Eviva España – De decadentie van een wijnclub ‘dos’

Schaamteloos genieten van dure wijnen! Kan dit, mag dit…? Mijn antwoord op deze vraag is even simpel als puur. Het moet verdomme!! Wat zou je anders doen indien je de gelukkige bezitter bent van enkele of meerdere duurder geprijsde wijnen. Ze tot in den treure veilig in een duister hoekje van je kelder achter slot en grendel bewaren tot je moet vaststellen dat Château Excellent gedegradeerd is tot Château Pompe Baque? Goed zot zijn zeker. Opentrekken die handel, het juiste glas uitkiezen, zwijgen en genieten van het schoons dat de natuur jou heeft geschonken.

Dit gezegd zijnde heb ik me net het perfecte excuus gemaakt om de proeverij die we hebben beleefd te vergoelijken. Bij wijnclub Op De Klippen krijg ik ondertussen jaarlijks de opdracht (nu ja het is maar hoe je het bekijkt) een super proeverij in elkaar te steken. Nadat we vorig jaar de top van Italië proefden passeerden deze keer enkele Spaanse kleppers over onze tong.  De fout van vorig jaar indachtig (er waren net iets te veel wijnen) werd er een lijst opgemaakt van negen wijnen die op de proeftafel zouden verschijnen. Hierbij moest er een verscheidenheid zijn en dus viel de keuze op één Cava, 2 witte wijnen, één Sherry en vijf rode wijnen. Ook in de rode wijnen moesten de nodige smaakverschillen aanwezig zijn. Het is immers eenvoudig om 5 priorats of Ribera del Duero’s te selecteren in het hogere segment. Ik ging even terug kijken wat er me bij mijn restaurantbezoek bij Celler de Can Roca werd geschonken want de wijnkeuze bij het uitstekende menu blijft me tot op vandaag nog altijd beklijven. Stilaan kwam de lijst tot stand. En dan, dan is het uitkijken naar het ultieme proefmoment en hoop je steeds dat de kurkduivel zich niet te fel komt moeien. Bij voorkeur zelfs ver weg blijft!

Proeflocatie was opnieuw bij De Wilde Vespers in Herentals waar we onze maandelijkse bijeenkomsten houden. Voor deze gelegenheid werden er tevens een 4-tal hapjes geserveerd. Ze waren heerlijk van smaak maar net iets te groot om van tapas te kunnen spreken :-). Mijn buikje heb je dus niet horen klagen. Onze penningmeester toverde trouwens als extra nog een Jambon Iberico uit zijn hoge hoed! Benieuwd met wat hij bij ons bij de volgende super proeverij zal verrassen!

Line up super spanje

De proeverij dan waarbij de weergegeven score mijn persoonlijke score is.

  1. DO Cava – Gramona III Lustros Gran Reserva Brut Nature 2007 – 32,00 €
    Op basis van Xarel.Lo (70%) en met een kelderrijping van 60 maand was dit onmiddellijk een prachtige binnenkomer. Het bewijs trouwens dat er zeer goede en mooie alternatieven bestaan op Champagne. Dit is ver weg van de alledaagse ordinaire Cava waar wijnminnend België zo aan ten prooi is gevallen. De fijne, vele parels kleurden het goudgele vocht. Veel gedroogd fruit, brioche. Helemaal niet agressief, mooi droog en vol en vooral ook langdragend. Perfecte maaltijdbegeleider die dan ook goed paste bij de steak van tonijn.
    Score: 88/100
  2. DO Valdeorras – Rafael Palacios As Sortes 2013 – 36,60 €
    Een pure Godello van erfloten-wijngaarden (As Sortes is Galicisch voor erfloten) op een granieten bodem die vergist wordt in 500 liter foeders gedurende een maand en die nadien nog 6 maand stabilisatie met beperkte batonage krijgt in die zelfde foeders. Het resultaat is voor een rood wijnland, wat Spanje toch nog steeds is, zeer groots te noemen. Een ongemeen waanzinnige aciditeit draagt deze wijn en geeft het vooral zijn broodnodige frisheid. Strogeel van kleur en stevig tranend. De neus is vooral geparfumeerd met de nodige bloesems, geel steenfruit, limoen, honing en een puntje anijs. De honing en de perzik proef je heel duidelijk terug. Zeer strak en mineraal in de mond. Notig, een prettig vettig middenstuk en limoen naar het einde toe. Duidelijk nog te jong om reeds op volle toeren te draaien.
    Score: 88/100
  3. DO Ribeiro – Xose Lois Sebio Salvaxe 2012 – 28,40 €
    Helaas besloot de kurkduivel vanavond kwelgeest te spelen. Hoe beperkt het ook was, genoeg om deze heerlijke wijn van Treixadura, Albariño, Godello en Caiño te verpesten. Helaas was dit de laatste fles die mijn keldertje rijk is.
  4. DO Jerez-Xeres-Sherry – Gutiérrez-Colisía Palo Cortado Reserva Familiar – 70,12 €
    Zeer beperkt gemaakte Palomino in een Solera van 80 jaar. Deze wijn bleef me vooral bij van bij hogergemeld bezoek aan Can Roca waar ik hem kreeg bij een combinatie van oester met wild en een saus hollandaise. De vraag die me vooraf het meeste uit mijn slaap hield was waar ik deze Sherry zou plaatsen in de proeverij. Uiteraard ben je geneigd deze achteraan te plaatsen. Ik opteerde hem net voor de rode wijnen te serveren opdat ik het gokje maakte dat niet iedereen deze heerlijke niet alledaagse Sherry zou weten te pruimen en mijn collega proevers met de herinnering aan de rode wijnen huiswaarts zouden keren. Een wijs besluit zo bleek achteraf want het bleek voor de liefhebbers een fantastisch glas. Enkel voor de liefhebbers bedoel ik dan. Count me in want ik wist deze florale, notige en stevig naar jodium geurende Palo Cortado zeer te appreciëren.
    Score: 85/100
  5. DO Méntrida – Commanda G Rumbo al Norte 2012 – 110,76 €
    Hoewel je me moeilijk zal kunnen betichten een pure Garnacha (Grenache) liefhebber te zijn maak ik voor de Rumbo al Norte graag een uitzondering. Ook dit passeerde mijn weg bij Can Roca en het was misschien wel de wijn die me in mijn herinnering het meest is bij gebleven. Hoog tijd om deze Garnacha van een piepkleine single Vineyard uit Avila opnieuw aan een test te onderwerpen. En het moet gezegd worden, het wauw-gevoel speelde van bij de eerste slok opnieuw op. Verslavend naar meer zelfs! Verweven hout, kers, framboos, cassis zijn de vruchtencompote van dienst. Zeer geparfumeerde Engelse roosjes en de allerbeste Cubaanse tabak. Alles tesamen met de meest perfect verweven tannines en een blijvende smaakprikkeling. Elegante, superheerlijk en uiterst complexe wijn. Pittig gekruid en uitermate sappig.
    Score: 96/100
  6. DO Ribeiro – Xose Lois Sebio Hush 2010 – 42,80 €
    Niet onmiddellijk een wijn die je in deze selectie zou verwachten. Galicia is immers het mekka van de witte Spaanse wijnen. Onder het motto ‘Wie zoekt die vindt’ kan je ginds echter ook heerlijkheden in het rood vinden. Zo ook deze Hush van voornamelijk de Souson druif met in aanvulling Ferrol, Caino Longo en Bastardo. ‘Silencio’ staat er mee vermeld op het etiket en inderdaad dit is een wijn die je mond doet openvallen van verbazing en je stil doet worden. Helder blinken karmijnrood en mooi gekleurde tranen. Eerste impressie is de wonderbaarlijke cacao en blonde tabak. Nadien komt het rode en zwarte fruit opzetten. Ook de vijg is aanwezig. Dierlijk, mineraal, viooltjes peper, kaneel, zoethout, parpika, munt, ceder… Noem maar op. Complexiteit troef qua aroma. Zeer verleidelijk mondprofiel ook krachtige maar toch zacht overkomende tannines, bomvol fruit en kruiden. De teller klokt net af onder de 10 seconden. Het is een superheerlijke dragende wijn die mijn hartje vooral sneller doet slaan.
    Score: 95/100
  7. DOQ Priorat – Costers del Siurana Miserere 2007 – 56,52 €
    Oorspronkelijk had ik voor de Vall Llach Priorat geopteerd omdat het in mijn herinnering tot op heden nog steeds de meest perfect geproefde priorat ever was (Het was een 2000). Wim van La Buena Vida raadde me deze echter af omdat het een ware blockbuster is en dacht dat de Miserere van Costers del Siurana beter tot zijn recht zou komen in de proeverij. Zodoende kwam deze blend van Garnatxa, Cabernet Sauvignon, Tempranillo, Cariñena en Merlot dus in ons glas. Of de keuze terecht was durf ik niet onmiddellijk zeggen gezien ik op mijn honger blijf zitten naar de Vall Llach :-). Wat ik wel kan zeggen is dat het chocolade en mokka troef was in deze wijn die me bij de eerste slok een spontane Yeah Baby deed ontlokken. Voor mij is dit een heel duidelijke Priorat. Complex, mineraal, rijp boordevol zwart fruit omsingeld door een kruidentuin. Naast een rode Douro ervaar ik nergens die mineralteit op dezelfde wijze als in Priorat. Zeer krachtig van smaak, dringend en lang. Stevig in alcohol en intens kruidig.
    Score: 93/100
  8. Rioja DOCa -Bodegas Roda Roda I Reserva 2007 – 46,88 €
    Deze volbloed Tempranillo heb ik reeds herhaalde malen met steeds een grote voldoening geproefd. Dat was ook vanavond weer zo al kwam hij me ietwat stroever over dan anders. Misschien was de volgorde van de plaatsing van de wijnen niet optimaal? Qua aroma zitten we voornamelijk met truffel, cederhout, bramen, paprika, grafiet en zoethout. In de mond smaken we de zeer krachtige tannine met veel fruit en nog meer kruiden. Dit is een zeer dragende na-de-maaltijd-wijn die geweldig is indien je van kracht houdt.
    Score: 89/100
  9. Ribera del Duero – Bodegas Vega-Sicilia Unico 2004 – 255,49 €
    Moet deze icoonwijn nog voorgesteld worden? Blend van 87% Tinto Fino, zijnde Tempranillo en 13% Cabernet Sauvignon.
    Er zit geen spatje verval in de kleur van deze wijn die toch ouder is dan 10 jaar. Het is voor mij ook zonder enige twijfel de beste wijn van de avond die ik, mocht mijn naam George Cloony zijn, elke avond zou kunnen drinken in plaats van een Nespresso.
    verbluffende balans, kruidig, fruitig, dierlijk, grafiet, heerlijk en af. Met andere woorden: Het perfecte glas wijn!
    Score: 98/100

Gelukskinderen die we zijn mochten we alweer genieten van een heerlijke proefavond. Schaamrood op de wangen heb ik nog steeds niet… In tegendeel, zulke proeverijen triggeren me enkel maar in de zoektocht naar nog meer. Volgend jaar volgt er ongetwijfeld een derde editie. Ik heb bijgevolg nog even de tijd waar ik me dan in zal verdiepen. Mijn hart zegt me telkens weer opnieuw voor Italië te kiezen. Gelukkig heeft mijn hoofd geen oogkleppen op en is mijn honger groter dan hetgene waarvoor mijn hart klopt. De absolute top uit Oostenrijk misschien??

Geef ik je nog graag de, verrassende, top 3 mee van de verzamelde scores van alle leden van wijnclub Op De Klippen:

  1. DOQ Priorat – Costers del Siurana Miserere 2007 – 56,52 €
  2. DO Ribeiro – Xose Lois Sebio Hush 2010 – 42,80 €
  3. DO Ribera del Duero – Bodegas Vega-Sicilia Unico 2004 – 255,49 €

1 - Gramona 2 - As Sortes 3 - Salvaxe 4 - Sherry 5 - rumbo-al-norte-2012_g_10007655 6 - Hush 7 - Miserere 8 - Roda reserva 9 - Unico

Saó Del Coster – Shakira featuring Fredi aka Fresquito

Mijn eerste bezoek aan een wijndomein tijdens mijn reis naar Priorat was in Gratallops zelf. Het was onmiddellijk een voltreffer die de toon zette voor de rest van trip. Saó Del Coster (Costers is trouwens de lokale benaming voor de terrassenbouw waarop de wijngaarden staan) is een jong maar dynamisch wijndomein. Enthousiasme is geen loze benaming hier… Ze gaan er volle kracht voor en dat typeert ook hun wijnen.

Thuis had ik reeds contact genomen om een afspraak te regelen en Michi (Michelle – De Shakira uit Puerta Rico)  stuurde, regelde en gaf me onmiddellijk een gevoel van enorme gastvrijheid.
Eens op bezoek kreeg ik niet de mooie Puertorricaanse spring in’t veld te zien maar wel de gedreven, gepassioneerde wijnmaker Fredi Torres (aka Fresquito).
Nu kom ik veel in contact met een diversiteit aan wijnmakers en je merkt onmiddellijk wanneer ze maar wat uit hun nek staan lullen. Niet zo bij Fredi echter! Rustig, met kennis van zaken en niets uit de weg gaande bracht hij me zijn filosofie, zijn wijnen en zijn regio bij. Niets zou je kunnen doen vermoeden dat deze gast in een vroeger leven een Dj was die de hippe Shakira draaide in een Zwitserse nachtclub.
Na het bezoek aan één van de, overigens schitterende, wijngaarden was ik helemaal mee in het verhaal en keek ik vol verwachting uit naar de proeverij die ging volgen.

Het verhaal van Saò Del Coster kent zijn start in 2004 met een heel duidelijke lijn die Fredi had uitgetekend. Al de goede elementen aanwezig in Priorat moeten reflecteren in de wijn maar er moet meer zijn… De wijnen van Saò Del Coster mogen niet enkel zware, krachtige, hoog alcoholische wijnen zijn! Neen, ze moeten een nodige fraicheur bieden en bovendien staat het respect voor de natuur centraal. Deze aanvullende elementen stemmen me persoonlijk zeer gelukkig. Bovendien, eens je Priorat bezocht hebt begrijp je ook dat je dit prachtige land niet naar de verdommenis mag helpen door het kapot te spuiten met allerlei pesticiden, fungiciden of dergelijke. Saò Del Coster ging vanaf de start voor organische landbouw en volgt bovendien de principes van de biodynamische wijnbouw. Met gebruik van de nodige preparaten dus en rekening houdende met de kosmische- en aarde-elementen. Er wordt zo weinig mogelijk gesulfiteerd (één van de mooie uitspraken van Fredi is trouwens ‘I sulfate minimally, but I do it, I am not an anti-sulfer Taliban
De nodige fraicheur wordt dan weer behaald door de ligging van wijngaarden (iets hoger gelegen waardoor er meer afkoeling komt), het gebruik van oude stokken Carinena en de vinificatiemethodes van Fredi uiteraard.

Sao del coster1

Voorlopig zijn er vier wijnen waarmee Saò Del Coster de markt op komt. Hierbij zit ook de X de Saò. Een nevenproject van Fredi waarmee hij een hommage tracht te brengen aan zijn geboortestreek Galicia. Ik kreeg echter het volledige wijnarsenaal te proeven. Hierbij volgen mijn proefbevindingen.

  1.  X de Saò 2011 – DO Rias Baixas
    Albariño van 18 jaar oude stokken op 360 meter hoogte op een granieten/zanderige bodem.
    Koude schilweking gedurende 2 dagen. 6 maanden rijping op de lies. Lichte filtering.
    Organische wijnbouw maar wel met geselecteerde gisten.
    Heldere lichtgele kleur. Duidelijk florale aroma’s naast het witte en gele fruit (peer, abrikoosjes, citrus). Aangename vaststelling is dat de zuren zeer mooi zitten, vettig in middenrif en een lengte tot 5 seconden. Prachtige mineraliteit doorheen het geheel. Het agrum van bij de start wijzigt naar het einde toe in een zesty mandarijn. Zuivere Albariño. Niet de allergrootste maar wel een heerlijk correcte wijn.Sao del coster X
  2. Pim Pam Poom 2012 – DOQ Priorat
    Nieuwe wijn van Saò Del Coster waarmee ze trachten een eenvoudige, fruitige, niet te zware instapwijn te maken.
    93% Garnatxa en 7% aan lokale witte variëteiten.
    Vinficatie: semi-carbonique, inox
    Niet al te diep doorkleurd, helder. De neus is genuanceerd en het boeket is samen te vatten als floraal (viooltjes)  en  kleine rode besjes. Zacht van smaak met een goede aciditeit. De tannines zijn bijna niet aanwezig. Opnieuw de presentie van de rode besjes. Globaal bekeken is dit een eenvoudig maar geslaagd instappertje dat goed bekt.Sao del coster PPP
  3. S de Saò del Coster 2011 – DOQ Priorat
    Blend van Garnatxa, Merlot, Cabernet Sauvignon en Syrah. Wijngaarden op 320 meter hoogte op de typische leisteen bodem.
    Vinficatie: vergisting van 7 tot 14 dagen, gedeeltelijk met de steeltjes in inox. Geen filtering.
    Organische, biodynamische wijnbouw dus met eigen gisten.
    Helder, stevig rood doorkleurd. Slechts een klein snuifje heb je nodig om de kruidigheid doorheen de florale aspecten en het rode fruit te ontdekken. Peper, kaneel, kruidnagel zijn de kruiden/specerijen van dienst. Zeer zachte tannine, voldoende aciditeit. De alcohol kan niet weggestoken worden maar echt als storende wordt deze ook niet ervaren. Wel mooi aanwezig is het sappige rode fruit en die geurende kruiden. Samen met de voldoende lange afdronk maakt dit een zeer goed uitgebalanceerde en aangename wijn.Sao del coster S
  4. Terram 2008 – DOQ Priorat
    Blend van Carinena, Garnatxa, Cabernet Sauvignon en Syrah. Wijngaarden op 320 meter hoogte op de typische leisteen bodem.
    Vinificatie: Koude prefermentatie gedurende 2 dagen waarna een vergisting van 28 dagen volgt op inox. 12 maand rijping op een mix van nieuwe en gebruikte Bordeaux- en Bourgogne vaten. Geen filtering.
    Organische, biodynamische wijnbouw dus met eigen gisten.
    Intens donkerrood (neen geen inktzwart), stevig gekleurd tranend. Hey dit is een leuk neusje! Balsamic met eucalyptus en veel mineralen (lees schist/leisteen). Rood en zwart fruit (met een dominantie van pruim) doorheen het geheel, opnieuw de prachtige florale toetsen en de overheerlijke diversiteit aan kruiden. Nieuw is de kleine toets van zoethout. Dit is een neus waar ik echt van hou. Van de ene kant wil je blijven aroma’s ontdekken en ruiken, van de andere kant maakt het boeket je zo ongeduldig dat je niet kan wachten om te proeven.
    Het geheel is aanhoudend en zeer smakelijk. Belegen tannine, verfijnd, elegant en toch dragend met de nodige frisheid. Uiteraard een krachtige sappige zwart- fruittoets. Al het belovende van de neus komt terug in de smaak. Dit is een volmaakte, perfecte, gelukkig makende wijn!
  5. Terram 2006 – DOQ Priorat
    Twee jaartjes evolutie en jawel… het kan nog beter!
    De tertiaire aroma’s komen nu mondjesmaat maar heerlijk opzetten. Schitterende blonde tabak, cacao, licht vegetaal maar nog steeds boordevol fruit. Zuivere, verweven tannines. Mineraal en wat je ruikt proef je ook, maar nog Intenser. Super…heerlijk!
    Sao del coster Terram
  6. Planassos 2009 – DOQ Priorat à Barrel sample (vatstaal)
    100% Carinena van 67 jaar oude stokken op 320 meter hoogte op de typische leisteen bodem.
    36 maand gerijpt op eiken vaten. Geen filtering.
    Organische, biodynamische wijnbouw dus met eigen gisten.
    Inktzwart en heerlijke gekleurde traanvorming. De neus is nog ietwat gesloten. Even geduld, wat walsen en we ontdekken zwart fruit en een kruidenmix. Duidelijk hout en mineralen op achtergrond. De smaak is toch al voldoende rijk. Krachtige tannine, fruitig van zwarte kers en bes. Donkere chocolade in de lange afdronk. De wijn moet heel duidelijk nog tot ontwikkeling komen. Het is een barrel sample die nog bulkt van de kracht maar die veelbelovend lijkt naar de toekomst. Geen twijfel mogelijk of hier schuilt een grootse wijn achter die verfijning aan kracht gaat koppelen.Sao del coster Planassos
  7. La Poujada 2009 – DOQ Priorat à Barrel Sample (vatstaal)
    100% Carinena van 85 jaar oude stokken.
    Organische, biodynamische wijnbouw dus met eigen gisten.
    Geen verdere specificaties.
    Ontegensprekelijk voor mezelf het summum wat Saò Del Coster te bieden heeft!
    Fruit, fruit fruit… Rood, blauw en zwart. Roosjes, munt super leuke kruiden (mix van)… Heerlijk mondgevoel, veel delicater, eleganter dan Planassos. Wat een fraicheur doorheen de rijke structuur. Mineraal naar afdronk toe. Zeer complex en aanhoudende finale.
    Een wijn om verliefd op te worden en te koesteren! Deze wil ik in mijn privékeldertje in een afgesloten hoekje verbergen en bewonderen op sombere dagen. In combinatie met een heupwiegende Shakira leef je onmiddellijk weer op!

Samengevat is Saò Del Coster een zeer mooi en veelbelovend domein. Echt goedkoop kan je de wijnen niet noemen en helaas voor mij om zelf in te voeren zitten ze boven mijn vooropgestelde prijsvork.
Het domein echter is nog niet op de Belgische markt aanwezig en dat is toch wel een lacune in het fantastische aanbod dat we hier hebben.
Interesse? Neem contact op met hen… Het zou fijn zijn dat, wanneer je dit doet na het lezen van dit artikel, je even naar me refereert. Meer vraag ik niet, buiten enkele flesjes La Poujada misschien 😉.

Sao del coster2

 

Contactgegevens:
Saò Del Coster
Valls 30 – 43737 Gratallops – Priorat – Spain
info@saodelcoster.comwww.saodelcoster.com

Priorat – O maar ik lust u wel!

Bizar gegeven tijdens de zomer! Geen Italië noch Portugal als vakantiebestemming. Het voelde wat raar en onwennig aan… Het pijltje in de vogelenpik was immers in Spanje uitgekomen en blijven steken in Catalunya! Mag ik dan wel Spanje zeggen? Voor mijn gastheren de afgelopen verlofperiode zal dat absoluut een zwaar vloekende hoofdzonde zijn. Er zijn me vele dingen verduidelijkt ginds maar één van het meest schrijnende is toch wel dat de onafhankelijkheidsdrang van de Catalanen ondanks de vereuroparisering nog steeds springlevend is.
Enfin, politiek is niet mijn ding (ik hou niet zo van het leven in een leugenachtige wereld) en dus besloot ik me te focussen op mijn kern: wijn, gastronomie en natuur.
De combinatie van die 3 elementen deden me immers vrede nemen met de gekozen eindbestemming. Gratallops zou mijn uitvalsbasis worden… Hartje Priorat dus! Een 140 km ten zuiden van Barcelona, regio Tarragona, niet zover van de Costa Dorada (Cambrils, Salou…)

Eerste vraag die ik me onmiddellijk stelde was ‘Is het nu Priorat of Priorato?’ Het was me niet helemaal duidelijk! Vakantie staat voor mij ook synoniem met mij inleven in de gangbare culturen ginds en dus is de enige echte juiste benaming Priorat! In Catalunya spreekt men Catalaans en Priorato is nu eenmaal Spaans.
Tweede bekommernis die ik meedroeg was ‘Hoe zit het nu met Priorat en Montsant? – Wat maakt het onderscheid tussen deze 2 wijnen?’ Het antwoord werd me ter plaatse zeer duidelijk! Het geheel is één groot wijngebied in en rond het Parc Natural de la Serra de Montsant. Priorat is het kerngebied van het wijngebied met een volledig andere bodemstructuur dan deze in Montsant.
De dorpjes die deel uitmaken van de Priorat zijn naast Gratallops: Bellmunt del Priorat, El Lloar, Porrera, Torroja del Priorat, La Viella Baixa, La Viella Alta, Poboleda, Scala Dei en La Morera. Al de wijngaarden die in de andere dorpjes liggen moeten onder de naam Montsant op de markt komen.

Priorat

Priorat2

De bodem en bergachtige omgeving van de Priorat hebben een diepe indruk op me gelaten. Het is er woest, ruw en toch oh zo mooi. Je waant je vaak op het dak van de wereld, en toch is dit allerminst het geval. De kust ligt vogelvlucht-gewijs immers maar een goede 15 km hier vandaan. De, in mijn ogen,  hoog piekende rotsen hebben in Priorat afwisselend lagen kwarts en leisteen (een vergelijking met mijn geliefde Douro dringt zich op). Terwijl in Montsant de kalk- en kleiaspecten veel meer komen kijken. De immer schijnende schroeiende zon geeft je de indruk dat de bodem een goudzwart gestreepte tijgerhuid is.
Opzoekwerk leert me dat de ‘tijgerhuid bodem’, die men hier ‘Llicorella‘ noemt, bestaat uit rode leisteen met kleine mica (kwarts) deeltjes die de zon sterk weerkaatsen. De bovengrond van verweerde lei en mica is ongeveer 50 cm dik en wanneer deze door regen wegspoelt, blijven de stokken toch in de rotsen verankerd.

Een rivier? Er moet een rivier zijn want dat is het geval in elk belangrijk wijngebied. En jawel die is er. Maar een rivier krijgt pas deze benaming als er ook effectief water door stroomt. De Siurana, want zo noemt onze lokale held, stond volledig droog op de meeste plaatsen. Vertelde de  lokale wijnboeren me niet stuk voor stuk dat het dit jaar het natste voorjaar in jaren was? Feit was dat enkel mijn parelende zweetdruppels nog opgezogen werden in de droogte van de rivier.
Kleine voetnoot: Siurana is naast de rivier tevens de naam van een prachtig hoog gelegen dorpje dat je absoluut moet gaan bezoeken ginds. Hou je van wandelen, ga er dan vast en zeker de voorgeschreven route volgen! Adembenemende zichten zijn er legio. De Siurana rivier (ik ken de volledige achtergrond niet maar ik neem aan dat die ginds ontspringt vanuit het meer), is daar trouwens wel af en toe stromend en zorgt voor lokale mini-baaien met strandjes waar slechts een handjesvol mensen zijn. T’is maar dat je het weet hé :-).

IMG_0925

Oké terug naar de kern, zijnde de wijnen. Je mag wel stellen dat Priorat het vlaggenschip is van de Catalaanse wijnen. Een gegeven dat ze enkel maar te danken hebben aan de vooruitgang in de wijnwereld en de nieuwste kelderapparatuur die mede dankzij de Europese sponsoring in de jaren ’80 in gebruik genomen werden. Voordien moest niemand immers van deze veel te alcoholrijke en zware wijn weten! Toegegeven, de Priorat wijnen zijn vandaag nog altijd wijnen die niet geschikt zijn voor koorknapen maar mijn God, wat een kwaliteit bezitten ze! Welk een verouderingspotentieel bezitten ze! Wat een sublieme, gigantische mineraliteit bezitten ze! Wat een fruit drijft er door het inktzwart gekleurde heerlijke vocht!  Voorwaar ik ben fan. Van de rode wijnen weliswaar. Je zal er links en rechts ook wel een rosé en een witte wijn vinden. Het beste is die dan ook links en/of rechts te laten liggen. Er is nog werk aan dat type wijnen en ik had de indruk dat de wijnboeren ook enkel maar interesse hadden in de rode wijnen.

Priorat wijnen behoren dus tot de allerbeste en mooiste wijnen uit Spanje! Ze bezitten het Qualificada label (D.O.Q) en zijn daarmee de enigen samen met Rioja (D.O.C. – ha ja want niet Catalaans ;-)).
Bij ons hebben de Priorat wijnen de reputatie van dure wijnen te zijn. Eens ginds ter plaatse begrijp je ook onmiddellijk waarom deze wijnen niet van de goedkoopste zijn. Wingerds die her en der aangeplant zijn, die een leeftijd bezitten die de pensioengerechtigde leeftijd vaak overstijgt en een productie van soms maar één tot twee trosjes per wingerd.  Logisch dus dat de lokale wijnbouwers vaak met een hagel-ei in de broek zitten! En dan vergeet ik gemakkelijkheidshalve de steile hellingen nog die machinaal werken zo goed als onmogelijk maken.
Je zal er dan ook meestal maar kleine bedrijfjes vinden die slechts een paar duizend flessen produceren. Wat een schrijnend contrast trouwens met het omringende Montsant waar de productie beduidend groter van capaciteit is. En hemel en aarde verschil met het slechts 100 km verder liggende Penedes waar de immense Cava producerende wijngaarden zich bevinden. Tja, nu ben ik echt wel appelen met peren aan het vergelijken natuurlijk!

En toch wil ik het nog even hebben over het duur zijn van deze wijnen. O contrast… ginds, lokaal kan je deze flesjes tegen zeg maar spotprijzen (vergeleken met onze Belgische tarieven toch) vinden, drinken, proeven, genieten in de diverse eetgelegenheden. Om even een voorbeeld te geven: De allermooiste Priorat die ik gedronken heb is de Vall Llach van het jaar 2000 uit Porrera. Die stond er op de kaart voor de prijs van 70 €, wat naar lokale normen echt wel strontduur is (de meeste wijnen staan er tussen de 10 en de 30€ op de kaart). Deze wijn kan je hier in België ook vinden bij de topreferentie voor Spaanse wijnen: La Buena Vida. Daar kost de 2008  75,40 €/fles… Ik zal je dan maar niet vertellen wat de prijs voor deze wijn in een Belgisch restaurant zou zijn zeker ;-). Opnieuw appelen met andere peren, ik weet het!!!
En toch dram ik nog even door: die 75,40 € voor dergelijke kwaliteit is dan weer spotgoedkoop als ik er nog wat Franse kweeperen uit de Bordeaux tussen zou gooien.

Welke druifjes zijn nu verantwoordelijk voor deze hemelse wijnen? We zullen er voornamelijk Garnatxa (Grenache) en Carinyena (Carignan) aangeplant zien – Oh wat geeft die Carinyena van de alleroudste stokken toch tenenkrullende, duimen en vingeraflikkende wijnen! Maar Priorat is ook een beetje de alles experimenterende bakermat. Als het hier lukt dan kan het ook elders lukken… En dus zien we er ook Cabernet Sauvignon, Syrah, Merlot etc. Gelukkig blijven de Catalaanse pareltjes de meerderheid van de aanplant uitmaken.
De allerbeste wijnen blijven enkele jaartjes steken in het vat en komen vaak pas na 5 jaar aan de oppervlakte.

Dat wat de wijnen betreft! Qua gastronomie moet je het ginds nemen zoals het leven er is: Ruw, eerlijk maar lekker! Het binnenland is vleesminnend met sublieme gerechten van lam, geit, varken, rund en konijn. Gezien de kust niet zo ver weg is zal je overal wel langoustes of sepia vinden. De kust regio brengt dan weer de heerlijkheden uit de zee op je bord.
Aanraders vanuit regio Priorat vraag je me?
Voorop alvast Restaurant La Cooperativa Porrera. Veruit het beste waar ik gegeten heb. Ik zal ook nooit het beeld vergeten dat de eigenaar ongegeneerd een extra glas tevoorschijn toverde om zichzelf een lekje van de Vall Llach 2000 in te schenken. Mag ik?, vroeg hij terwijl hij toch al aan het schenken was… het is zulke lekkere wijn en het is mijn allerlaatste fles J.
In Falset was El Cairat dan weer het beste wat ik heb uitgetest. Zowel Quinoa als Hostal Sport moesten onderdoen voor dit klein en gezellig restaurantje. El Celler d’Aspic heb ik helaas niet kunnen proeven.
Het restaurant van Buil i Giné was een aangename en lekkere verrassing. Het begeeft zich wel in een ander en duurder kader.
Het was wel verbazend dat je praktisch enkel ’s middags in deze restaurantjes terecht kon. ’s Avonds was het miserie troef en was, buiten de zaterdagavond, alles zo goed als gesloten.

Verblijven deed ik er in Hotel Cal-Llop. Het is een klein en aangenaam hotel waar ze er alles aan zouden doen om het je naar je zin te maken. Dit hotel heeft trouwens ook een restaurant waar je lekker kan tafelen. Het is voornamelijk een doortrek hotel waar de meeste gasten slechts één tot twee nachten verblijven. Gezien ik er tien dagen verbleef kreeg ik er een gratis upgrade naar de suite.
Priorat, je was een zeer aangename ontdekking! Volgende keer ga ik echter toch terug richting Italië of Portugal…

DSC01744

Viña Zorzal – Graciano / Garnacha

Een Navarraans duo stond te huppelen en te dansen om mijn smaakpapillen te teisteren/ontroeren.  Gemeenschappelijke deler tussen beide wijnen, buiten het feit dat ze beiden uit Navarra afkomstig zijn is wel dat het zeer ongewone wijnen zijn.

De één een 100% Graciano, de ander een 100% Garnacha van stokken die de phyloxera hebben overleefd.
Graciano is een druif die we niet te vaak meer vinden. Meestal zullen we hem terugvinden als aanvulling bij de Rioja wijnen. Hij geeft dan wat finesse aan de krachtige, op Tempranillo gebaseerde wijnen. Als monocépage zullen we hem echter zelden vinden. De druif zou trouwens verwant zijn met de Monastrell (Morrastel, Mourvèdre) en is niet zo geliefd bij vele wijnboeren. De druif geeft immers pas goede resultaten bij uiterst lage opbrengsten.

Een blik op de bijhorende technische fiche van de Viña Zorzal Graciano 2007 doet mijn verlangen hem te proeven serieus de hoogte ingaan.
Handgeplukt en streng gesorteerd, koude pre-fermentatie aan 8°C en een alcoholische gisting tegen lage temperaturen (22-24°C) in inox kuipen. Een opvoeding in Franse eiken vaten voor slechts 25% gedurende 4 maand. Het vervolg van het betoog met een lichte klaring en lichte filtering deed mijn verlangen alweer een beetje dalen.
Ohja er prijkt ook een ‘golden medal, 2009 International Wine Challenge, London’ op de fles. Negeren van zulke zaken is de enige goede boodschap!


Mijn proefnotitie:

Helder robijnrode en zuivere kleur met een licht paarse schakering. Een neus van vooral fruitige aroma’s (zwarte bessen en rijpe kers) die na het walsen nog wordt verstevigd. Licht rokerig accent, hooi, getrokken thee en laurier vullen aan.
Een tongsensatie die op veel vlakken zijn gelijke haalt van het aromatische (fruit). Er onttrekt zich een warme gloed en een lichte aardse en vegetale notie aan de afdronk (normale lengte).
Prijs/kwaliteit (ongeveer 6,50 €) is dit een zeer correcte wijn. Het is allerminst een allemansvriend. Gelukkig zit hij in de juiste prijsklasse. Voor een hogere categorie ontbreekt het hem aan body.

De Garnacha is er eentje van 2008 en is afkomstig van stammen waarvan de oudste wel 125 jaar oud zijn. Overlevers van de phyloxera dus, die nog niet geënt werden (Franc de Pied).


De wijn kent de typische gloed, eigen aan de Garnacha druif. Maar de uitstekende combinatie met het vele fruit maakt veel goed. Uitstekende kleur, Prima, zachte, zeer aangename neus (zoete kers, framboos, vanille, licht hout, tabak, mineraal). Voldoende kracht van smaak, een veelvoud aan fruit…maar ook aan alcohol.
Conclusie is dat het deze wijn aan frisheid ontbreekt.
Gezien deze wijn is een experimentele fase zit werd er nog geen prijskaartje opgekleefd.