Magistrale Madeira

Posted on september 11, 2012 by Bottle Case

Gewoon even een open eerlijke vraag, Madeira wat zegt dat jou? Kom je verder dan ossentong in Madeirasaus? Dat type van overstoofde, aangezoete en met karamel overgoten goedje is inderdaad hetgeen dat de meesten onder ons zullen associëren met Madeira. Maar Madeira is zoveel meer dan dat… Het is een heerlijke zoete, geoxideerde wijn met een prachtige verfrissende toets. De types van zoetheid die je in je glas wilt kan je zelf bepalen. Van droog naar zoet heb je Cercial, Verdelho, Boal of Malvasia. Elk heeft zijn typische smaak zodat er van eentonigheid absoluut geen sprake kan zijn… Tenzij, tenzij je valt over het oxidatieve, notige en gekonfijte fruitige toetsje dat elke Madeira wel zal kenmerken.

Naar aanleiding van de Herentalse wijnclub ‘Op de Klippen’ mocht ik een presentatie met proeverij (uiteraard) houden over Madeira. Hoewel ik al wel een professionele degustatie over het goedje had meegemaakt was het onderwerp vrij nieuw voor me. Tijdens het maken van de presentatie heb ik me dan ook pas echt verdiept in de materie. Boeiend en fascinerend is het minste dat je kan zeggen over een type wijn dat door puur toeval werd ontdekt. Laat me je even meenemen naar de 15e Eeuwse Oost-Indische zeereizen…

Madeira 

Copyright op deze presentatie? Door het vele aanbod op het Internet vervaagt het begrip copyright meer en meer. Een woord toevoegen, een zin verdraaien en we spreken er niet meer over. Het staat bijgevolg ieder vrij deze presentatie te gebruiken! Ik zou het echter wel op prijs stellen mocht je mijn naam en/of wijnkennis hierbij vermelden.
Indien de echte Madeira bollebozen onwaarheden of opmerkingen hebben…
Ze zijn meer dan welkom want deze wijnsnob is er ook maar om bij te leren 😉

Filed under: Het Negende Vat/Op de Klippen | Tagged: , , , , , , , , , , , , , , | Leave a comment »

De Ronde van Portugal – Dag 1

Posted on maart 17, 2011 by Bottle Case

Een week geleden is het alweer – wat gaat de tijd snel als je het naar je zin hebt – dat we gepakt en gezakt, met een broek vol goesting, richting Portugal vertrokken om er een weekendje aan wijntoerisme te doen. We dat zijn, behalve mezelve, zeven mannen/vrouw uit het Herentalse met een grote liefde voor één ding; nl. wijn. Gedurende de voorbije 2 jaren had ik ze al meerdere keren in contact gebracht met de verscheidenheid in de Portugese wijnen. De interesse was dus gewekt…

Ryanair!! Wat kan ik daar nu in godsnaam over vertellen… dat het nooit een goed huwelijk zal worden (god zij dank zijn we trouwens nooit gehuwd geweest). Telkens weer heb je verhalen erover. Goed en goedkoop als alles snor zit. Trek je plan, brutaal en absurd als je een minste tegenslag hebt. Resultaat: 3 uur na ons vertrek in de vroege uurtjes was ons gezelschap -1 vertrokken richting Porto. Een inwoner van onze Europese unie, met een geldige verblijfskaart, mocht niet mee van het onnozele piepkuiken dat aan haar balie alle verantwoordelijkheid van zich afschoof. Jàààààà de persoon in kwestie mag dan wel een hollander zijn… ook zij hebben rechten 😉
Godzijdank bewaarde hij zijn kalmte, deed een ommetje via Zaventem en kon hij met diezelfde verblijfskaart probleemloos de vlucht op. Grrrrr Ryanair!!!! Laat ons dit echter klasseren onder de fait divers van deze wereld.

9 uur ’s morgens is de landing in het wondermooie Portugal en we spoeden ons op weg om onze huurwagen op te pikken. Even later hebben we immers onze eerste afspraak van de dag… Porthuis Andresen!
Andresen is niet één van de vele hyper-commerciële porthuizen waarvan de naam van het merk belangrijker is dan de inhoud van de fles. Dat merk je wanneer je op zoek zal gaan naar hen. Afspraak maken is een absolute vereiste en enkel de deurbel zal je bevestigen dat je op je juiste locatie bent. Mr. Alvaro Van Zeller gaf ons alvast een hartelijk ontvangst. Het Port gebeuren zal steeds zijn geheimen kennen maar van de vele losse rafeltjes die er bestaan zijn er ons toch wel enkele duidelijk geworden. Na een prachtige rondleiding in het oeroude huis kwam er uiteindelijk de degustatie. Klassiek hier is dat je onmiddellijk met de neus op de feiten zal worden gedrukt. Geen Porto in het glas zoals de meeste mensen hem zullen kennen, wel portwijn… en ja dat is wel degelijk een wereld van verschil!
Op de proeftafel bij Andresen en in volgorde van proeven:

  • Late Bottle Vintage 2005
  • Vintage 2007
  • 10 Year old White Port
  • 10 Year old Red Port
  • 20 Year old White Port
  • 20 Year old Red Port
  • Colheita Port 1982
  • 40 Year old Red Port
  • Colheita Port 1968

Omstreeks 14u hadden we dus 9 Portwijnen achter de kiezen, op vrijwel nuchtere maag. Deze toen niet meer zo nuchtere maag schreeuwde naar voedsel. Restaurante Dom. Louis aan de Ponte Dom Louis in het historische Portcentrum (grens van Porto en Vila Nova de Gaia aan de oevers van de Douro) was de locatie van dienst. Iedereen, behalve ons achterblijvertje – we hadden wel een flesje 10 year old White en een flesje Vintage voor hem meegesmokkeld -, wist vanaf dit moment dat het serieuze werk begonnen was…

In de namiddag trokken we verder richting Penafiel (half uurtje rijden) waar ons tweede, en laatste bezoek van de dag was… Quinta da Aveleda. Grandeur en chique dat was de sfeer die deze Quinta uitademde. In afwachting van onze nog steeds reizende metgezel te laten aansluiten brachten we wat tijd door in de hemelse tuin, gevuld met de nodige folliekes. Toepasselijk uiteraard dat de lijn met de grootste van hun wijnen dan ook tot Follies werden gedoopt. Dwalend door de eucalyptusbomen, de bok & de geiten en de vele watertoestandjes werden onze monden steeds maar droger… De wandeling was echter een welgekomen afwisseling en de afsluiting met de nodige ooh’s en aah’s in de onder monnikengezang gedompelde brandykelder was een absoluut hoogtepunt.
Eénmaal we voltallig waren konden we starten met het proeven van de wijnen. Dit deden we in een zeer mooi proeflokaal. De focus kon totaal gaan naar ditgene die hem verdiende… de wijn in het glas!
Op de proeftafel bij Quinta da Aveleda en in volgorde van proeven:

  • Casal Garcia Vinho Verde Branco 2010
  • Quinta da Aveleda Vinho Verde 2010
  • Follies Alvarinho 2010
  • Grande Follies Branco 2009
  • Charamba Douro Tinto 2007
  • Follies Touriga Nacional 2007
  • Grande Follies Tinto 2004
  • Casal Garcia Vinho Verde Rosé 2010

Het was alvast een leuke en aangename proeverij. De kwaliteit van de geproefde wijnen kon op sommige uitzonderingen na ook een stuk beter. Mijn favorieten waren alvast de Follies Alvarinho & Touriga Nacional en de Grande Follies Tinto. Spijtig vond ik alvast dat de Grande Follies Branco gemaakt werd o.b.v. Chardonnay…alweer een zoveelste ge-eikte Chardonnay erbij. En dat in een land dat zo rijk is aan overheerlijke authentieke druiven!

Hoewel we nog moesten inchecken in het 4 sterren Penafiel Park Hotel, begon de vermoeidheid al toe te slaan. Logisch, we waren dan ook al van 04.00u in de morgen op pad. De prachtige kamers konden echter maar even bezocht worden want op uitnodiging van Quinta da Aveleda mochten we de avond afsluiten met een overheerlijk diner in Restaurante Xarcutão(Paredes).
Tijdens het diner dronken we volgende wijnen van Quinta da Aveleda:

  • AVA
  • Follies Alvarinho/Loureiro
  • Follies Cabernet Sauvignon/Touriga Nacional
  • Aguardiente Velha – Adega Velha (= Brandy/Cognac)

Nadien bedtijd zou je denken…niets is minder waar! Maar de pennen zullen daarover netjes zwijgen 😉
Conclusie van dag één: Het ritme zit er van bij de start stevig in. Blij dat we opnieuw voltallig zijn. De Portugese warmhartigheid en gastvrijheid pakt ons onmiddellijk bij de strot. Niemand heeft een platte tube gereden. Iedereen kijkt uit naar de volgende dag. Niemand heeft ook maar één seconde spijt mee te zijn gegaan.

To be continued…

Filed under: Haleluja | Tagged: , , , , , , , , , , , | 1 Comment »

De ronde van Portugal – Proloog!

Posted on maart 7, 2011 by Bottle Case

‘Dames en Heren, zet u schrap want we zitten kort bij de start van wat een mijlpaal in de geschiedenis gaat worden… De Ronde van Portugal gaat van start.’ Zo zou het uit de mond van Carl Van Nieuwkerke kunnen klinken, ware het niet dat deze blog zelden over de koers gaat. De ronde van Portugal is in dit geval niets anders dan de start van een nieuw project, zijnde een 4-daagse vol oenotoerisme doorheen enkele van de meest prestigieuze wijnstreken van Portugal.

Het is alleszins een pilootproject dat bij een goede afloop zeker navolging zal krijgen. De komende dagen zal je hier dan ook alle perikelen kunnen ontdekken van deze ontdekkingstocht. De countdown naar donderdag is begonnen…het losrijden op rollen gestart. Samen met 7 gelijkgestemde zielen kijken we er verlangend naar uit. Ook al betekent dit dat we op een ontiegelijk uur uit de veren moeten. Veel zal onze koffer niet bevatten. Een goed humeur, een droge keel en een dorst naar wat komen gaat.

Het programma:

Kick off op donderdag 10 maart met een vroege vlucht Charleroi – Porto met hopelijk een zachte landing rond 09.00u. Even onze van oppikken en de dolle pret kan beginnen!
Om te bewijzen dat portwijn een slecht aperitief is trappen we af bij Andresen in Vila Nova de Gaia, het mekka van de Port en verzamelplaats van alle grote namen. Het is hier dat we de Colheita‘s, LBV’s en Vintages over ons heen zullen laten rollen.
De lunch nadien zal zeker nodig zijn, maar veel tijd is er niet. We moeten verder richting Penafiel waar we worden verwacht bij Quinta da Aveleda. Alvarinho, Touriga Nacional, Vinho Verdes en nog vele anderen zullen er de revue passeren. Met een oenologisch orgasme als hoogtepunt…we zullen zelf even wijnboertje mogen spelen en een wijn assembleren.
Ik ben er zeker van dat er de eerste avond al deftig zal gesnurkt worden eens we in het hotelbed neerploffen.

Zeker niet vergeten de ‘early morning wake up call’ te bestellen want er wacht ons op vrijdag de koninginnenrit. We trekken de Douro vallei in. Helaas zullen de wijngaarden nog niet kleuren maar de bloesem van de mimosa struik zal veel goed maken. Na een helse klimtocht zullen we een eerste bevoorrading ondergaan bij Quinta do Crasto. Het ontvangst bij de familie Roquette is steeds hartelijk én met de gepaste uitstraling. Mogen we stoer doen en hopen op een druppel Vinha Maria Teresa en/of Vinha da Ponte is ons middagglas? Of zullen we deze grootse wijnen tijdens de ons op het domein aangeboden lunch kunnen degusteren? Wat er ook van zal zijn, het is een voorrecht deze ontvangst mee te maken!
Geen tijd voor een korte siësta want we trekken verder door de Douro-vallei. We zullen ontvangen worden in het gloednieuwe project dat Herdade do Esporão (jawel uit de Alentejo) hier heeft opgezet; nl. de Quinta dos Murças. Het beloofd een afvallingsrace te worden…enkel zij die spuwen zullen overleven want we zullen niet enkel de lokale Douro wijnen laven. Neen de ‘musette’ zal tevens voorzien zijn van de wijnen uit de Alentejo. Stiekem hoop ik uiteraard een shot van de Private Selection door de aderen te voelen stromen. Dat is pas EPO!!
De avond zal op een hoogstaande culinaire – burps – wijze afgerond worden met een diner in Restaurante DOC. Enkel al van de fantastische ligging – aan de oever van de Douro rivier – van dit restaurant wordt je lyrisch. Benieuwd trouwens of de vaste bedelaar van dienst weer van de partij zal zijn op de parking…
Zullen zij die vrijdag de finish bereiken een extra demarrage kunnen plaatsen op zaterdag?

Afwachten hoeveel fris-ogende slurpende spuwers er die ochtend aan de start zullen verschijnen voor een tocht doorheen Dão/Bairrada? Geen paniek, de bezemwagen volgt! De bonificaties van de eerste tussensprint van de dag kunnen verdiend worden bij Vinhos Campolargo. We laten ons overgieten met een verscheidenheid aan wijnen en staan vol afgunst te kijken naar de volledig gemoderniseerde installaties die ‘en gravité’ werden opgebouwd. Pompen of verzuipen, we trekken er ons niets van aan en we zullen het niet nalaten hier een keertje vreemd te gaan met een ware diva… de DIGA. Deze ondeugend grootse Petit Verdot zal de laatste sappen al stuiptrekkend uit je lijf trekken.
Neanderthalers, zo zullen we ons voelen wanneer we Asterix imiteren tijdens het middag orgie. Leitão Assado mag, en moet je met de handen eten. Duimen en vingers mogen openlijk gelikt worden…Alaaaaaaaaaf!
Ergens natuurlijk moet de eindmeet liggen. Deze vinden we in Anadia waar de kingsize Espumantes ons staan op te wachten bij Quinta do Ortigão…schudden met die flessen, laat ze spuiten en neem de meest verkwikkende douche die je je maar kan inbeelden!

En de winnaar…de winnaar moet trakteren 🙂

Filed under: Haleluja | Tagged: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | 4 Comments »