Een Navarraans duo stond te huppelen en te dansen om mijn smaakpapillen te teisteren/ontroeren. Gemeenschappelijke deler tussen beide wijnen, buiten het feit dat ze beiden uit Navarra afkomstig zijn is wel dat het zeer ongewone wijnen zijn.
De één een 100% Graciano, de ander een 100% Garnacha van stokken die de phyloxera hebben overleefd.
Graciano is een druif die we niet te vaak meer vinden. Meestal zullen we hem terugvinden als aanvulling bij de Rioja wijnen. Hij geeft dan wat finesse aan de krachtige, op Tempranillo gebaseerde wijnen. Als monocépage zullen we hem echter zelden vinden. De druif zou trouwens verwant zijn met de Monastrell (Morrastel, Mourvèdre) en is niet zo geliefd bij vele wijnboeren. De druif geeft immers pas goede resultaten bij uiterst lage opbrengsten.
Een blik op de bijhorende technische fiche van de Viña Zorzal Graciano 2007 doet mijn verlangen hem te proeven serieus de hoogte ingaan.
Handgeplukt en streng gesorteerd, koude pre-fermentatie aan 8°C en een alcoholische gisting tegen lage temperaturen (22-24°C) in inox kuipen. Een opvoeding in Franse eiken vaten voor slechts 25% gedurende 4 maand. Het vervolg van het betoog met een lichte klaring en lichte filtering deed mijn verlangen alweer een beetje dalen.
Ohja er prijkt ook een ‘golden medal, 2009 International Wine Challenge, London’ op de fles. Negeren van zulke zaken is de enige goede boodschap!
Mijn proefnotitie:
Helder robijnrode en zuivere kleur met een licht paarse schakering. Een neus van vooral fruitige aroma’s (zwarte bessen en rijpe kers) die na het walsen nog wordt verstevigd. Licht rokerig accent, hooi, getrokken thee en laurier vullen aan.
Een tongsensatie die op veel vlakken zijn gelijke haalt van het aromatische (fruit). Er onttrekt zich een warme gloed en een lichte aardse en vegetale notie aan de afdronk (normale lengte).
Prijs/kwaliteit (ongeveer 6,50 €) is dit een zeer correcte wijn. Het is allerminst een allemansvriend. Gelukkig zit hij in de juiste prijsklasse. Voor een hogere categorie ontbreekt het hem aan body.
De Garnacha is er eentje van 2008 en is afkomstig van stammen waarvan de oudste wel 125 jaar oud zijn. Overlevers van de phyloxera dus, die nog niet geënt werden (Franc de Pied).
De wijn kent de typische gloed, eigen aan de Garnacha druif. Maar de uitstekende combinatie met het vele fruit maakt veel goed. Uitstekende kleur, Prima, zachte, zeer aangename neus (zoete kers, framboos, vanille, licht hout, tabak, mineraal). Voldoende kracht van smaak, een veelvoud aan fruit…maar ook aan alcohol.
Conclusie is dat het deze wijn aan frisheid ontbreekt.
Gezien deze wijn is een experimentele fase zit werd er nog geen prijskaartje opgekleefd.
Filed under: Second opinions? | Tagged: Garnacha, Graciano, Navarra, phyloxera, spanje, zorzal | Leave a comment »
Bottle Case 