hij wel degelijk. Je kan zoveel orakelen over Italiaanse wijnen als je wilt, als je het over Brunello hebt dan zie je plots de herkenningslichtjes aangaan in de ogen van de proevers. Ah ja, Brunello, die wijn die kennen we! Maar dat drinken we niet hoor… ‘Duur hé!’ is de commentaar die er dan meestal volgt.
Lang heb ik gedacht dat het net is omwille van het prijskaartje dat er rond de nek van de fles hangt, dat de wijn zulke faam geniet. Net te vermoeiend, een gebrek aan de nodige frisheid, het fruit iets te rijp. Ja, ik had wel enkele opmerkingen als het over Brunello ging.
Zoals zo vaak kan je wel een oordeel vellen over een type wijn maar is een veralgemening toch uit den boze. Deze conclusie moest ik ook voor de Brunello trekken nadat ik mocht genieten van een degustatie van het huis Poggio di Sotto. Sindsdien vind ik dit helemaal geen bizar fenomeen meer.

En dus trok ik met het nodige enthousiasme naar onze Amici proefavond waar er een bijzondere tasting op het programma stond. Kersvers wijnmeester Peter had immers 4 domeinen geselecteerd waarvan we de jaren 2015 en 2016 naast elkaar gingen proeven. Twee jaargangen die het nodige stof hebben doen opwaaien in de internationale pers. Toen op de anteprima di Brunello de 2015-wijnen op de proeftafel kwamen volgden er de meest lyrische commentaren. Een jaartje later werden deze commentaren zelfs nog overtroffen. Het jaar 2016 zou immers het beste wijnjaar zijn dat Brunello en bij uitbreiding heel Toscane heeft gekend. Je kan beter wat sceptisch zijn bij het aanhoren van deze commentaren want we vernemen deze superlatieven uiteraard in veelvoud bij de voorstelling van een nieuwe jaargang (ik heb er nog nooit eentje weten vertellen dat een zeker jaar een barslecht jaar is).

Brunello di Montalcino DOCG – Enkele weetjes:

  • Montalcino vinden we in de Toscaanse provincie Siena, in Il cuore antinca di Toscana waar de bekendste herkomstgebieden liggen.
  • Brunello di Montalcino zal steeds een rode wijn zijn.
  • De wijn mag enkel gemaakt worden van de Sangiovese druif, lokaal Brunello genoemd.
    De naam Brunello is trouwens het verkleinwoord van Bruno (wat bruin betekent). Bruno was de oorspronkelijke benaming die men in Montalcino aan de lokaal aangeplante druif gaf.
    Deze druif is trouwens een kloon van de oorspronkelijke Sangiovese en gaat door het leven als de Sangiovese Grosso.
  • Ongeveer 2100 hectares zijn bestemd voor de Brunello di Montalcino DOCG, goed voor meer dan 200 producenten.
  • De wijn werd een DOC in 1966 en maakte in 1980 de sprong naar DOCG.
  • Er zijn 2 verschillende DOCG wijnen voor Brunello di Montalcino
    De klassieke Brunello di Montalcino DOCG
    Deze wijnen hebben een verplichte lageringsperiode van 5 jaar waarvan 24 maanden in vaten of fusten
    De Brunello di Montalcino Riserva DOCG
    Deze wijnen hebben een verplichte lageringsperiode van 6 jaar waarvan 24 maanden in vaten of fusten.
  • Het terroir in Montalcino is zeer divers en bevat onder andere kalksteen, leisteen, klei, vulkanische grond en galestro (kruimelige mergel). De stijl en complexiteit van de Montalcino-wijnen zal dan ook sterk terroir afhankelijk zijn.
  • Iedereen kent wel het verhaal van Biondi-Santi als de grondlegger van de Brunello di Montalcino. We schetsen het kort!
    Brunello werd voor het eerst gemaakt door Clemente Santi in het midden van de 19e Eeuw.
    De kleinzoon van Santi, Ferruccio Biondi-Santi, bracht de eerste moderne versie van de Brunello di Montalcino uit in 1888 nadat de wijn meer dan een decennium gerijpt had in houten vaten. Er zouden nog steeds enkele van deze originele flessen in bewaring zijn. Heb je zo’n exemplaar in je kelder liggen dan zal dit van een onschatbare waarde zijn.
    Indien je toevallig ook nog eens een Biondi-Santi Riserva 2012 in je kelder hebt liggen dan geef ik je de raad om deze nog enige tijd in bewaring te houden. Deze fles werd immers op de markt gebracht in 2021 en was de laatste wijn waarbij Franco Biondi-Santi (de kleinzoon van Ferrucio) betrokken was bij de productie. Hij overleed op 8 april 2013.

De proeverij! Op voorhand hadden we geen weet of er nu 2015 of 2016 in het glas zat. Hieronder beschrijf ik wel degelijke de volgorde zoals we de wijnen geproefd hebben.

  1. Lisini Brunello di Montalcino 2015
    Helder, kersenrood met een bruin randje en tranend. De neus is zeer geparfumeerd met rijpe kersen die als opgelegd in alcohol overkomen. Gul-fruitig van aroma bovendien met naast de kersen ook nog pruim. Het geparfumeerde is voornamelijk van de viooltjes. Provençaalse kruiden, munt en oregano zijn aanwezig. Verder vanille, mokka, chocolade, vlezig en een licht aardse toets. De neus kon de alcohol niet echt verbergen, de smaak kan dit ook niet. Vooral in de afdronk komt dit net iets teveel opzetten. Toch proeven we een rijke, rijpe, voldoende krachtige wijn. De taninne komen vooral later opzetten en zijn pas in de afdronk heel duidelijk present. Die afdronk mocht trouwens wel een tikkeltje langer zijn.
    Punten: 88/100 (Te koop bij Levipe – prijs 50,50 €)
  2. Lisini Brunello di Montalcino 2016
    Sangiovese die gedurende 42 maanden rijpt in Slavonische foeders.
    Helder, intens robijnrood en tranend. Mooi bouquet met voornamelijk frisse specerijen zoals jeneverbes en peper met kruiden als salie en oregano. De houttoetsen komen duidelijk door! We ervaren ceder, koffie, tabak en leder. Na walsen komt bovendien een lichte bosgeur opzetten. Qua smaak zijn er de veelbelovende tannine die een zeker bewaarpotentieel verraden maar bezit de wijn tevens een zeer mooie aciditeit met fris jong rood en zwart fruit en een heerlijke kruidige toets.
    Punten: 91/100 (Te koop bij Levipe – prijs 50,50 €)
  3. Fuligni Brunello di Montalcino 2015
    Sangiovese die gedurende 30 tot 36 maanden rijpt op eik.
    Heldere robijnrode kleur, tranend. Het aroma is vooral fruitgedreven met toch een fijnkruidigheid. We ontdekken, kers, braam, pruim, framboos, tijm, munt, laurier, peper, vanille en mokka. De alcohol is lichtjes dominant present (totaal niet storend). Vlezig en aards van stijl. In de mond geeft de wijn een uiterst harmonieus gevoel, fruitgeladen, van het rijpere type, en fijne tannine. Gelukkig counteren de zuren zeer mooi.
    Punten: 89/100 (Te koop bij Licata – prijs 80,00 €)
  4. Fuligni Brunello di Montalcino 2016
    Sangiovese die gedurende 30 tot 36 maanden rijpt op eik.
    Heldere, volle robijnrode kleur, tranend. Zeer aangename neus met veel fris, ietwat ingetogen fruit van braam, kers en aalbes. De kruidigheid speelt een hoofdrol in het bouquet. Duidelijke aanwezigheid van peper en laurier met jeneverbes en oregano als aanvulling. Thee, koffie, tabak en leder zorgen voor de branderige aroma’s. Licht aardse ondersteuning. In de mond vinden we een bijzonder fraai evenwicht terug. De tannine zijn krachtig en rijk, de zuren vullen fris en levendig aan. Het fruit zorgt voor een mooie suspense en komt zeer veelzijdig opzetten. In de afdronk vinden we een frisse aanvulling van tabak en een Turkse specerijenmarkt.
    Punten: 91/100 (Te koop bij Licata – prijs 80,00 €)
  5. Casanova di Neri Brunello di Montalcino 2016
    Sangiovese die een opvoeding krijgt van 43 maanden in grote foeders.
    Donker kersenrood, helder, zuiver en tranend. Even ruiken aan het glas en er openen zich heel wat perspectieven. Onmiddellijk begin je te walsen omdat je nog meer wenst te ontdekken. Complex geursamenspel met vooral zeer fijne, frisse toetsen. Blauw (myrtilles), rood (kers) en zwart (braam) fruit omgeven door het frisse gevoel van specerijen/kruiden (laurier, tijm, jeneverbes, peper, salie…). Cederhout, koffie, tabak tot zelfs potloodslijpsel en humus. De neus doet je verlangen naar een slok! Die eerste slok zorgt vooral voor bevestiging. Deze wijn kent een zeer knappe balans met een zeer mooi frisse aanvulling. Die fijnkruidigheid van in de neus komt helemaal terug, net als de variatie aan fruit. De mond vult zich dus perfect en in de afdronk zorgt een tabak aanwezigheid nog voor een aangename aanvulling. Deze wijn voorspel ik bovendien een zeer mooie toekomst!
    Punten: 93/100 (Te koop bij Tg Fine Wines – Prijs 59,00 €)
  6. Casanova di Neri Brunello di Montalcino 2015
    Sangiovese die een opvoeding krijgt van 43 maanden in grote foeders.
    Donker kersenrood, helder, zuiver en tranend. Een wat rijpere neus met zwoeler fruit in de meest frisse vorm van het woord. Rijpere kersen, wat pruim en braam. De florale viool toets zweemt doorheen het glas. Munt, salie, vanille, mokka, humus en een licht vlezige toets. Proeven zorgt voor veel bevestiging! Zachte, bijna fluwelige tannine, de zuren blijven even achterwege maar komen in de tweede fase wel degelijk opzetten. De afdronk kent een behoorlijke lengte. Dit is een mooie, rijpere maar zeer rijke wijn die vele wijnharten op dit moment zal bekoren.
    Punten: 91/100 (Te koop bij Tg Fine Wines – Prijs 59,00 €)
  7. Il Marroneto Brunello di Montalcino 2015
    Sangiovese die vergist in inox cuves en nadien een opvoeding geniet in botti van 25 hl.
    Heldere, kersenrode kleur en tranend. De neus is een zwoele fruitbom. De kruiden moeten hun best doen om er voldoende frisse toetsen tegenover te zetten. Aardbei, kers en rode bes geven hier het beste van zichzelf. De viooltjes spelen de tweede… euh zijn duidelijk aanwezig net als vanille, munt, laurier en mokka tot zelfs wat champignon. Rijke aanzet in de mond met krachtige maar omfloerste tannine, bijna fluwelig. De aanwezigheid van het wat rijpere fruit zorgt voor een zacht mondgevoel dat toch wel vullend is. Vol en rond, mooi in balans en de kruidigheid komt voornamelijk in de voldoende lange afdronk opzetten.
    Punten: 88/100 (Te koop bij Licata – Prijs 85,00 €)
  8. Il Marroneto Brunello di Montalcino 2016
    Sangiovese die vergist in inox cuves en nadien een opvoeding geniet in botti van 25 hl.
    Intense volrode kleur en tranend. De neus is zeer divers en complex. Al komen opnieuw vele van de reeds opgesomde geuren opzetten in het glas. Blauwe bes, rode kers, zwarte braam zorgen voor het fruit. Laurier en grafiet voor de frisse vegetale aanvulling. Peper en jeneverbes voor de specerijen en de kruidigheid van salie en oregano. Subtiele aardse aanvulling en de branderige aroma’s van tabak, koffie, leder en bijna sigarenkistje (ceder dus). De mond is wel bijzonder fraai! Heel mooie aanwezigheid van de tannine, fijne aanvullende aciditeit en een doorgaans stevig maar fris mondgevoel. Een wijn die af is maar die je best toch nog even wat kelderrust gunt om zich volledig te ontplooien.
    Punten: 91/100 (Te koop bij Licata – Prijs 85,00 €)

De aandachtige lezer van de proefcommentaren zal de subtiele verschillen tussen 2015 en 2016 in de notities hebben opgemerkt. De wijnen van het jaar 2015 hebben steeds wat rijper fruit, wat logisch is want 2015 was vooral een warm jaar. Ook de aanwezigheid van de specerijen/kruiden zijn lichtjes anders net als de branderige aroma’s. Deze wijnen zijn bovendien toegankelijker.
In de wijnen van 2016 kwam er meer fris, wat blauw fruit boven. De kruidigheid van munt werd vervangen door de jeneverbes, mokka werd koffie er waren meer leder en grafiet toetsen aanwezig. De tannine is iets minder fluwelig maar wel wat krachtiger… Kortom 2016 gaf een frisser gevoel en zal je volgens mijn mening langer kunnen bewaren.
Ik focuste me vanaf de start op deze subtiele verschillen en dat stelde me in de gelegenheid om telkens het correcte jaar te ontdekken. Bovendien bekoorden de wijnen van het jaar 2016 me net iets meer dan deze van 2015 wat ongetwijfeld opnieuw met de frisheid van de wijn te maken heeft.

Hoewel ik in het begin vrij sceptisch was om 2 glazen naast elkaar te proeven vond ik dit een zeer geslaagd opzet. Hoe klein ook de verschillen zijn, je kon ze nu wel mooi ontdekken!
Een geslaagd ouverture van onze nieuwe wijnmeester dus… Well done Peter!

Tullum, Terre di Alfieri & Canelli – 3 bijkomende DOCG gebieden

Stilstaan is achteruitgaan en dus is het af en toe noodzakelijk om mijn kennis omtrent de Italiaanse wijnen bij te schaven zodat ik kan mee praten over de laatste bewegingen. Zo blijkt dat de laatste benoemingen van 3 nieuwe DOCG gebieden aan me voorbij zijn gegaan. Over de zin of nog beter de onzin van al deze Italiaanse DOCG benoemingen kan je uitgebreid discussiëren en je kan de vraag stellen waar en wanneer dit gaat stoppen. We zitten immers al aan 77 verschillende DOCG nominaties en The sky blijkt hier echt wel The limit. Enfin… 3 nieuwe upgrades dus!

Tullum aka Terre Tollesi

Abruzzo heeft met Tullum zijn tweede DOCG beet. Terre Tolesi/Tullum is de eerste promotie van DOC naar DOCG sinds de benoeming van Nizza in 2014. De promotie werd op 4 juli 2019 goedgekeurd door het ministerie van Landbouw. De wijngaarden van Tullum DOCG liggen in de provincie Chieti. Er kunnen 5 verschiilende meldingen van DOCG gemaakt worden op het etiket:

  1. Tullum DOCG Passerina
  2. Tullum DOCG Pecorino
  3. Tullum DOCG Rosso
  4. Tullum DOCG Rosso Riserva
  5. Tullum DOCG Spumante (moet minstens 60% Chardonnay bevatten + tweede gisting in de fles)

Opmerkelijk is dat de DOC Terre Tollesi/Tullum pas sinds 2008 van toepassing is en je kan stellen dat deze appellatie wel een blitzcarrière heeft gemaakt. Ook opmerkelijk is de opmars die de Pecorino druif, met Passerina in haar zog, beleefd in de diverse DOCG benoemingen de laatste 10 jaren. Blijkt deze druif dan toch meer te zijn dan een hedendaagse mode-druif?
Bij Tullum DOCG Rosso of Rosso Riserva is de hoofdrol weggelegd voor de Montepulciano druif.

Tullum omvat een zeer klein productiegebied met slechts 18,05 hectare aan wijngaarden en een productie die overeenkomt met 687 hectoliter (cijfers van 2018). De wijngaarden liggen slechts enkele kilometers landinwaarts van de Adriatische Zee en liggen in en rond het dorpje Tollo. Terre Tollesi betekent eigenlijk ‘het land van Tollo’ of ‘in de buurt van Tollo’. De benaming Tullum dateert uit de 11e Eeuw waar we de benaming in de geschiedenisboeken tegenkomen als de naam van een versterkte stad. Dat Terre Tollesi/Tullum echt een mini gebied is vertaald zich dat er momenteel slechts 2 producenten zijn die het label Tullum DOCG gebruiken; Feudo Antico en Vigneti Radica. De toekomst zal uitwijzen of we een stijging van het aantal producenten zullen kennen.

Terre di Alfieri

Voor DOCG nummer 76 kunnen we ons afvragen of Roero DOCG een dubbelganger heeft gekregen! Met Terre di Alfieri bevinden we ons in Piemonte en net als in Roero zijn de witte wijnen er van de Arneis, de rode van de Nebbiolo. Als we het productiegebied bekijken lijkt het wel of Terre di Alfieri het verlengstuk is van dit van de Roero. Waar de ene ophoudt, gaat de andere verder. Bij het nagaan van de disciplinare stellen we vast dat het productiegebied 4 gemeenten in de Provincie Cuneo omvat en 7 gemeenten in de Provincie Asti.

De promotie naar DOCG kwam er in augustus 2020 en wat Terre di Alfieri gemeen heeft met Tullum is dat er ook hier in sneltempo de omschakeling is gekomen. In 2009 kwam Terre di Alfieri voor het eerst piepen als DOC! De Terre di Alfieri DOC blijft echter wel gewoon verder bestaan terwijl deze van Tullum verdwenen is.
Je kan Terre di Alfieri DOCG in 5 verschillende benamingen tegenkomen op het etiket:

  • Terre di Alfieri DOCG Arneis
  • Terre di Alfieri DOCG Arneis Superiore
  • Terre di Alfieri DOCG Nebbiolo
  • Terre di Alfieri DOCG Nebbiolo Riserva
  • Terre di Alfieri DOCG Nebbiolo Superiore

Bij de witte wijnen moet de Arneis minimaal 85% aanwezig zijn. Voor de rode wijnen wordt hetzelfde percentage van 85% minimale aanwezigheid aangehouden voor de Nebbiolo. Het is hoe dan ook een klein productiegebied met slechts een 40-tal hectare aan wijngaarden en een 20-tal producenten.

De naam “Land van de Alfieri” verwijst naar de adellijke familie Alfieri die eeuwenlang de scepter zwaaide in dit gebied. Hun 17e-eeuwse kasteel bevindt zich in de stad Magliano Alfieri in Cuneo.

Canelli of Moscato di Canelli

En Piemonte blijft scoren! Met Canelli behaald het een 19e DOCG binnen. Geduld wordt beloond kan je wel stellen want al bijna 20 jaar proberen de producenten van de Moscato di Canelli zich af te scheuren van de Moscato d’Asti en trachten ze een eigen DOCG te bekomen. Vanaf 12 mei 2021 is het niet langer nog een subzone van Moscato d’Asti maar een volwaardige DOCG.

De benoeming komt echt wel vers van de pers. Pas vanaf de oogst 2022 mag Canelli de DOCG status activeren. Het is dus nog wel even wachten vooraleer we ze in de markt zien verschijnen. Canelli DOCG moet 100% Moscato Bianco zijn, en mag alleen geproduceerd worden in 18 gemeenten uit de provincies Asti en Cuneo.
In totaal zijn er slechts 100 hectare beschikbaar, en de productie bedraagt momenteel ongeveer het equivalent van 500.000 flessen. In de DOCG Canelli mag alleen handmatig worden geoogst. Er kunnen 4 verschillende types van Moscato di Canelli op de markt gebracht worden:

  1. Canelli of Moscato di Canelli DOCG
  2. Canelli of Moscato di Canelli Riserva DOCG
  3. Canelli of Moscato di Canelli Riserva Vigna DOCG
  4. Canelli of Moscato di Canelli Vigna DOCG

Canelli wordt beschouwd als de bakermat van de Italiaanse mousserende wijnproductie. Na jaren in de Champagne in de leer te zijn geweest, experimenteerde Carlo Gancia vanaf 1850 met flesgisting en vond rond 1865 de “Moscato Champagne” uit. Canelli’s kilometerslange ondergrondse wijnkathedralen van traditionele wijnhuizen als Gancia, Bosca, Contratto en Coppo staan sinds 2014 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Cabernet Sauvignon d’Italia

Cabernet Sauvignon aka King Cab is misschien wel de meest gerenommeerde rode druif. Heerser op de Bordelese linkeroever (hoewel in ondertal tegenover de Merlot) en dusdanig populair dat je de druif wel overal ter wereld tegenkomt.
Cabernet Sauvignon associëren met het wijnland Italië dat doe je als Italofiel niet onmiddellijk. En toch valt het me op dat ik, al grasduinend door de diverse decreten van de DOC en DOCG’s, er niet naast kan dat het belang aan Cabernet Sauvignon almaar stijgt in Italië. Of ik het nu graag heb of niet doet iets minder ter zake…

Het was dus hoog tijd om even de Italiaanse Cabernet Sauvignon op de proeftafel te brengen en proefondervindelijk vast te stellen of deze druif terecht wint aan terrein.
Het is niet echt moeilijk om een proefselectie te maken. De Costa Toscana bulkt van de Cabernet Sauvignon. Maar de uitdaging mocht groter zijn. Er mocht een spreiding zijn in de regio’s vanwaar de wijnen vandaan kwamen. Dan pas kon er een afkeurend of bevestigend antwoord geformuleerd worden op de vraag. Heeft Cabernet Sauvignon een plaats in het Italiaanse wijnlandschap!

Wat volgt zijn de proefnotities van deze proefavond. Zoals steeds benadruk ik graag dat dit mijn proefnotities zijn. Je hoeft er dus niet onmiddellijk mee eens te zijn.

  1. Roberto Anselmi Realda 2015 Cabernet Sauvignon – 13,50 €
    Veneto IGP (Veneto)
    Paarsrood van kleur met mooie traanvorming. Veel, voornamelijk zwart, fruit in de neus en een dot aan kruiden. Volgend zijn chocolade, koffie, leder, zoethout en een toets van eucalyptus.
    Mooi mondvullend met een prima fruitextractie. Voorop zwart fruit van pruimen en braam. De lengte is prima met 4 à 5 seconden. De finale is fel gekruid.
    Mooi geheel dat prima in de mond ligt en zeer kan bekoren
    14/20
    IMG_2234
  2. Marco Felluga Cabernet Sauvignon 2012 – 14,30 €
    Collio DOC (Friuli)
    Mooie kersenrode kleur met een paarse aanvulling.
    De paprika komt heel duidelijk opzetten. Volgend is er een snuifje peper en kruidnagel. Pas nadien komt het toch wel massaal aanwezige zwart fruit opzetten. Er zijn zeer duidelijk geïntegreerde houtaroma’s met ceder, donkere chocolade en tabak. De veelbelovende neus geeft tevens nog accenten van champignons vrij.
    De mond wordt geprikkeld met de smakelijke, voldoende krachtige tannine. De paprika zorgt voor en frisse inbreng. Fruit is er van de aanzet tot het einde. Pas bij dit einde komen ook de kruiden zich mengen.
    Dit is een duidelijke en zeer smakelijke Cabernet Sauvignon. Hoewel de wijn reeds van 2012 is hebben we het gevoel dat hij nog een eindje mee kan.
    15,5/20
    IMG_2235
  3. Conte Emo Capodilista Ireneo 2009 Cabernet Sauvignon – 18,10 € 
    Colli Euganei DOC (Veneto)
    Op het etiket staat wel degelijk Cabernet Sauvingon. Pas later bij de voorbereiding van deze degustatie werd duidelijk dat deze slechts voor 90% aanwezig is. Het is dus een blend met 6% Merlot en 4% Carmenere. Bewijs alweer dat je het etiket nooit ten volle mag betrouwen.
    We lieten het echter niet aan ons (wijn)hart komen want de wijn is gewoonweg heerlijk! Kerseonrood van kleur en prachtig kleurende tranen. De neus is een voltreffer met volle bak de tertiaire aroma’s die doordringend opzetten: humus, truffel, paddenstoelen, tabak, koffie, leder, ceder… Verder nog kers en braam qua fruit, kruiden en specerijen zonder de obligatoire paprika te vergeten.
    De mond zet zich volledig verder in harmonie met de geurlijn. Lang aanwezig in de mond. Pruim is het fruit van dienst, peper de kruiden.
    YIL wijn! Yeah I Like
    16,5/20
    IMG_2236
  4. Gualdo Del Re Federico I 2008 Cabernet Sauvignon – 24,95 €
    Toscana IGT (Toscana)
    Verbazend doorkleurd kersenrood van kleur met nog steeds zeer levendige accenten en stevig gekleurde tranen. De neus geeft, ondanks zijn leeftijd, nog zeer veel donkerzwart fruit, gedroogde pruim, melkchocolade, tabak, laurier, oregano, peper, leder en ceder.
    Fluwelige tannine doorspekken de mond samen met een mand vol nog steeds jong, donker fruit. Prachtige, kruidige aanvulling en zalige doorwevenheid. Lengte tot 6 seconden met helemaal achteraan de chocolade.
    De wijn, die duidelijk nood heeft aan een lange fles-rusttijd doet uw smaakpapillen eenvoudigweg dansen van vreugde!
    18/20
    IMG_2237
  5. Kellerei Bozen Mumelter Riserva 2015 Cabernet Sauvignon – 27,00 €
    Alto Adige DOC (Trentino / Alto Adige)
    Donker kersenrood kleurend met de nodige, niet gekleurde, traanvorming.
    Balsamico als aanzetaroma met in het zog volgend: braam, cassis, maagdelijke pruim, zwarte kers, munt, chocolade, peper, laurier, paprika en een lichte gewaarwording van tabak.
    Speels en aantrekkelijk in de mond. Nog iets te jeugdig mondgevoel. De tannine is sappig-krachtig. Armworstelend rood en zwart fruit zonder winnaar. De afdronk is mineralig zalig tot 6 seconden.
    We dichten deze wijn een grote toekomst toe en zijn nu al fan!
    17,5/20
    IMG_2238
  6. Boccadigabbia Akronte 2012 Cabernet Sauvignon – 57,40 €
    Marche IGT (Marche)
    Volbloed kleurend en donkerpaars. De paprika verraadt onmiddellijk de Cabernet Sauvingon maar er is meer… veel meer! Dierlijk, bosschimmels, sousbois. Maar zeker een evenknie aan fruit. En met fruit bedoelen we zwart fruit! Koffie, graffiet, bittere chocolade, tabak, ceder, peper, beetje kruidnagel en laurier vervolledigen de geurzaak.
    Stevig, krachtig potentievol mondprofiel. Jong zwart fruit, pruim maar evenzeer een waaier aan specerijen.
    Dit is een ware karakterkop die nog zijn rust zoekt en dus nog enkele jaren moet toezien in de kelder alvorens tot volle ontplooiing te komen. Nu enkel lamsboutgewijs te drinken!
    16,5/20
    IMG_2239
  7. Tenuta Regaleali 2013 Cabernet Sauvignon – 42,40 €
    Sicilia Contea di Sciafani DOC (Sicilia)
    Mooi donkerkleurend en tranend. De neus verraadt potentieel en complexiteit. Kruiden in de aanzet en dan volgt er een ware fruitconnextie… kers, framboos, braam, cassis, pruim. Nadien ceder, chocolade, tabak, paprika, paddenstoel en leder.
    Heerlijk vol, fluwelig mondprofiel met zeer veel, wat rijper, fruit en een sublieme , niet onmiddellijk verwachte frisheid. Afdronk tot 7 seconden.
    Heerlijk vlot en zeer karaktervol glas wijn!
    16,5/20
    IMG_2240
  8. Fèlsina Maestro Raro 2011 Cabernet Sauvignon – 40,50 €
    Toscana IGT (Toscana)
    Donker kersenrode kleur met een paarse rand.
    Mama Mia, wat een heerlijke neus! Fruit verweven met het hout en de paprika. Schimmels, sousbois, peper, laurier, vleugje vijg, zoethout, viooltjes en chocolade. Hoe mooi is dit zeg!
    Tanninerijk maar smakelijk van start tot einde. Veel fruit/kruiden en een puur aanhoudend genot.
    Dit een waar guilty pleasure… dromend van een glas, en nog één, en nog één…
    19/20
    IMG_2241
  9. Marina Cvetic Cabernet Sauvignon 2006 – 64,00 €
    Colline Teatine IGT – Abruzzo
    Kersenrood met een lichte spoor van evolutie, tranend.
    Neus met paprika, vijg, pruim en zeer dierlijke accenten. Leder, boschampignons, truffel, humus, mokka, chocolade en leder.
    De smaak is eenvoudigweg heerlijk maar kent een flukse terugval na wijn nummer 8. We ervaren chocolade, gedroogde pruimen, vegetale dierlijke toetsen maar voornamelijk specerijen.
    Dit ervaar ik zelf nog als een mooie wijn maar wel eentje op pensioenleeftijd.
    14/20
    IMG_2242

Als er na het lezen van bovenstaande commentaren een slotconclusie kan/mag genomen worden dan is het wel deze! Een warm welkom aan de Cabernet Sauvignon in het Italiaanse wijnlandschap. Of ik het persoonlijk nu een goede of slechte zaak vind maakt zoals eerder gezegd niets uit. De kwaliteit in het glas zegt meer dan voldoende!

Wijnwetgeving – Wat een zinnige onzin!

Om het met een Astrid Bryan-achtige fake te melden: Oh My God… Is het ondertussen zolang geleden dat ik nog een keer in de pen kroop. Hoog tijd om hier verandering in te brengen!
Aanleiding van dit stukje is een post die ik van een collega blogger/wijnadept een tijdje terug op de sociale media zag passeren. Stefaan Soenen postte er de volgende opmerking: ‘De Crémant de Savoie komt eraan. Maar wat een gekke en domme wetgeving weer: de wijn moet 40% Jacquère bevatten. Een prachtige Crémant de Savoie van 100% Altesse (Roussette) kan niet, zoals een uitmuntende Crémant de Jura van 100% Savagnin ook niet kan. Kan iemand mij uitleggen wat mutilatie van wijnbouwers met kwaliteit te maken heeft? Dat lokale druivenrassen moeten worden gebruikt, dat vind ik zeer te verdedigen. Maar die stomme regels rond blends, wie vraagt daar eigenlijk om?’
Buiten het feit dat ik het woord ‘mutilatie’ even moest googelen vond ik het interessant er mijn mening over te schrijven.

Waarom moet er eigenlijk een wijnwetgeving bestaan en waarom moet elke regio/streek zijn specifieke regeltjes opgelegd zien? De diverse AOP, DOC(G), DO… decreten die er bestaan zijn er uiteraard niet zomaar gekomen. Goede zaak in het denken is en was het beschermen van de eigenheden die de regio rijk is. Op zich iets wat een wijn-variërend liefhebber als mezelf enkel maar kan toejuichen. Het weerhoudt er de commercie van om de consument nog meer onder te dompelen in de zoveelste saaie Chardonnay of Merlot. Het boeiende zou er voor een groot deel reeds van af zijn. Zo blijven druiven als de aangehaalde Jacquère of Altesse een bestaan hebben.

Tweede positief element beschouw ik alvast de beknotting van de wijnbouwer in zijn ‘oogst-maar-op’ drang. Maximum rendementen, minimum alcohol percentages, afstanden bij het aanplanten van de stokken etc. Driewerf hoera hierom! Het mag wat mij betreft allemaal nog wat strenger zijn. Vooral naar de rendementen toe en meer specifiek in Italië.

De afbakening van het gebied, de bewuste terroir, bekijk ik eerder met argusogen. Ongetwijfeld dat het zijn voordelen zal hebben maar toch leeft er een gevoel dat de knoeier die een lapje wijngaard binnen het afgebakende gebied heeft liggen ongestraft zijn ‘brouwsel’ mag blijven maken met de fiere AOP melding en dat de kunstenaar die zijn stekje net buiten de afbakening heeft liggen gestraft wordt.

Dat de regeltjes trouwens gemaakt worden door de wijnbouwers zelf geeft dan enerzijds weer andere bedenkingen. Uiteraard is dat veelal uit eigengereide bescherming of geldingsdrang. Terwijl het van de andere kant toch wel goed is dat het de ervaring aan wijnbouwers is die de wetgeving kan vormen en niet de bureaucratie (hallo Europa met uw stomme AOP omvorming).

Echt schrijnend en verschrikkelijk zijn de Italiaanse decreten waar er godbetert in opgenomen is hoe een wijn van pakweg de DOC Breganze er moet uitzien, ruiken en smaken. Het doet me de haren rijzen!

Ik kan zo nog eindeloos doorgaan met het argumenteren van waarom wel en waarom niet.
Maar toch wil ik nog even terug komen op de formulering van Stefaan. Wat een gekke en domme wetgeving dat de Crémant de Savoie 40% Jacquère moet bevatten!
De wijnmaker hoeft dat helemaal niet te doen! Wanneer hij dit doet, doet hij dit uit eigen wil en omdat in de meeste gevallen de benaming Crémant de Savoie nu eenmaal meer centen in het laatje brengt. Indien de wijnbouwer van oordeel is dat hij een veel betere, lekkere en uitmuntende Crémant de Savoie van 100% Altesse kan maken dan houdt niets of niemand hem tegen om dit te doen en kan hij met een superheerlijke Vin Mousseux voor de proppen komen. Als de wijnbouwer verkiest dit niet te doen is dit omdat zijn portefeuille hem zal zeggen dat het misschien verstandiger is om een AOP Crémant de Savoie te maken.
En daar, daar zijn wij, de consumenten, de grote schuldigen in!

cremant de savoie

De Ronde van Portugal – Dag 2

De ochtendstond heeft goud in de mond! Al kan het voor sommigen ook wel de brandy van de dag voordien zijn. Na een rijkelijk ontbijt in het sublieme Penafiel Park Hotel stond even later iedereen vrij ontspannen, doch verwachtingsvol klaar om aan wat de koninginnenrit van deze Ronde van Portugal moest worden, te beginnen. Hop hop hop…busje in en off we go. Ruim twee uur later zouden we arriveren in de Dourovallei. Was het bij vertrek vrij rumoerig in het busje en na een half uurtje bijna (slaap)muisstil dan werden de kreten van bewondering niet gespaard bij het aanschouwen van wat misschien wel ’s werelds mooiste wijngaarden zijn. De Dourovallei werd niet voor niets geklasseerd als UNESCO wereld erfgoed. Nog even later slingerde die machtige rivier zich een weg tussen de uit schist en leisteen opgetrokken bergen.

De spanning werd intenser want we naderden met rasse schreden ons doel: Quinta do Crasto in Gouvinhas. Voor zij die nog geen kennis hebben gemaakt met de wijnen van Quinta do Crasto: je mag wat mij betreft gerust in superlatieven vervallen, ik zal je niet tegenspreken…
Pedro en Tomás gaven ons alvast een hartelijk ontvangst. Tijdens de rondleiding werd ons duidelijk de strategie en filosofie van het domein uitgelegd. Kwaliteit wordt er ten allen tijden nagestreefd, geen kwantiteit… Een duidelijke lijn ook in de wijnen die van bodem tot top duidelijk te proeven was. Naast de rondleiding in de voortreffelijke faciliteiten werd er nadien, met terecht trots halte gemaakt bij hun infinity pool… je zou denken dat hij gewoonweg in de Douro rivier overloopt. Droom, droom, droom… tijd om even stil te staan bij de essentie van het leven!

Die essentie werd alvast vlug omgetoverd tot het proeven van de wijnen des huizes. Op het terras buiten, met zicht op die heerlijke vallei kan het niet anders dan dat de wijnen zichzelf nog overstijgen!
Op de proeftafel bij Quinta do Crasto en in volgorde van proeven:

  • Flor de Crasto Tinto 2010
  • Tinto de Crasto 2009
  • Quinta do Crasto Superior 2009
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserve 2009 (bottle-sample)
  • Quinta do Crasto Vintage Port 2008

En toen, toen was het tijd voor de lunch. We waren hoogstpersoonlijk geïnviteerd de lunch te genieten op het domein. En dit was werkelijk onvergetelijk. Niet enkel was het eten zeer lekker – er werd trouwens de nadruk gelegd dat het allemaal voedsel van eigen, biologische kweek was -, de wijnen die we erbij mochten genieten maakten ons super gelukkig!
Als aperitief bij de vele rijkelijke hapjes volgde er de Quinta do Crasto Branco en vanuit de ooghoeken merkte ik op dat de wijn vrij rijkelijk a) werd geschonken b) werd gelaafd… de sfeer zat er dik in met Tomás en Pedro trouwens als ideale gangmakers.
Op ons bord belandde die middag een pompoensoepje, hemels gebraad met verse groentjes en aardappelen en een dessertpallet.
Tijdens de lunch dronken we volgende wijnen van Quinta do Crasto:

  • Quinta do Crasto Branco 2010
  • Tinto de Crasto 1998
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserve 2009
  • Vinha Maria Teresa 2007
  • Quinta do Crasto Vintage Port 2008

Mocht je denken dat het beperkt bleef tot één enkele fles per wijn…think again 😉
Het afscheid was dan ook warm en hartelijk. We genoten na van de ontvangst, waren er welkom … én we mogen terugkomen!

Op naar de volgende bestemming! De decibels in ons busje waren behoorlijk de hoogte in gegaan in vergelijking met de ochtendrit. Tot onze verbazing moesten we zelfs vaststellen dat we een onvervalste kleinkunst artiest in onze rangen hadden die een onvergetelijke versie van Urbanus’ Vaarwel Theo ten berde gaf. De rit maakte tevens de rockers in sommige van ons los… dat waren dan ook de enige valse noten van de ganse dag ;-).
Onze volgende bestemming, dat is Quinta dos Murças. Een side-project van Herdade do Esporão (Alentejo) die in volle opstart is. Zij beginnen van square en wij waren hun eerste internationale bezoekers. Quinta dos Murças is gelegen aan de overzijde van de Douro, van het hotel waar we die avond verbleven, Hotel Folgosa Douro in Armamar. Antonio, de manager van de Quinta had trouwens een leuke verrassing voor ons in petto…we konden onze wagen aan het hotel parkeren en we konden de overzet met een bootje doen. Afkoeling konden sommigen onder ons (of was het allemaal) best gebruiken! Wat we zagen in het Quinta dos Murças is vooral dat er nog héél véél werk is vooraleer het project volledig beëindigd zal zijn. Dit werk je niet met één enkel eurooke af, zoveel is duidelijk.

Opnieuw was de ontvangst, ondanks dat we gigantisch te laat waren, zeer hartelijk en warm. We waren uitverkoren om de allereerste jaargang van het domein te proeven. Bovendien werden er vanuit de Alentejo nog enkele flesjes meegenomen die we aan onze proefzin mochten onderwerpen.
Op de proeftafel bij Quinta dos Murços en in volgorde van proeven:

  • Vinha Defesa Rosé 2010
  • Esporão ‘V’ – Verdelho 2010
  • Vinha Defesa Tinto 2009
  • Esporão Touriga Nacional 2007
  • Assobio 2009
  • Quinta dos Murças Reserva 2008
  • Quinta dos Murças 10 Yr old Port

Vertrekken deden we er met de belofte terug te keren en met voor ieders een kistje Assobio in het verschiet. Als beloning voor het vele en harde werk uiteraard!

Moe maar voldaan ‘bootten’ we terug richting hotel. Vlug inchecken, even opfrissen want er was gereserveerd in Restaurante DOC (enkel de straat over te steken). Het restaurant geniet van een unieke ligging aan de Douro rivier én van een gastronomische reputatie. Het deed enkelen onder ons volledig de das om… Om het succes van de dag te beklinken heven we het glas met een lokale Spumante. De één na de andere saúde volgde. Om de omzet van Quinta do Crasto wat aan te dikken bestelden we tijdens de maaltijd een Quinta do Crasto Branco, een Xisto en een Vintage Port.

En toen…toen ging het licht definitief uit! 😉


De ronde van Portugal – Proloog!

‘Dames en Heren, zet u schrap want we zitten kort bij de start van wat een mijlpaal in de geschiedenis gaat worden… De Ronde van Portugal gaat van start.’ Zo zou het uit de mond van Carl Van Nieuwkerke kunnen klinken, ware het niet dat deze blog zelden over de koers gaat. De ronde van Portugal is in dit geval niets anders dan de start van een nieuw project, zijnde een 4-daagse vol oenotoerisme doorheen enkele van de meest prestigieuze wijnstreken van Portugal.

Het is alleszins een pilootproject dat bij een goede afloop zeker navolging zal krijgen. De komende dagen zal je hier dan ook alle perikelen kunnen ontdekken van deze ontdekkingstocht. De countdown naar donderdag is begonnen…het losrijden op rollen gestart. Samen met 7 gelijkgestemde zielen kijken we er verlangend naar uit. Ook al betekent dit dat we op een ontiegelijk uur uit de veren moeten. Veel zal onze koffer niet bevatten. Een goed humeur, een droge keel en een dorst naar wat komen gaat.

Het programma:

Kick off op donderdag 10 maart met een vroege vlucht Charleroi – Porto met hopelijk een zachte landing rond 09.00u. Even onze van oppikken en de dolle pret kan beginnen!
Om te bewijzen dat portwijn een slecht aperitief is trappen we af bij Andresen in Vila Nova de Gaia, het mekka van de Port en verzamelplaats van alle grote namen. Het is hier dat we de Colheita‘s, LBV’s en Vintages over ons heen zullen laten rollen.
De lunch nadien zal zeker nodig zijn, maar veel tijd is er niet. We moeten verder richting Penafiel waar we worden verwacht bij Quinta da Aveleda. Alvarinho, Touriga Nacional, Vinho Verdes en nog vele anderen zullen er de revue passeren. Met een oenologisch orgasme als hoogtepunt…we zullen zelf even wijnboertje mogen spelen en een wijn assembleren.
Ik ben er zeker van dat er de eerste avond al deftig zal gesnurkt worden eens we in het hotelbed neerploffen.

Zeker niet vergeten de ‘early morning wake up call’ te bestellen want er wacht ons op vrijdag de koninginnenrit. We trekken de Douro vallei in. Helaas zullen de wijngaarden nog niet kleuren maar de bloesem van de mimosa struik zal veel goed maken. Na een helse klimtocht zullen we een eerste bevoorrading ondergaan bij Quinta do Crasto. Het ontvangst bij de familie Roquette is steeds hartelijk én met de gepaste uitstraling. Mogen we stoer doen en hopen op een druppel Vinha Maria Teresa en/of Vinha da Ponte is ons middagglas? Of zullen we deze grootse wijnen tijdens de ons op het domein aangeboden lunch kunnen degusteren? Wat er ook van zal zijn, het is een voorrecht deze ontvangst mee te maken!
Geen tijd voor een korte siësta want we trekken verder door de Douro-vallei. We zullen ontvangen worden in het gloednieuwe project dat Herdade do Esporão (jawel uit de Alentejo) hier heeft opgezet; nl. de Quinta dos Murças. Het beloofd een afvallingsrace te worden…enkel zij die spuwen zullen overleven want we zullen niet enkel de lokale Douro wijnen laven. Neen de ‘musette’ zal tevens voorzien zijn van de wijnen uit de Alentejo. Stiekem hoop ik uiteraard een shot van de Private Selection door de aderen te voelen stromen. Dat is pas EPO!!
De avond zal op een hoogstaande culinaire – burps – wijze afgerond worden met een diner in Restaurante DOC. Enkel al van de fantastische ligging – aan de oever van de Douro rivier – van dit restaurant wordt je lyrisch. Benieuwd trouwens of de vaste bedelaar van dienst weer van de partij zal zijn op de parking…
Zullen zij die vrijdag de finish bereiken een extra demarrage kunnen plaatsen op zaterdag?

Afwachten hoeveel fris-ogende slurpende spuwers er die ochtend aan de start zullen verschijnen voor een tocht doorheen Dão/Bairrada? Geen paniek, de bezemwagen volgt! De bonificaties van de eerste tussensprint van de dag kunnen verdiend worden bij Vinhos Campolargo. We laten ons overgieten met een verscheidenheid aan wijnen en staan vol afgunst te kijken naar de volledig gemoderniseerde installaties die ‘en gravité’ werden opgebouwd. Pompen of verzuipen, we trekken er ons niets van aan en we zullen het niet nalaten hier een keertje vreemd te gaan met een ware diva… de DIGA. Deze ondeugend grootse Petit Verdot zal de laatste sappen al stuiptrekkend uit je lijf trekken.
Neanderthalers, zo zullen we ons voelen wanneer we Asterix imiteren tijdens het middag orgie. Leitão Assado mag, en moet je met de handen eten. Duimen en vingers mogen openlijk gelikt worden…Alaaaaaaaaaf!
Ergens natuurlijk moet de eindmeet liggen. Deze vinden we in Anadia waar de kingsize Espumantes ons staan op te wachten bij Quinta do Ortigão…schudden met die flessen, laat ze spuiten en neem de meest verkwikkende douche die je je maar kan inbeelden!

En de winnaar…de winnaar moet trakteren 🙂