Bottle Case

Altijd leuk natuurlijk, het bekomen van de nieuwe jaargangen of nieuwe wijnen waarmee je favoriete wijnhuizen mee durven uitpakken. Zo kreeg ik van de week een zending binnen vanuit Portugal met toch nogal wat wijntjes die mijn interesse meer dan aanscherpten.

Zo bekwam ik van de Quinta Do Crasto uit de Douro hun nieuwe Crasto Superior toegezonden. Het betrof de 2008 en het is pas het tweede jaar dat deze wijn op de markt komt. Razend nieuwsgierig was ik ernaar…waarom? Ik heb een kloppend hart voor Portugese wijnen dat is al een starter.
Dan heb je die machtige Douro-vallei! Wat een pracht… Ik geef het je op een blaadje: één keer aanschouwd wordt je er op slag verliefd op. Klaarkomen in het kwadraat!
En niet onbelangrijk, naar mijn bescheiden smaak is de Quinta Do Crasto Reserva Old Vines de hemel op aarde. Dat is een wijn die ik koester, waarvan mijn hart spontaan begint te bloeden telkens ik er een flesje van verkoop. Weer eentje minder waarvan ikzelf van kan genieten denk ik dan.

Graag dwaal ik even verder in mijn gedachte en verplaats ik me een kleine week verder wanneer ik nog een keertje in de Douro vallei en Porto in het algemeen vertoef. Er staat een bezoek aan de Quinta Do Crasto op het programma en het verlangen zwelt alsmaar aan.
Vinha da Ponte, Vinha Maria Teresa, Old Vines Reserva, hun Vintage en LBV Port. Waarom toch is Dionysos een man…kon het geen vrouw geweest zijn!
Niets of niemand kan me tegenhouden de lust naar dorst te botvieren op deze prachtige volmaakte exemplaren van wijn.

Terug echter naar de realiteit en de Crasto Superior. Maken deel uit van het samengestelde goedje: Touriga Nacional, Touriga Franca, Tinta Roriz, Sousão en nog wat niet nader bepaalde druiven van oude wijnstokken.
Enorme concentratie van kleur, doch geen kleur bij de traanvorming. Een neus die bij de eerste indruk enorm veel kruidigheid vertoont, donker zwart fruit ook. Na enige tijd in het glas komt de doorstoven mokka boven en de tabak.  Zijn 14% alcohol kan hij niet geheel verbergen, evenmin als zijn houtlagering.
De mondsensatie is rijk aan fruit, zeer tanninerijk, een gevoel van drop maar vooral een wat brute kracht. Lengte is oké, het einde toont opnieuw de kruiden en de mokka.
Conclusie: Decanteren wordt stevig aangeraden, krachtig, hoewel goed in balans heeft deze wijn absoluut nog evolutie nodig. Te jong dus. In vergelijking met de Reserva Old Vines mist hij vooral finesse en elegantie.

Is deze wijn negatief…neen totaal niet…hij is net een tikje anders 😉
Volgende week zal het ongetwijfeld anders zijn!

Filed under: Whaaaat's UP? | Tagged: Crasto, Dionysos, Douro, Porto, Portugal, Sousao, Tinta Roriz, Touriga Franca, Touriga Nacional |