Bodegas Valderiz – Ribera del Duero van 2016 naar 2004

Een verticale proeverij! Ik ben zware fan, althans als het om een goed domein gaat tenminste. Voor onze laatste ‘fatsoenlijke’ verticale proeverij moest ik terugblikken naar de Old Vines verticale van Quinta do Crasto. Jaren geleden alweer ondertussen. Het was dus hoge tijd om er opnieuw eentje op de agenda te plaatsen. Al enkele jaren was ik bezig met de opbouw van Valderiz Ribera del Duero van de gelijknamige Bodegas Valderiz. Gelukkig was Ricardo Esteban voorstander van dit idee en plaatste hij enkele ontbrekende jaargangen op de pallet bij een bestelling aan het domein. 10 verschillende jaargangen vielen er te proeven, de jongste van het jaar 2016, de oudste van 2004!

Bodegas y Vinedos Valderiz is één van de toonaangevende Bodegas uit het Spaanse Ribera del Duero (Castilla y Léon). Ze bezitten niet de roem van Vega Sicilia maar zijn de laatste jaren aan een stevige opmars bezig. Hun wijnen zijn dan ondertussen ook gemeengoed geworden op het wereldwijde wijnplatform. De Valderiz is waarschijnlijk hun meest bekende wijn.
Bodegas Valderiz ligt in Roa (Burgos) en de 60 ha aan wijngaarden zijn, hoewel Ricardo Esteban de dagelijkse leiding heeft, nog steeds in handen van de ondertussen gepensioneerde Tomas Esteban. Hij is in 1980 van start gegaan met zijn project in de Ribera Del Duero met een duidelijke filosofie; deze van de biodynamische wijnbouw.

Ribera del Duero is tot nader order één van de belangrijkste wijngebieden van Spanje. De wijngaarden liggen op een hoogte tussen de 750 en 910 meter boven zeeniveau. Er heerst een extreem klimaat met hele droge en hete zomers en koude winters. De verschillen tussen de dag- en nachttemperatuur zijn zeer groot. De bodem bevat een losse structuur met kalksteen, kiezel en ijzer en nabij de rivier is er ook veel klei te vinden.

De Valderiz wijn is al gedurende jaren een blend van 95% Tempranillo en 5% Albillo. Het alcoholpercentage durft naargelang de jaargang te schommelen tussen de 14,5% en 15%. De stokken zijn vandaag (2021) gemiddeld ouder dan 30 jaar. De wijn krijgt steeds dezelfde opvoeding. Vergisting in inox kuipen, malolactische vergisting voor 50% in inox en voor 50% in eiken vaten. Rijping voor 24 maanden in eiken vaten. 80% in Franse eik, 20% in Amerikaanse eik. De helft zijn steeds nieuwe eiken vaten, de andere helft zijn vaten van één jaar oud. Huidige prijs van de wijn bedraagt 23,40 €!

De proefresultaten:

  1. Valderiz Ribera del Duero 2016
    Volle karmijnrode kleur, tranend. De neus voelt nog zeer jong aan met enorm veel donker, zwart fruit. Een vleugje tabak, een vleugje cacao en uiteraard is er de uitgebreide kruidentuin. Zachte, krachtige en zeer aangename tannine vullen de mond. Er is tevens veel fruit aanwezig. Een lekker, lang mondgevoel, aanhoudend zelfs. Achteraan blijft er veel fruit aanwezig, peper en andere kruiden met dat toetsje aan cacao. Mocht je twijfelen, 2016 is een heerlijke en zeer smakelijke Valderiz.
    Score: 86/100
  2. Valderiz Ribera del Duero 2015
    Zeer mooie traanvorming hier, gekleurd bovendien. De neus vult zich met frisse kruiden, donkere chocolade, donker fruit, munt, roos en een zweem zoethout. De smaak voelt zeer fris aan met stevige goed omringde tannine. De cacao is iets bitterder dan 2016 en daardoor draagt de wijn ook wat langer. Zeer veel jong, donker fruit valt er te proeven. Geweldig aangenaam, nog te jong maar met een grote toekomst!
    Score: 89/100
  3. Valderiz Ribera del Duero 2014
    Zeer mooie traanvorming, gekleurd. De neus begint voor het eerst helemaal rond te komen. De complexiteit sluipt erin. Fruit, kruiden, alcohol, hout, branderig, vegetaal en animaal weten elkaar zeer goed aan te vullen. De neus wint in punten.
    De smaak voelt minder krachtig aan dan 2015 maar is wel een puntje branderiger, om niet scherper te zeggen. Uiteindelijk vindt de wijn wel een subliem evenwicht en blijft het fruit tot diep in de lange finale aanwezig. Fraai voorbeeld van een enorm smakelijke Ribera.
    Score: 87/100
  4. Valderiz Ribera del Duero 2011
    Zeer mooie traanvorming, gekleurd. Geweldige neus. Er begint gedroogd fruit in te treden… welkom pruim! De smaak is helaas niet echt zuiver. De wijn wordt dan ook niet verder meer beoordeeld.
  5. Valderiz Ribera del Duero 2010
    Zeer donker gekleurd, met heerlijke rode tranen. De neus biedt een massa aan jong zwart fruit. Je zou zweren dat je een jeugdig exemplaar in het glas hebt. Helemaal achteraan deint het fruit wel naar het wat gedroogde uit. Sappige, krachtige tannine met mooie cacao en een almaar aanhoudende lengte. Dit is een fantastisch en heerlijk glas wijn!
    Score: 92/100
  6. Valderiz Ribera del Duero 2009
    Zeer donker gekleurd en heerlijk gekleurde tranen. Rijper fruit, voornamelijk zwart fruit in combinatie met gedroogde pruim. Violetjes, vele kruiden en warmere specerijen, versmolten houtgevoel. Prachtige branderige aroma’s De smaak is subliem heerlijk. Dit is een genotsmiddel in de vorm van wijn. Lange sappige smaak met fluwelige tannine. De wijnen worden wat ouder en evolueren wonderlijk mooi!
    Score: 96/100
  7. Valderiz Ribera del Duero 2008
    Gekleurde tranen maar er is een licht kleurverlies die de kleur naar kers doet neigen. De neus is tweeledig. Je hebt, verwonderlijk en voor het eerst, meer knapperig rood fruit dan zwart fruit. Ook in het florale is er een omschakeling naar roos ipv viool. Na het walsen komt de rest opzetten met ceder, tabak, koffie en vele kruiden. De smaak is superheerlijk. Nog steeds fris, zeer kruidig en nog altijd de aanwezigheid van het sappige rode en zwarte fruit. Cacao en tabak naar het einde toe, wat grafiet, wat groene kruiden. Dit bekoord me zeer!
    Score: 94/100
  8. Valderiz Ribera del Duero 2006
    Gekleurde tranen en wat een prachtige geschakeerde kleur. Zo heerlijk qua aroma. Dat jonge springerige fruit is nog steeds aanwezig. De tertiaire aroma’s uiteraard ook maar zonder een dominantie te hebben. Het bouquet wijzigt bij elke wals in het glas. Alles is aanwezig Wat kan je vertellen over een wijn die zo magnifiek is als deze. Zulke perfecte tannine. Manmanman wat een wijn!
    Score: 98/100
  9. Valderiz Ribera del Duero 2005
    Donkere kleur en prachtig gekleurde tranen. De aanzet van de neus is ietwat lactisch. Na het walsen is dit echter vlug verdwenen. De melkchocolade die blijft echter wel degelijk aanwezig. Maar hierop blijven focussen zou een totaal verkeerd geurimpressie geven. Er is immers veel fruit aanwezig en jonge verse kruiden lijken wel recht uit onze eigenste kruidenbak te komen! In de mond is het smullen geblazen… Sappig, fruitig, rijp, prachtig verweven en in elkaar vloeiend met een zeer lange finale. Dit is alweer een schot in de roos en een sublieme wijn.
    Score 97/100
  10. Valderiz Ribera del Duero 2004
    Donkere kleur en gekleurde tranen. Enorm aantrekkelijke neus, bomvol jong fruit. Dit is onwezenlijks! Braam, cassis, pruim… tertiaire aroma’s met ceder, cacao, noem maar op. Sublieme frisse kruidigheid in de mond. Als een volleerde evenwicht acrobaat die laat lijken dat die dunne koord onbestaande is. Bestaat perfectie dan toch?
    Score 97/100

Zoals in de inleiding aangehaald ben ik fan van een verticale proeverij! Eén van de moeilijkste vragen omtrent een wijn is immers ‘En hoelang kan je deze bewaren?’. Je hebt vaak wel een indicatie maar toch. Uit de verticale van Valderiz hebben we geleerd dat hoewel de jonge wijnen een enorm potentieel bieden, je ze toch best enige jaren in optimale omstandigheden laat rusten. Het geduld zal beloond worden want de oudste wijnen op de proeftafel hadden zoveel meer te bieden dan de jongere veulens.

Ik heb mezelf dan ook plechtig beloofd dat ik vanaf nu elk jaar een doosje Valderiz de kelder in troon. Of ik er ook lang genoeg af ga kunnen blijven…

Op culinaire ontdekking in Donostia – Dag 3 Mugaritz

San Sebastian is een geweldige stad. De stroming van de Cantabrische Zee is er altijd aanwezig en de feel good vibe achtervolgt je er constant. Maar San Sébastian staat vooral bekend als de meest gastronomische plaats ter wereld. Nergens kan je meer Michelinsterren per vierkante kilometer vinden dan in San Sebastian. Als je de stad een beetje kent word je gewoonweg naar de oude binnenstad, de Parte Vieja, toegezogen. Hier kan je genieten van de meest toegankelijke vorm van lekker eten in de vorm van pinxtos. Dit zijn kleine hapjes die in bars uitgestald staan. Voor deze hapjes betaal je gemiddeld twee tot drie euro per stuk. Ze zijn lekker, toegankelijk en je kan er geen genoeg van krijgen! Een fris biertje in de hand, een schoteltje diverse Pinxtos op het tafeltje en de dag mag eindeloos duren!

Die geweldige dag kreeg dan nog eens een slotakkoord om nooit meer te vergeten. We hadden die avond een tafeltje geboekt bij Mugaritz**. Net buiten San Sebastian in Errenteria, te midden van de groene Baskische heuvels heeft Chef Andoni Luiz Andariz zijn culinaire hotspot. Het curriculum van deze Chef leest als een trein… Arzak, Arbelaitz, Beresategui, Akelarre en El Bulli zijn grote culinaire referenties waardoor onze verwachtingen alweer extreem hoog lagen.

We waren er te gast op het moment dat het restaurant hun twintig jarig bestaan vierde met een speciaal Twenty Years menu. Hoewel dit een unieke gebeurtenis was spraken we na afloop enkel maar over de DUIZELINGWEKKENDE winepairing die we er beleefden!!

Bij de aanvang van het menu dien je de wijnkeuze te bepalen en die varieerde tussen de 150 en 500 € per persoon. Wij kozen de gulden middenweg van 220 €/persoon. Het was, vermoed ik, de eerste keer dat we meer betaalden voor de aangepaste wijnen dan voor het menu (210 €). Beklagen hebben we ons dit geen seconde gedaan… ja misschien wel omdat we niet de duurste keuze hadden genomen! Vooral toen we bij ons buurtafeltje de 5 verschillende jaargangen van Château d’Yquem zagen serveren bij het dessert.

Om het 25 gangen menu tot in detail te beschrijven zou deze blog bij wijze van spreken een boek worden. Vandaar dat ik het beperk tot een algemene impressie. Er waren sublieme hapjes bij maar evenzeer enkelen waarvan ik het geen tweede keer zou wensen op mijn bord. Kwestie van beleving en gastronomie reserveer ik de volgende keer opnieuw bij Azurmendi waar we de avond voordien te gast waren. Qua wijnen die we geserveerd kregen blijf ik geen genoeg krijgen van onze beleving bij Mugaritz!

Omtrent deze wijnen deel ik graag nog volgende anekdote! Bij Mugaritz verklaren ze graag hun concept en hiervoor worden de gasten naar de keuken gebracht. Mijn arendsoog zal daar een fles Le Richebourg van Domaine Romanée Conti openstaan met een nog redelijke inhoud. Mijn vraag of dit het gebruikelijke was dat het keukenpersoneel te drinken kreeg tijdens de service kreeg een negatief antwoord. Het was wél een fles die in het duurste wijnarrangement zat. De sommelier zag mijn verlekkerde blik op dit uniek wijntje maar bezweek niet op mijn vraag om deze te mogen proeven. Later tijdens de avond na een gekeuvel met de sommelier over Douro en mijn verhaal over een ontmoeting tussen mezelf met Tomás Roquette (Quinta do Crasto) en Dirk Niepoort in een bootje op de rivier kregen we plots 2 extra glazen geserveerd met jawel Le Richebourg 2008!! Om nooit meer te vergeten…

Geniet mee van een visueel festijn Mugaritz Twinty Years inclusief wijnen die in dit geval de voorrang krijgen op de gerechten.

Weingut Hirsch Gruner Veltliner Lamm 2014 – De passe partout wijn – Richtprijs 42,50 €

Alvear PX 1927 Dulce Viejo Montilla Moriles – Richtprijs tussen de 30 en 70 €

En uiteraard volgen ook de gerechten!

Kom en ontdek Portugal – Een unieke gelegenheid

Vraagje! Wat kennen jullie van de Portugese wijnen? Gelukkig kan deze vraag vaak al op wat meer kennis rekenen dan pakweg een tiental jaren geleden. Gelukkig kan ik jullie verzekeren dat wat er ons vandaag uit Portugal bereikt ver weg is van de Mateus Rosé die de mensen vroegere jaren een kater van jewelste bezorgde. Gelukkig zijn de Portugese wijnen ondertussen zoveel meer geworden dan enkel maar Porto!

mapa_denominacoes

Naar goede jaarlijkse traditie verzorgen we in mei een waar Portugees volksfeest. Het is te zeggen, we ontkurken een veelvoud aan Portugese wijnen en laten jullie, in het bijzijn van de wijnboeren, kennismaken met het edele sap uit de diverse wijngebieden.

Ik beperk me in de opsomming even tot twee toonaangevende domeinen uit het Noorden en het Zuiden.

Quinta do Crasto

Quinta do Crasto is één van de meest vermaarde domeinen uit de Portugese Douro. Hun wijnen staan bol van de elegantie en de finesse én staan zeer hoog genoteerd op de internationale waardeladder. Jaarlijks krijgen hun wijnen méér dan 90 punten zowel bij Parker als bij Wine Spectator. Samen met de Douroboys, met onder andere Niepoort, zijn zij het internationale uithangbord van Douro.
Naast hun Old Vines Reserva zullen we zeker ook de Touriga Nacional ontkurken.
We zijn dan ook ten zeerste vereerd hen te kunnen ontvangen bij Wijnkennis.

Herdade do Esporão

Esporão is misschien wel de referentie naar bekendheid toe qua Portugese wijnen.  En dit zowel binnen als buiten Portugal. Sinds wijnmaker David Baverstock de touwtjes er in handen heeft is de opmars in kwaliteit er niet te stuiten. Ze bieden een waaier aan variaties met stuk voor stuk heerlijk om drinken. Alentejo ten top en ook zij zijn opnieuw van de partij.

De definitieve proeflijst krijgt stilaan vorm. Ik geef hem graag met jullie mee.
Naast een aantal excellente olijfolies zullen er maar liefst 68 wijnen open staan.

Mis deze unieke gelegenheid niet en kom proeven:
Locatie: Wijnkennis – Poederleeseweg 30 – 2275 Lille
Datum: Vrijdag 8 mei 2015
Uur: van 15.00u tot 20.00u

Aveleda – Vinho Verde
1 Wit – Aveleda Vinho Verde
2 Wit – Aveleda Douro
3 Wit – Aveleda Alvarinho
Dom. Salvador – Vinho Verde
4 Alvarinho
Casa do Valle – Vinho Verde
5 Wit –   Adamado
6 Wit –   Grande Escolha
7 Rood – Homenagem
Quinta do Crasto – Douro
8 Wit – Flor de Crasto Branco
9 Wit – Quinta do Crasto Branco
10 Rood – Flor de Crasto
11 Rood – Quinta do Crasto Tinto
12 Rood – Quinta do Crasto Supérior
13 Rood – Roquette e Cazes
14 Rood – Quinta do Crasto Reserva Old Vines
15 Rood – Quinta do Crasto Touriga Nacional
16 Zoet – Quinta do Crasto Ruby Port
17 Zoet – Quinta do Crasto LBV Port
Quinta do Filoco – Douro
18 Wit – Filoco Selection
19 Wit – Filoco Reserva
20 Rood – Filoco Tinto
21 Rood – Filoco Reserva
22 Rood – Filoco Grande Reserva Touriga nacional
Quinta dos Avidagos – Douro
23 Avidagos Tinto
24 Quinta Avidagos Reserva
25 Quinta dos Avidagos Vinhas Velhas
Adego da Cartuxa – Alentejo
26 Wit – EA
27 Wit – Cartuxa
28 Rood – EA
29 Rood – Foral de Evora
30 Rood – Cartuxa
Vinhos Bacalhõa – Alentejo / Sétubal
31 Wit – Serras de Azeitao
32 Wit – Catarina Branco – Peninsula de Sétubal
33 Wit – Cova da Ursa – Peninsula de Sétubal
34 Rood -Serras de Azeitao
35 Rood – Tinto da Anfora
36 Rood – Quinta da Bacalhoa
37 Zoet – Moscatel Bacalhõa – Moscatel de Sétubal
Tiago Cabacos – Alentejo
38 Wit – Vinhas Velhas branco
39 Rood – Alicante Bouschet
40 Rood – Vinhas Velhas Tinto
Herdade do Esporão – Alentejo
41 Schuim – Esporão Espumante
42 Wit – Alandra
43 Wit – Monte Velho Branco
44 Wit – Esporão – 2 Castas
45 Wit – Esporão ‘V’ – Verdelho
46 Wit – Esporão Reserva Branco
47 Rosé – Alandra
48 Rood – Alandra
49 Rood – Monte Velho Tinto
50 Rood – Esporão -Vinha da Defesa
51 Rood – Esporão Reserva Tinto
52 Rood – Esporão Petit Verdot
53 Rood – Esporão Syrah
José Maria Da Fonseca – Peninsula de Sétubal
54 Wit – Branco Seco Especial BSE
55 Wit – Periquita Branco
56 Rosé – DSF Roxo Rosé
57 Rood – Periquita Reserva
58 Rood – José de Sousa
59 Rood – José de Sousa Mayor
Tapada do Barro – Dão
60 Quinta da Tapada do barro
61 Tapada do Barro Colheita
62 Tapada do Barro Reserva
Andresen – Port
63 Andresen Lagrima White
64 Andresen Special reserve
65 10 Year Old White Port
66 Colheita 1995 Port
Justino’s – Madeira
67 Justino’s Fine Rich 5 yr
68 Justino’s Fine Rich 10 yr

Quinta do Crasto Old Vines Reserva – Verticale genoegdoening

Eén van de allerleukste proeverijen vind ik steeds een verticale. Ook de opbouw er naartoe is uiterst spannend. Jarenlang bouw je er vaak aan. Dan volgt er die tweestrijd… Is het nu de perfecte timing om met deze masterpieces aan de oppervlakte te komen of spaar ik toch nog een jaartje.
Het moment om mijn opgespaarde verticale tasting te organiseren van de Old Vines Reserva van Quinta do Crasto was alleszins gekomen. Er lag een opbouw klaar van 2001 t.e.m. 2012 in mijn keldertje. Toch enige droefheid hierbij… ik zou gezworen hebben dat ik nog een 2005 had liggen, maar ik kon hem nergens meer vinden. Waarschijnlijk had ik deze in een zwak moment aan mijn lippen gezet en hem leeggeteugd. Doeme toch, zonde van die blinde vlek in de proeverij!

Quinta do Crasto3

Moet Quinta do Crasto nog voorgesteld worden? Oké dan, voor degenen die de afgelopen 15 jaar vergeten zijn om lekkere wijn te drinken! Portugal, en meer bepaald Douro is the place to be. Quinta do Crasto is één van de Douro Boys. De meest toonaangevende quinta’s uit de magische Douro. De familie Roquette maakt er mijn gedroomde wijnen. De Old Vines Reserva is hun uithangbord en is bovendien zulk een cultwijn dat hij wijds en zijds erkenning geniet. Huidig wijnmaker Manuel Lobo doet er fantastische dingen en slaagt er in de wijn jaar na jaar naar een nog hoger niveau te tillen.

Ondertussen ben ik een beetje kind aan huis geworden ginds in Gouvinhas en is het steeds een hartelijk weerzien met Tomás,  Miguel, Manuel en Pedro.

WP_20140913_014

Het voorrecht om deze proeverij te kunnen/mogen meemaken was weggelegd voor mijn makkers van Wijnclub Het Negende Vat uit Herentals.
Dit waren mijn bevindingen:

  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2012
    Ondanks de jonge leeftijd al zeer aangenaam in het glas. Viool / Roos / Cassis / Pruim / Zoethout / Ceder / Cacao / Tabak / Toasty / Eucalyptus. Jawel complexiteit troef qua aroma.
    Smakelijk / Sterk / Lang / Kruidig / Chocolade / Jong in de mond.
    17/20
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2011
    Jaargang 2011 moet zowat het beloofde vintage worden van de laatste decennia in Douro. De wijn komt ondanks zijn jaartje meer evolutie nog steeds zeer krachtig over. Toch nuance verschillen in het opnieuw uiterst complex en smakelijk glas wijn. Cocos, kaneel, vlezig, fluwelig en aanhoudend zijn de aanvullende kernwoorden, terwijl de sappigheid intact blijft.
    19/20
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2010
    Frisser dan de voorgaande jaren, meer sigaar (tabak) vooral, en een vleugje van mokka dat nieuw is. Begint stilaan er te staan, toch nog enige jaren geduld.
    18,5/20
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2009
    Mijn proefnotitie zegt ‘So fucking awesome’! Prachtige peper en laurier en een dierlijke impressie. Blijvend, dansend, vreugdeschenkend en gewoonweg verrukkelijk!
    19,5/20
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2008
    De neus is herkenbaar ondertussen, toch een extra van vijgen en sousbois. De smaak is opnieuw heel veel. Het nadeel van de 2008 is dat hij is het midden staat van 2 resolute kleppers, nl. 2009 en 2007. Hij krijgt hierdoor ietwat minder aandacht.
    18/20
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2007
    En hop hier is het massale jonge fruit in de neus. En dat kan perfect opboksen tegen het aanwezige gestoofde en gedroogde fruit. Verder de herkenbare florale, kruidige en branderige toetsen. Het geheel is een en al versmoltenheid. Dit is wat mij betreft de perfectie en ik ben dan ook dol op de 2007.
    19,5/20
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2006
    Helaas was deze wijn gekurkt
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2004
    Dit was voor mij de verrassing van de avond. Heel animaal en de tertiaire aroma’s spelen zeer fel. prachtige blonde tabak / vijg / rozijn / pruim / cassis / viool / teer… In de mond is dit zeer mooi en gesproken van een evenwicht, dit is een prachtige wijn die tot in de perfectie in balans is.
    opnieuw geef ik een 19,5/20
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2003
    Ook hier was de kurkduivel aanwezig
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2002
    Bij ons laatste bezoek aan het domein vroeg ik Pedro me een keer een Old Vines te laten proeven waarvan hij vond dat het een minder jaar was. Hij kwam toen met de 2002 voor de proppen. De 2002 is inderdaad de enige die uit de toon valt in deze reeks. Hij lijkt op de terugweg, is eenzijdiger van smaak, maar boeit nog steeds in de neus.
    14/20
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserva 2001
    Na de matige 2002 werd ik volledig van mijn sokken geblazen. Waaauw dit is een raspaardje dat dartelt als een jong veulen. De perfecte afsluiter van een topdegustatie.
    20/20 met een knipoog

Indien we de optelling van de gemiddelde scores maken van de ganse groep komen we bij deze top 3 uit:

  1. 2007
  2. 2004
  3. 2001

Crasto old vines

De start van een nieuw proefjaar!

Het is een cliché, ik weet het maar de tijd vliegt echt wel razendsnel voorbij. September start traditioneel het nieuwe proefjaar en dus is het tijd om het programma in een definitieve plooi te gieten. Hierbij de programmatie voor wijnclub Het Negende Vat voor het werkingsjaar 2014 – 2015.
Geïnteresseerden mogen steeds hun suggesties doorsturen, of nog beter 😉 Ons een staalfles bezorgen om ervoor te zorgen waarom hun fles niet mag ontbreken op onze degustatie!

Dinsdag 09 september 2014 à Theo
Test je geheugen / Herken de druif
. Jarenlang de vaste opener en op vraag terug ingevoerd! De ultieme proef waarbij elke wijnliefhebber weer op aarde neerdaalt en keurig met zijn voetjes op de grond komt.

Dinsdag 14 oktober 2014 à Walter & Mie-Jee
Les Crus de Gevrey Chambertin
‘Nothing makes the future look so rosy as to contemplate it through a glass of Chambertin’ dixit Napoleon. We verwachten maximaal een 8-tal wijnen uit verschillende terroirs van Premiers en Grands Crus. Bourgogne en Pinot Noir krijgen een optimale kans zich te presenteren.

Dinsdag 18 november 2014 à Wim
Quinta do Crasto Old Vines Reserve
! Een verticale proeverij van deze meesterlijke Douro. Eén wijn, 36 druivenrassen, 8 verscheidene jaargangen (we proberen nog met een verrassing voor de proppen te komen). Hoe machtig en prachtig de regio ook is zullen we vertaald zien in ons glas. Wine tasting will never be like before!

Dinsdag 09 december 2014 à Tie
Bolgheri
! Een verhaal dat zijn start kende in 1974. Een straat van 5 km in Castgnedi Carducci waarlangs de wijngaarden verspreidt liggen. De invloeden van de kust, een ongekend microklimaat en Franse druivenrassen. We verwachten wijnen die Bordeaux het schaamrood op de wangen geeft qua kwaliteit en vooral qua prijs.

Dinsdag 13 januari 2015 à Manou/Bjorn
Gemme di Mongibello
! Pareltjes van de Etna. De varianten van de Nerello (Mascalese & Cappuccio), Carricante, Cataratto en Minella mogen hun kwaliteiten gaan bewijzen. Tip is alvast Passopisciaro

Dinsdag 10 februari 2015 à Wim & Danielle
Verrassend Emporda
! Hoezo de Costa Brava is enkel maar een vakantieoord? Wacht maar tot je die prachtige wijnen van bv. Oude Samso stokken in je glas krijgt. Uitdaging wordt zelfs om een witte Carinena te vinden!

Dinsdag 10 maart 2015 à Ann
Ceci n’est pas du Beaujolais
! De ondergewaardeerde Gamay mag uit de diepste kelders komen. Ga op zoek naar de oude stijl Beaujolais, deze die traditioneel worden gevinifieerd. Geen maceration carbonique dus…

Dinsdag 14 april 2015 à Luc
De betere Sancerre
! De alledaagse instap Sancerre kennen we allemaal wel. Neen, bedankt dat hoeft niet meer. Vandaag zullen we ontdekken waarom Sancerre echt wel goed kan zijn. Genre Pascal Cotat dus om maar iets langs de vuist weg te zeggen!

Dinsdag 12 mei 2015 à Chris
Pikante Grüner Veltliner
! Van zijn basis tot zijn verrukking, opgesmukt met enkele specialiteiten van Chris (ook live dit keer?). Ik hoop alvast dat Veyder-Malber niet op de degustatie gaat ontbreken!

Dinsdag 09 juni 2015
Eindigen doen we klassiek met onze BYO- formule… Dit jaar gaan we voor een Pinot Gris / Pinot Grigio / Grauburgunder / Rulander! Ieder brengt een flesje mee. Klassiek, blijf niet rond de kerktoren om uw wijn in te slaan en warenhuizen zijn uit den boze.

Dinsdag 16 juni 2015
Negende Vat Banket. Locatie nog te bepalen.

Het negende vat

De Ronde van Portugal – Dag 2

De ochtendstond heeft goud in de mond! Al kan het voor sommigen ook wel de brandy van de dag voordien zijn. Na een rijkelijk ontbijt in het sublieme Penafiel Park Hotel stond even later iedereen vrij ontspannen, doch verwachtingsvol klaar om aan wat de koninginnenrit van deze Ronde van Portugal moest worden, te beginnen. Hop hop hop…busje in en off we go. Ruim twee uur later zouden we arriveren in de Dourovallei. Was het bij vertrek vrij rumoerig in het busje en na een half uurtje bijna (slaap)muisstil dan werden de kreten van bewondering niet gespaard bij het aanschouwen van wat misschien wel ’s werelds mooiste wijngaarden zijn. De Dourovallei werd niet voor niets geklasseerd als UNESCO wereld erfgoed. Nog even later slingerde die machtige rivier zich een weg tussen de uit schist en leisteen opgetrokken bergen.

De spanning werd intenser want we naderden met rasse schreden ons doel: Quinta do Crasto in Gouvinhas. Voor zij die nog geen kennis hebben gemaakt met de wijnen van Quinta do Crasto: je mag wat mij betreft gerust in superlatieven vervallen, ik zal je niet tegenspreken…
Pedro en Tomás gaven ons alvast een hartelijk ontvangst. Tijdens de rondleiding werd ons duidelijk de strategie en filosofie van het domein uitgelegd. Kwaliteit wordt er ten allen tijden nagestreefd, geen kwantiteit… Een duidelijke lijn ook in de wijnen die van bodem tot top duidelijk te proeven was. Naast de rondleiding in de voortreffelijke faciliteiten werd er nadien, met terecht trots halte gemaakt bij hun infinity pool… je zou denken dat hij gewoonweg in de Douro rivier overloopt. Droom, droom, droom… tijd om even stil te staan bij de essentie van het leven!

Die essentie werd alvast vlug omgetoverd tot het proeven van de wijnen des huizes. Op het terras buiten, met zicht op die heerlijke vallei kan het niet anders dan dat de wijnen zichzelf nog overstijgen!
Op de proeftafel bij Quinta do Crasto en in volgorde van proeven:

  • Flor de Crasto Tinto 2010
  • Tinto de Crasto 2009
  • Quinta do Crasto Superior 2009
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserve 2009 (bottle-sample)
  • Quinta do Crasto Vintage Port 2008

En toen, toen was het tijd voor de lunch. We waren hoogstpersoonlijk geïnviteerd de lunch te genieten op het domein. En dit was werkelijk onvergetelijk. Niet enkel was het eten zeer lekker – er werd trouwens de nadruk gelegd dat het allemaal voedsel van eigen, biologische kweek was -, de wijnen die we erbij mochten genieten maakten ons super gelukkig!
Als aperitief bij de vele rijkelijke hapjes volgde er de Quinta do Crasto Branco en vanuit de ooghoeken merkte ik op dat de wijn vrij rijkelijk a) werd geschonken b) werd gelaafd… de sfeer zat er dik in met Tomás en Pedro trouwens als ideale gangmakers.
Op ons bord belandde die middag een pompoensoepje, hemels gebraad met verse groentjes en aardappelen en een dessertpallet.
Tijdens de lunch dronken we volgende wijnen van Quinta do Crasto:

  • Quinta do Crasto Branco 2010
  • Tinto de Crasto 1998
  • Quinta do Crasto Old Vines Reserve 2009
  • Vinha Maria Teresa 2007
  • Quinta do Crasto Vintage Port 2008

Mocht je denken dat het beperkt bleef tot één enkele fles per wijn…think again 😉
Het afscheid was dan ook warm en hartelijk. We genoten na van de ontvangst, waren er welkom … én we mogen terugkomen!

Op naar de volgende bestemming! De decibels in ons busje waren behoorlijk de hoogte in gegaan in vergelijking met de ochtendrit. Tot onze verbazing moesten we zelfs vaststellen dat we een onvervalste kleinkunst artiest in onze rangen hadden die een onvergetelijke versie van Urbanus’ Vaarwel Theo ten berde gaf. De rit maakte tevens de rockers in sommige van ons los… dat waren dan ook de enige valse noten van de ganse dag ;-).
Onze volgende bestemming, dat is Quinta dos Murças. Een side-project van Herdade do Esporão (Alentejo) die in volle opstart is. Zij beginnen van square en wij waren hun eerste internationale bezoekers. Quinta dos Murças is gelegen aan de overzijde van de Douro, van het hotel waar we die avond verbleven, Hotel Folgosa Douro in Armamar. Antonio, de manager van de Quinta had trouwens een leuke verrassing voor ons in petto…we konden onze wagen aan het hotel parkeren en we konden de overzet met een bootje doen. Afkoeling konden sommigen onder ons (of was het allemaal) best gebruiken! Wat we zagen in het Quinta dos Murças is vooral dat er nog héél véél werk is vooraleer het project volledig beëindigd zal zijn. Dit werk je niet met één enkel eurooke af, zoveel is duidelijk.

Opnieuw was de ontvangst, ondanks dat we gigantisch te laat waren, zeer hartelijk en warm. We waren uitverkoren om de allereerste jaargang van het domein te proeven. Bovendien werden er vanuit de Alentejo nog enkele flesjes meegenomen die we aan onze proefzin mochten onderwerpen.
Op de proeftafel bij Quinta dos Murços en in volgorde van proeven:

  • Vinha Defesa Rosé 2010
  • Esporão ‘V’ – Verdelho 2010
  • Vinha Defesa Tinto 2009
  • Esporão Touriga Nacional 2007
  • Assobio 2009
  • Quinta dos Murças Reserva 2008
  • Quinta dos Murças 10 Yr old Port

Vertrekken deden we er met de belofte terug te keren en met voor ieders een kistje Assobio in het verschiet. Als beloning voor het vele en harde werk uiteraard!

Moe maar voldaan ‘bootten’ we terug richting hotel. Vlug inchecken, even opfrissen want er was gereserveerd in Restaurante DOC (enkel de straat over te steken). Het restaurant geniet van een unieke ligging aan de Douro rivier én van een gastronomische reputatie. Het deed enkelen onder ons volledig de das om… Om het succes van de dag te beklinken heven we het glas met een lokale Spumante. De één na de andere saúde volgde. Om de omzet van Quinta do Crasto wat aan te dikken bestelden we tijdens de maaltijd een Quinta do Crasto Branco, een Xisto en een Vintage Port.

En toen…toen ging het licht definitief uit! 😉


De ronde van Portugal – Proloog!

‘Dames en Heren, zet u schrap want we zitten kort bij de start van wat een mijlpaal in de geschiedenis gaat worden… De Ronde van Portugal gaat van start.’ Zo zou het uit de mond van Carl Van Nieuwkerke kunnen klinken, ware het niet dat deze blog zelden over de koers gaat. De ronde van Portugal is in dit geval niets anders dan de start van een nieuw project, zijnde een 4-daagse vol oenotoerisme doorheen enkele van de meest prestigieuze wijnstreken van Portugal.

Het is alleszins een pilootproject dat bij een goede afloop zeker navolging zal krijgen. De komende dagen zal je hier dan ook alle perikelen kunnen ontdekken van deze ontdekkingstocht. De countdown naar donderdag is begonnen…het losrijden op rollen gestart. Samen met 7 gelijkgestemde zielen kijken we er verlangend naar uit. Ook al betekent dit dat we op een ontiegelijk uur uit de veren moeten. Veel zal onze koffer niet bevatten. Een goed humeur, een droge keel en een dorst naar wat komen gaat.

Het programma:

Kick off op donderdag 10 maart met een vroege vlucht Charleroi – Porto met hopelijk een zachte landing rond 09.00u. Even onze van oppikken en de dolle pret kan beginnen!
Om te bewijzen dat portwijn een slecht aperitief is trappen we af bij Andresen in Vila Nova de Gaia, het mekka van de Port en verzamelplaats van alle grote namen. Het is hier dat we de Colheita‘s, LBV’s en Vintages over ons heen zullen laten rollen.
De lunch nadien zal zeker nodig zijn, maar veel tijd is er niet. We moeten verder richting Penafiel waar we worden verwacht bij Quinta da Aveleda. Alvarinho, Touriga Nacional, Vinho Verdes en nog vele anderen zullen er de revue passeren. Met een oenologisch orgasme als hoogtepunt…we zullen zelf even wijnboertje mogen spelen en een wijn assembleren.
Ik ben er zeker van dat er de eerste avond al deftig zal gesnurkt worden eens we in het hotelbed neerploffen.

Zeker niet vergeten de ‘early morning wake up call’ te bestellen want er wacht ons op vrijdag de koninginnenrit. We trekken de Douro vallei in. Helaas zullen de wijngaarden nog niet kleuren maar de bloesem van de mimosa struik zal veel goed maken. Na een helse klimtocht zullen we een eerste bevoorrading ondergaan bij Quinta do Crasto. Het ontvangst bij de familie Roquette is steeds hartelijk én met de gepaste uitstraling. Mogen we stoer doen en hopen op een druppel Vinha Maria Teresa en/of Vinha da Ponte is ons middagglas? Of zullen we deze grootse wijnen tijdens de ons op het domein aangeboden lunch kunnen degusteren? Wat er ook van zal zijn, het is een voorrecht deze ontvangst mee te maken!
Geen tijd voor een korte siësta want we trekken verder door de Douro-vallei. We zullen ontvangen worden in het gloednieuwe project dat Herdade do Esporão (jawel uit de Alentejo) hier heeft opgezet; nl. de Quinta dos Murças. Het beloofd een afvallingsrace te worden…enkel zij die spuwen zullen overleven want we zullen niet enkel de lokale Douro wijnen laven. Neen de ‘musette’ zal tevens voorzien zijn van de wijnen uit de Alentejo. Stiekem hoop ik uiteraard een shot van de Private Selection door de aderen te voelen stromen. Dat is pas EPO!!
De avond zal op een hoogstaande culinaire – burps – wijze afgerond worden met een diner in Restaurante DOC. Enkel al van de fantastische ligging – aan de oever van de Douro rivier – van dit restaurant wordt je lyrisch. Benieuwd trouwens of de vaste bedelaar van dienst weer van de partij zal zijn op de parking…
Zullen zij die vrijdag de finish bereiken een extra demarrage kunnen plaatsen op zaterdag?

Afwachten hoeveel fris-ogende slurpende spuwers er die ochtend aan de start zullen verschijnen voor een tocht doorheen Dão/Bairrada? Geen paniek, de bezemwagen volgt! De bonificaties van de eerste tussensprint van de dag kunnen verdiend worden bij Vinhos Campolargo. We laten ons overgieten met een verscheidenheid aan wijnen en staan vol afgunst te kijken naar de volledig gemoderniseerde installaties die ‘en gravité’ werden opgebouwd. Pompen of verzuipen, we trekken er ons niets van aan en we zullen het niet nalaten hier een keertje vreemd te gaan met een ware diva… de DIGA. Deze ondeugend grootse Petit Verdot zal de laatste sappen al stuiptrekkend uit je lijf trekken.
Neanderthalers, zo zullen we ons voelen wanneer we Asterix imiteren tijdens het middag orgie. Leitão Assado mag, en moet je met de handen eten. Duimen en vingers mogen openlijk gelikt worden…Alaaaaaaaaaf!
Ergens natuurlijk moet de eindmeet liggen. Deze vinden we in Anadia waar de kingsize Espumantes ons staan op te wachten bij Quinta do Ortigão…schudden met die flessen, laat ze spuiten en neem de meest verkwikkende douche die je je maar kan inbeelden!

En de winnaar…de winnaar moet trakteren 🙂

Crasto Superior 2008

Altijd leuk natuurlijk, het bekomen van de nieuwe jaargangen of nieuwe wijnen waarmee je favoriete wijnhuizen mee durven uitpakken. Zo kreeg ik van de week een zending binnen vanuit Portugal met toch nogal wat wijntjes die mijn interesse meer dan aanscherpten.

Zo bekwam ik van de Quinta Do Crasto uit de Douro hun nieuwe Crasto Superior toegezonden. Het betrof de 2008 en het is pas het tweede jaar dat deze wijn op de markt komt. Razend nieuwsgierig was ik ernaar…waarom? Ik heb een kloppend hart voor Portugese wijnen dat is al een starter.
Dan heb je die machtige Douro-vallei! Wat een pracht… Ik geef het je op een blaadje: één keer aanschouwd wordt je er op slag verliefd op. Klaarkomen in het kwadraat!
En niet onbelangrijk, naar mijn bescheiden smaak is de Quinta Do Crasto Reserva Old Vines de hemel op aarde. Dat is een wijn die ik koester, waarvan mijn hart spontaan begint te bloeden telkens ik er een flesje van verkoop. Weer eentje minder waarvan ikzelf van kan genieten denk ik dan.

Graag dwaal ik even verder in mijn gedachte en verplaats ik me een kleine week verder wanneer ik nog een keertje in de Douro vallei en Porto in het algemeen vertoef. Er staat een bezoek aan de Quinta Do Crasto op het programma en het verlangen zwelt alsmaar aan.
Vinha da Ponte, Vinha Maria Teresa, Old Vines Reserva, hun Vintage en LBV Port. Waarom toch is Dionysos een man…kon het geen vrouw geweest zijn!
Niets of niemand kan me tegenhouden de lust naar dorst te botvieren op deze prachtige volmaakte exemplaren van wijn.

Terug echter naar de realiteit en de Crasto Superior. Maken deel uit van het samengestelde goedje: Touriga Nacional, Touriga Franca, Tinta Roriz, Sousão en nog wat niet nader bepaalde druiven van oude wijnstokken.
Enorme concentratie van kleur, doch geen kleur bij de traanvorming. Een neus die bij de eerste indruk enorm veel kruidigheid vertoont, donker zwart fruit ook. Na enige tijd in het glas komt de doorstoven mokka boven en de tabak.  Zijn 14% alcohol kan hij niet geheel verbergen, evenmin als zijn houtlagering.
De mondsensatie is rijk aan fruit, zeer tanninerijk, een gevoel van drop maar vooral een wat brute kracht. Lengte is oké, het einde toont opnieuw de kruiden en de mokka.
Conclusie: Decanteren wordt stevig aangeraden, krachtig, hoewel goed in balans heeft deze wijn absoluut nog evolutie nodig. Te jong dus. In vergelijking met de Reserva Old Vines mist hij vooral finesse en elegantie.

Is deze wijn negatief…neen totaal niet…hij is net een tikje anders 😉
Volgende week zal het ongetwijfeld anders zijn!