Bodegas Valderiz – Ribera del Duero van 2016 naar 2004

Een verticale proeverij! Ik ben zware fan, althans als het om een goed domein gaat tenminste. Voor onze laatste ‘fatsoenlijke’ verticale proeverij moest ik terugblikken naar de Old Vines verticale van Quinta do Crasto. Jaren geleden alweer ondertussen. Het was dus hoge tijd om er opnieuw eentje op de agenda te plaatsen. Al enkele jaren was ik bezig met de opbouw van Valderiz Ribera del Duero van de gelijknamige Bodegas Valderiz. Gelukkig was Ricardo Esteban voorstander van dit idee en plaatste hij enkele ontbrekende jaargangen op de pallet bij een bestelling aan het domein. 10 verschillende jaargangen vielen er te proeven, de jongste van het jaar 2016, de oudste van 2004!

Bodegas y Vinedos Valderiz is één van de toonaangevende Bodegas uit het Spaanse Ribera del Duero (Castilla y Léon). Ze bezitten niet de roem van Vega Sicilia maar zijn de laatste jaren aan een stevige opmars bezig. Hun wijnen zijn dan ondertussen ook gemeengoed geworden op het wereldwijde wijnplatform. De Valderiz is waarschijnlijk hun meest bekende wijn.
Bodegas Valderiz ligt in Roa (Burgos) en de 60 ha aan wijngaarden zijn, hoewel Ricardo Esteban de dagelijkse leiding heeft, nog steeds in handen van de ondertussen gepensioneerde Tomas Esteban. Hij is in 1980 van start gegaan met zijn project in de Ribera Del Duero met een duidelijke filosofie; deze van de biodynamische wijnbouw.

Ribera del Duero is tot nader order één van de belangrijkste wijngebieden van Spanje. De wijngaarden liggen op een hoogte tussen de 750 en 910 meter boven zeeniveau. Er heerst een extreem klimaat met hele droge en hete zomers en koude winters. De verschillen tussen de dag- en nachttemperatuur zijn zeer groot. De bodem bevat een losse structuur met kalksteen, kiezel en ijzer en nabij de rivier is er ook veel klei te vinden.

De Valderiz wijn is al gedurende jaren een blend van 95% Tempranillo en 5% Albillo. Het alcoholpercentage durft naargelang de jaargang te schommelen tussen de 14,5% en 15%. De stokken zijn vandaag (2021) gemiddeld ouder dan 30 jaar. De wijn krijgt steeds dezelfde opvoeding. Vergisting in inox kuipen, malolactische vergisting voor 50% in inox en voor 50% in eiken vaten. Rijping voor 24 maanden in eiken vaten. 80% in Franse eik, 20% in Amerikaanse eik. De helft zijn steeds nieuwe eiken vaten, de andere helft zijn vaten van één jaar oud. Huidige prijs van de wijn bedraagt 23,40 €!

De proefresultaten:

  1. Valderiz Ribera del Duero 2016
    Volle karmijnrode kleur, tranend. De neus voelt nog zeer jong aan met enorm veel donker, zwart fruit. Een vleugje tabak, een vleugje cacao en uiteraard is er de uitgebreide kruidentuin. Zachte, krachtige en zeer aangename tannine vullen de mond. Er is tevens veel fruit aanwezig. Een lekker, lang mondgevoel, aanhoudend zelfs. Achteraan blijft er veel fruit aanwezig, peper en andere kruiden met dat toetsje aan cacao. Mocht je twijfelen, 2016 is een heerlijke en zeer smakelijke Valderiz.
    Score: 86/100
  2. Valderiz Ribera del Duero 2015
    Zeer mooie traanvorming hier, gekleurd bovendien. De neus vult zich met frisse kruiden, donkere chocolade, donker fruit, munt, roos en een zweem zoethout. De smaak voelt zeer fris aan met stevige goed omringde tannine. De cacao is iets bitterder dan 2016 en daardoor draagt de wijn ook wat langer. Zeer veel jong, donker fruit valt er te proeven. Geweldig aangenaam, nog te jong maar met een grote toekomst!
    Score: 89/100
  3. Valderiz Ribera del Duero 2014
    Zeer mooie traanvorming, gekleurd. De neus begint voor het eerst helemaal rond te komen. De complexiteit sluipt erin. Fruit, kruiden, alcohol, hout, branderig, vegetaal en animaal weten elkaar zeer goed aan te vullen. De neus wint in punten.
    De smaak voelt minder krachtig aan dan 2015 maar is wel een puntje branderiger, om niet scherper te zeggen. Uiteindelijk vindt de wijn wel een subliem evenwicht en blijft het fruit tot diep in de lange finale aanwezig. Fraai voorbeeld van een enorm smakelijke Ribera.
    Score: 87/100
  4. Valderiz Ribera del Duero 2011
    Zeer mooie traanvorming, gekleurd. Geweldige neus. Er begint gedroogd fruit in te treden… welkom pruim! De smaak is helaas niet echt zuiver. De wijn wordt dan ook niet verder meer beoordeeld.
  5. Valderiz Ribera del Duero 2010
    Zeer donker gekleurd, met heerlijke rode tranen. De neus biedt een massa aan jong zwart fruit. Je zou zweren dat je een jeugdig exemplaar in het glas hebt. Helemaal achteraan deint het fruit wel naar het wat gedroogde uit. Sappige, krachtige tannine met mooie cacao en een almaar aanhoudende lengte. Dit is een fantastisch en heerlijk glas wijn!
    Score: 92/100
  6. Valderiz Ribera del Duero 2009
    Zeer donker gekleurd en heerlijk gekleurde tranen. Rijper fruit, voornamelijk zwart fruit in combinatie met gedroogde pruim. Violetjes, vele kruiden en warmere specerijen, versmolten houtgevoel. Prachtige branderige aroma’s De smaak is subliem heerlijk. Dit is een genotsmiddel in de vorm van wijn. Lange sappige smaak met fluwelige tannine. De wijnen worden wat ouder en evolueren wonderlijk mooi!
    Score: 96/100
  7. Valderiz Ribera del Duero 2008
    Gekleurde tranen maar er is een licht kleurverlies die de kleur naar kers doet neigen. De neus is tweeledig. Je hebt, verwonderlijk en voor het eerst, meer knapperig rood fruit dan zwart fruit. Ook in het florale is er een omschakeling naar roos ipv viool. Na het walsen komt de rest opzetten met ceder, tabak, koffie en vele kruiden. De smaak is superheerlijk. Nog steeds fris, zeer kruidig en nog altijd de aanwezigheid van het sappige rode en zwarte fruit. Cacao en tabak naar het einde toe, wat grafiet, wat groene kruiden. Dit bekoord me zeer!
    Score: 94/100
  8. Valderiz Ribera del Duero 2006
    Gekleurde tranen en wat een prachtige geschakeerde kleur. Zo heerlijk qua aroma. Dat jonge springerige fruit is nog steeds aanwezig. De tertiaire aroma’s uiteraard ook maar zonder een dominantie te hebben. Het bouquet wijzigt bij elke wals in het glas. Alles is aanwezig Wat kan je vertellen over een wijn die zo magnifiek is als deze. Zulke perfecte tannine. Manmanman wat een wijn!
    Score: 98/100
  9. Valderiz Ribera del Duero 2005
    Donkere kleur en prachtig gekleurde tranen. De aanzet van de neus is ietwat lactisch. Na het walsen is dit echter vlug verdwenen. De melkchocolade die blijft echter wel degelijk aanwezig. Maar hierop blijven focussen zou een totaal verkeerd geurimpressie geven. Er is immers veel fruit aanwezig en jonge verse kruiden lijken wel recht uit onze eigenste kruidenbak te komen! In de mond is het smullen geblazen… Sappig, fruitig, rijp, prachtig verweven en in elkaar vloeiend met een zeer lange finale. Dit is alweer een schot in de roos en een sublieme wijn.
    Score 97/100
  10. Valderiz Ribera del Duero 2004
    Donkere kleur en gekleurde tranen. Enorm aantrekkelijke neus, bomvol jong fruit. Dit is onwezenlijks! Braam, cassis, pruim… tertiaire aroma’s met ceder, cacao, noem maar op. Sublieme frisse kruidigheid in de mond. Als een volleerde evenwicht acrobaat die laat lijken dat die dunne koord onbestaande is. Bestaat perfectie dan toch?
    Score 97/100

Zoals in de inleiding aangehaald ben ik fan van een verticale proeverij! Eén van de moeilijkste vragen omtrent een wijn is immers ‘En hoelang kan je deze bewaren?’. Je hebt vaak wel een indicatie maar toch. Uit de verticale van Valderiz hebben we geleerd dat hoewel de jonge wijnen een enorm potentieel bieden, je ze toch best enige jaren in optimale omstandigheden laat rusten. Het geduld zal beloond worden want de oudste wijnen op de proeftafel hadden zoveel meer te bieden dan de jongere veulens.

Ik heb mezelf dan ook plechtig beloofd dat ik vanaf nu elk jaar een doosje Valderiz de kelder in troon. Of ik er ook lang genoeg af ga kunnen blijven…

Eviva España – De decadentie van een wijnclub ‘dos’

Schaamteloos genieten van dure wijnen! Kan dit, mag dit…? Mijn antwoord op deze vraag is even simpel als puur. Het moet verdomme!! Wat zou je anders doen indien je de gelukkige bezitter bent van enkele of meerdere duurder geprijsde wijnen. Ze tot in den treure veilig in een duister hoekje van je kelder achter slot en grendel bewaren tot je moet vaststellen dat Château Excellent gedegradeerd is tot Château Pompe Baque? Goed zot zijn zeker. Opentrekken die handel, het juiste glas uitkiezen, zwijgen en genieten van het schoons dat de natuur jou heeft geschonken.

Dit gezegd zijnde heb ik me net het perfecte excuus gemaakt om de proeverij die we hebben beleefd te vergoelijken. Bij wijnclub Op De Klippen krijg ik ondertussen jaarlijks de opdracht (nu ja het is maar hoe je het bekijkt) een super proeverij in elkaar te steken. Nadat we vorig jaar de top van Italië proefden passeerden deze keer enkele Spaanse kleppers over onze tong.  De fout van vorig jaar indachtig (er waren net iets te veel wijnen) werd er een lijst opgemaakt van negen wijnen die op de proeftafel zouden verschijnen. Hierbij moest er een verscheidenheid zijn en dus viel de keuze op één Cava, 2 witte wijnen, één Sherry en vijf rode wijnen. Ook in de rode wijnen moesten de nodige smaakverschillen aanwezig zijn. Het is immers eenvoudig om 5 priorats of Ribera del Duero’s te selecteren in het hogere segment. Ik ging even terug kijken wat er me bij mijn restaurantbezoek bij Celler de Can Roca werd geschonken want de wijnkeuze bij het uitstekende menu blijft me tot op vandaag nog altijd beklijven. Stilaan kwam de lijst tot stand. En dan, dan is het uitkijken naar het ultieme proefmoment en hoop je steeds dat de kurkduivel zich niet te fel komt moeien. Bij voorkeur zelfs ver weg blijft!

Proeflocatie was opnieuw bij De Wilde Vespers in Herentals waar we onze maandelijkse bijeenkomsten houden. Voor deze gelegenheid werden er tevens een 4-tal hapjes geserveerd. Ze waren heerlijk van smaak maar net iets te groot om van tapas te kunnen spreken :-). Mijn buikje heb je dus niet horen klagen. Onze penningmeester toverde trouwens als extra nog een Jambon Iberico uit zijn hoge hoed! Benieuwd met wat hij bij ons bij de volgende super proeverij zal verrassen!

Line up super spanje

De proeverij dan waarbij de weergegeven score mijn persoonlijke score is.

  1. DO Cava – Gramona III Lustros Gran Reserva Brut Nature 2007 – 32,00 €
    Op basis van Xarel.Lo (70%) en met een kelderrijping van 60 maand was dit onmiddellijk een prachtige binnenkomer. Het bewijs trouwens dat er zeer goede en mooie alternatieven bestaan op Champagne. Dit is ver weg van de alledaagse ordinaire Cava waar wijnminnend België zo aan ten prooi is gevallen. De fijne, vele parels kleurden het goudgele vocht. Veel gedroogd fruit, brioche. Helemaal niet agressief, mooi droog en vol en vooral ook langdragend. Perfecte maaltijdbegeleider die dan ook goed paste bij de steak van tonijn.
    Score: 88/100
  2. DO Valdeorras – Rafael Palacios As Sortes 2013 – 36,60 €
    Een pure Godello van erfloten-wijngaarden (As Sortes is Galicisch voor erfloten) op een granieten bodem die vergist wordt in 500 liter foeders gedurende een maand en die nadien nog 6 maand stabilisatie met beperkte batonage krijgt in die zelfde foeders. Het resultaat is voor een rood wijnland, wat Spanje toch nog steeds is, zeer groots te noemen. Een ongemeen waanzinnige aciditeit draagt deze wijn en geeft het vooral zijn broodnodige frisheid. Strogeel van kleur en stevig tranend. De neus is vooral geparfumeerd met de nodige bloesems, geel steenfruit, limoen, honing en een puntje anijs. De honing en de perzik proef je heel duidelijk terug. Zeer strak en mineraal in de mond. Notig, een prettig vettig middenstuk en limoen naar het einde toe. Duidelijk nog te jong om reeds op volle toeren te draaien.
    Score: 88/100
  3. DO Ribeiro – Xose Lois Sebio Salvaxe 2012 – 28,40 €
    Helaas besloot de kurkduivel vanavond kwelgeest te spelen. Hoe beperkt het ook was, genoeg om deze heerlijke wijn van Treixadura, Albariño, Godello en Caiño te verpesten. Helaas was dit de laatste fles die mijn keldertje rijk is.
  4. DO Jerez-Xeres-Sherry – Gutiérrez-Colisía Palo Cortado Reserva Familiar – 70,12 €
    Zeer beperkt gemaakte Palomino in een Solera van 80 jaar. Deze wijn bleef me vooral bij van bij hogergemeld bezoek aan Can Roca waar ik hem kreeg bij een combinatie van oester met wild en een saus hollandaise. De vraag die me vooraf het meeste uit mijn slaap hield was waar ik deze Sherry zou plaatsen in de proeverij. Uiteraard ben je geneigd deze achteraan te plaatsen. Ik opteerde hem net voor de rode wijnen te serveren opdat ik het gokje maakte dat niet iedereen deze heerlijke niet alledaagse Sherry zou weten te pruimen en mijn collega proevers met de herinnering aan de rode wijnen huiswaarts zouden keren. Een wijs besluit zo bleek achteraf want het bleek voor de liefhebbers een fantastisch glas. Enkel voor de liefhebbers bedoel ik dan. Count me in want ik wist deze florale, notige en stevig naar jodium geurende Palo Cortado zeer te appreciëren.
    Score: 85/100
  5. DO Méntrida – Commanda G Rumbo al Norte 2012 – 110,76 €
    Hoewel je me moeilijk zal kunnen betichten een pure Garnacha (Grenache) liefhebber te zijn maak ik voor de Rumbo al Norte graag een uitzondering. Ook dit passeerde mijn weg bij Can Roca en het was misschien wel de wijn die me in mijn herinnering het meest is bij gebleven. Hoog tijd om deze Garnacha van een piepkleine single Vineyard uit Avila opnieuw aan een test te onderwerpen. En het moet gezegd worden, het wauw-gevoel speelde van bij de eerste slok opnieuw op. Verslavend naar meer zelfs! Verweven hout, kers, framboos, cassis zijn de vruchtencompote van dienst. Zeer geparfumeerde Engelse roosjes en de allerbeste Cubaanse tabak. Alles tesamen met de meest perfect verweven tannines en een blijvende smaakprikkeling. Elegante, superheerlijk en uiterst complexe wijn. Pittig gekruid en uitermate sappig.
    Score: 96/100
  6. DO Ribeiro – Xose Lois Sebio Hush 2010 – 42,80 €
    Niet onmiddellijk een wijn die je in deze selectie zou verwachten. Galicia is immers het mekka van de witte Spaanse wijnen. Onder het motto ‘Wie zoekt die vindt’ kan je ginds echter ook heerlijkheden in het rood vinden. Zo ook deze Hush van voornamelijk de Souson druif met in aanvulling Ferrol, Caino Longo en Bastardo. ‘Silencio’ staat er mee vermeld op het etiket en inderdaad dit is een wijn die je mond doet openvallen van verbazing en je stil doet worden. Helder blinken karmijnrood en mooi gekleurde tranen. Eerste impressie is de wonderbaarlijke cacao en blonde tabak. Nadien komt het rode en zwarte fruit opzetten. Ook de vijg is aanwezig. Dierlijk, mineraal, viooltjes peper, kaneel, zoethout, parpika, munt, ceder… Noem maar op. Complexiteit troef qua aroma. Zeer verleidelijk mondprofiel ook krachtige maar toch zacht overkomende tannines, bomvol fruit en kruiden. De teller klokt net af onder de 10 seconden. Het is een superheerlijke dragende wijn die mijn hartje vooral sneller doet slaan.
    Score: 95/100
  7. DOQ Priorat – Costers del Siurana Miserere 2007 – 56,52 €
    Oorspronkelijk had ik voor de Vall Llach Priorat geopteerd omdat het in mijn herinnering tot op heden nog steeds de meest perfect geproefde priorat ever was (Het was een 2000). Wim van La Buena Vida raadde me deze echter af omdat het een ware blockbuster is en dacht dat de Miserere van Costers del Siurana beter tot zijn recht zou komen in de proeverij. Zodoende kwam deze blend van Garnatxa, Cabernet Sauvignon, Tempranillo, Cariñena en Merlot dus in ons glas. Of de keuze terecht was durf ik niet onmiddellijk zeggen gezien ik op mijn honger blijf zitten naar de Vall Llach :-). Wat ik wel kan zeggen is dat het chocolade en mokka troef was in deze wijn die me bij de eerste slok een spontane Yeah Baby deed ontlokken. Voor mij is dit een heel duidelijke Priorat. Complex, mineraal, rijp boordevol zwart fruit omsingeld door een kruidentuin. Naast een rode Douro ervaar ik nergens die mineralteit op dezelfde wijze als in Priorat. Zeer krachtig van smaak, dringend en lang. Stevig in alcohol en intens kruidig.
    Score: 93/100
  8. Rioja DOCa -Bodegas Roda Roda I Reserva 2007 – 46,88 €
    Deze volbloed Tempranillo heb ik reeds herhaalde malen met steeds een grote voldoening geproefd. Dat was ook vanavond weer zo al kwam hij me ietwat stroever over dan anders. Misschien was de volgorde van de plaatsing van de wijnen niet optimaal? Qua aroma zitten we voornamelijk met truffel, cederhout, bramen, paprika, grafiet en zoethout. In de mond smaken we de zeer krachtige tannine met veel fruit en nog meer kruiden. Dit is een zeer dragende na-de-maaltijd-wijn die geweldig is indien je van kracht houdt.
    Score: 89/100
  9. Ribera del Duero – Bodegas Vega-Sicilia Unico 2004 – 255,49 €
    Moet deze icoonwijn nog voorgesteld worden? Blend van 87% Tinto Fino, zijnde Tempranillo en 13% Cabernet Sauvignon.
    Er zit geen spatje verval in de kleur van deze wijn die toch ouder is dan 10 jaar. Het is voor mij ook zonder enige twijfel de beste wijn van de avond die ik, mocht mijn naam George Cloony zijn, elke avond zou kunnen drinken in plaats van een Nespresso.
    verbluffende balans, kruidig, fruitig, dierlijk, grafiet, heerlijk en af. Met andere woorden: Het perfecte glas wijn!
    Score: 98/100

Gelukskinderen die we zijn mochten we alweer genieten van een heerlijke proefavond. Schaamrood op de wangen heb ik nog steeds niet… In tegendeel, zulke proeverijen triggeren me enkel maar in de zoektocht naar nog meer. Volgend jaar volgt er ongetwijfeld een derde editie. Ik heb bijgevolg nog even de tijd waar ik me dan in zal verdiepen. Mijn hart zegt me telkens weer opnieuw voor Italië te kiezen. Gelukkig heeft mijn hoofd geen oogkleppen op en is mijn honger groter dan hetgene waarvoor mijn hart klopt. De absolute top uit Oostenrijk misschien??

Geef ik je nog graag de, verrassende, top 3 mee van de verzamelde scores van alle leden van wijnclub Op De Klippen:

  1. DOQ Priorat – Costers del Siurana Miserere 2007 – 56,52 €
  2. DO Ribeiro – Xose Lois Sebio Hush 2010 – 42,80 €
  3. DO Ribera del Duero – Bodegas Vega-Sicilia Unico 2004 – 255,49 €

1 - Gramona 2 - As Sortes 3 - Salvaxe 4 - Sherry 5 - rumbo-al-norte-2012_g_10007655 6 - Hush 7 - Miserere 8 - Roda reserva 9 - Unico

Rioja Vivaz Crianza 2005

Onlangs kreeg ik van een DTL-collega een flesje wijn toegestopt. Ze is Spaanse van origine en geeft er opleiding in de Spaanse taal. We maakten kennis met elkaar doordat ik gevraagd was om een woordje uitleg te geven, inclusief degustatie, over de Spaanse wijnen in de diverse klassen. Ze vertrouwde me toe dat deze wijn gemaakt werd door de man van een goede vriendin die in een lokale coöperatieve aan de slag is. Deze wijn willen ze graag gaan commercialiseren en er promotie omtrent gaan maken. Omdat ze zelf niet echt beslagen zijn in de ‘taal van de wijn’ vroeg ze me dit te willen proeven en haar mijn bevindingen over te maken. Gezien ik een vriendelijke jongen ben, doe ik dat uiteraard…Met plezier zelfs 😉

Omdat ik een meer globaal oordeel wou, liet ik deze proeven aan hobbyisten, wijnliefhebbers die een wijncursus bij me volgen in dezelfde DTL-avondschool te Herentals.
Hieronder onze bevindingen:

De wijn kleurt kersenrood en heeft een lichte aanzet tot evolutie. Hij oogt alleszins zuiver. De evolutie zet zich alvast door in het aroma want het is zoeken naar het frisse, jonge rode of zwarte fruit. Vooral toetsen van zoethout, humus, hout, vanille en een bom aan kruiden geuren het plaatje. Na het walsen komen de tertiaire aroma’s opzetten…cederhout, tabak en een vleugje mokka. Hoewel er niets fout is met de geur is vooral het gemis aan het fruit een teken aan de wand.
Proeven dan maar en hierbij valt onmiddellijk de soepelheid op. Zelfs een licht gemis aan body. Het middenstuk voelt vooral aards aan, zeer vegetaal en opnieuw is het wat zoeken naar fruit. Door het gemis aan volume valt vooral de alcohol en het hout op. De afdronk is niet fenomenaal!
Conclusie is dat dit een wijn is die absoluut op dronk is en die we geen al te grote toekomst meer kunnen voorspellen.

Mijn raad is dat ze deze wijn naar de toekomst toe nog heel wat moeten fine tunen. De ietwat groene tannine verraad ook dat er bij de basis reeds wat is misgegaan. Ik vermoed niet dat deze hoofdzakelijk tempranillo druiven in een optimale rijpheid werden geoogst.

De morgen & Azul y Garanza: Wijn uit de woestijn

Op zaterdag 11 september schreef Frank Van Der Auwera, Wijnjournalist in De Morgen een boeiend artikel over de uitstekende wijnen van Azul y Garanza.

Onder uiterst strenge klimatologische omstandigheden weten zij wijn te verbouwen in het Parque Natural van Navarra.

Bodegas Azul y Garanaz slaagt er echter al enige jaren in om fantastische resultaten te behalen in deze waterarme regio.

Bedankt Frank voor het mooie artikel!

Lees het volledige artikel: Azul y Garanza in de morgen

Viña Zorzal – Graciano / Garnacha

Een Navarraans duo stond te huppelen en te dansen om mijn smaakpapillen te teisteren/ontroeren.  Gemeenschappelijke deler tussen beide wijnen, buiten het feit dat ze beiden uit Navarra afkomstig zijn is wel dat het zeer ongewone wijnen zijn.

De één een 100% Graciano, de ander een 100% Garnacha van stokken die de phyloxera hebben overleefd.
Graciano is een druif die we niet te vaak meer vinden. Meestal zullen we hem terugvinden als aanvulling bij de Rioja wijnen. Hij geeft dan wat finesse aan de krachtige, op Tempranillo gebaseerde wijnen. Als monocépage zullen we hem echter zelden vinden. De druif zou trouwens verwant zijn met de Monastrell (Morrastel, Mourvèdre) en is niet zo geliefd bij vele wijnboeren. De druif geeft immers pas goede resultaten bij uiterst lage opbrengsten.

Een blik op de bijhorende technische fiche van de Viña Zorzal Graciano 2007 doet mijn verlangen hem te proeven serieus de hoogte ingaan.
Handgeplukt en streng gesorteerd, koude pre-fermentatie aan 8°C en een alcoholische gisting tegen lage temperaturen (22-24°C) in inox kuipen. Een opvoeding in Franse eiken vaten voor slechts 25% gedurende 4 maand. Het vervolg van het betoog met een lichte klaring en lichte filtering deed mijn verlangen alweer een beetje dalen.
Ohja er prijkt ook een ‘golden medal, 2009 International Wine Challenge, London’ op de fles. Negeren van zulke zaken is de enige goede boodschap!


Mijn proefnotitie:

Helder robijnrode en zuivere kleur met een licht paarse schakering. Een neus van vooral fruitige aroma’s (zwarte bessen en rijpe kers) die na het walsen nog wordt verstevigd. Licht rokerig accent, hooi, getrokken thee en laurier vullen aan.
Een tongsensatie die op veel vlakken zijn gelijke haalt van het aromatische (fruit). Er onttrekt zich een warme gloed en een lichte aardse en vegetale notie aan de afdronk (normale lengte).
Prijs/kwaliteit (ongeveer 6,50 €) is dit een zeer correcte wijn. Het is allerminst een allemansvriend. Gelukkig zit hij in de juiste prijsklasse. Voor een hogere categorie ontbreekt het hem aan body.

De Garnacha is er eentje van 2008 en is afkomstig van stammen waarvan de oudste wel 125 jaar oud zijn. Overlevers van de phyloxera dus, die nog niet geënt werden (Franc de Pied).


De wijn kent de typische gloed, eigen aan de Garnacha druif. Maar de uitstekende combinatie met het vele fruit maakt veel goed. Uitstekende kleur, Prima, zachte, zeer aangename neus (zoete kers, framboos, vanille, licht hout, tabak, mineraal). Voldoende kracht van smaak, een veelvoud aan fruit…maar ook aan alcohol.
Conclusie is dat het deze wijn aan frisheid ontbreekt.
Gezien deze wijn is een experimentele fase zit werd er nog geen prijskaartje opgekleefd.

Cava Privat Laietà – Kan Cava groots zijn?

Hoe vaak ook Cava als het kleine broertje onder de schuimwijnen wordt beschouwd…
Hoe vaak ook we geconfronteerd worden met een lichtvoetige, speelse Cava…
Hoe vaak ook we het groene onrijpe, spitse fruit proeven…
Hoe vaak ook eenvoud wordt verheerlijkt…

Cava is hip…Cava is trendy…Cava is overal!

Kan Cava ook groots zijn?
Absoluut! Getuige hiervan is de Cava Privat Laietà. Gemaakt van de Chardonnay druif. Het is een Brut Nature Gran Reserva die 24 maanden rijping heeft ondergaan.
Wijnhuis Alta Allela maakt deze bio-cava volgens de traditionele methode en laat de basiswijn vergisten op zijn natuurlijke gistcellen.
Het geheel wordt in een zeer speciaal kader gegoten en elke fles wordt, zeer zichtbaar, bestempeld met de datum van degorgement.

Groots van kwaliteit waartegenover een prijskaartje van 21,50 € moet worden geplaatst…Het blijft groots!