De Ronde van Portugal – Dag 2

Posted on maart 22, 2011 by Bottle Case

De ochtendstond heeft goud in de mond! Al kan het voor sommigen ook wel de brandy van de dag voordien zijn. Na een rijkelijk ontbijt in het sublieme Penafiel Park Hotel stond even later iedereen vrij ontspannen, doch verwachtingsvol klaar om aan wat de koninginnenrit van deze Ronde van Portugal moest worden, te beginnen. Hop hop hop…busje in en off we go. Ruim twee uur later zouden we arriveren in de Dourovallei. Was het bij vertrek vrij rumoerig in het busje en na een half uurtje bijna (slaap)muisstil dan werden de kreten van bewondering niet gespaard bij het aanschouwen van wat misschien wel ’s werelds mooiste wijngaarden zijn. De Dourovallei werd niet voor niets geklasseerd als UNESCO wereld erfgoed. Nog even later slingerde die machtige rivier zich een weg tussen de uit schist en leisteen opgetrokken bergen.

De spanning werd intenser want we naderden met rasse schreden ons doel: Quinta do Crasto in Gouvinhas. Voor zij die nog geen kennis hebben gemaakt met de wijnen van Quinta do Crasto: je mag wat mij betreft gerust in superlatieven vervallen, ik zal je niet tegenspreken…
Pedro en Tomás gaven ons alvast een hartelijk ontvangst. Tijdens de rondleiding werd ons duidelijk de strategie en filosofie van het domein uitgelegd. Kwaliteit wordt er ten allen tijden nagestreefd, geen kwantiteit… Een duidelijke lijn ook in de wijnen die van bodem tot top duidelijk te proeven was. Naast de rondleiding in de voortreffelijke faciliteiten werd er nadien, met terecht trots halte gemaakt bij hun infinity pool… je zou denken dat hij gewoonweg in de Douro rivier overloopt. Droom, droom, droom… tijd om even stil te staan bij de essentie van het leven!

Die essentie werd alvast vlug omgetoverd tot het proeven van de wijnen des huizes. Op het terras buiten, met zicht op die heerlijke vallei kan het niet anders dan dat de wijnen zichzelf nog overstijgen!
Op de proeftafel bij Quinta do Crasto en in volgorde van proeven:

Flor de Crasto Tinto 2010
Tinto de Crasto 2009
Quinta do Crasto Superior 2009
Quinta do Crasto Old Vines Reserve 2009 (bottle-sample)
Quinta do Crasto Vintage Port 2008

En toen, toen was het tijd voor de lunch. We waren hoogstpersoonlijk geïnviteerd de lunch te genieten op het domein. En dit was werkelijk onvergetelijk. Niet enkel was het eten zeer lekker – er werd trouwens de nadruk gelegd dat het allemaal voedsel van eigen, biologische kweek was -, de wijnen die we erbij mochten genieten maakten ons super gelukkig!
Als aperitief bij de vele rijkelijke hapjes volgde er de Quinta do Crasto Branco en vanuit de ooghoeken merkte ik op dat de wijn vrij rijkelijk a) werd geschonken b) werd gelaafd… de sfeer zat er dik in met Tomás en Pedro trouwens als ideale gangmakers.
Op ons bord belandde die middag een pompoensoepje, hemels gebraad met verse groentjes en aardappelen en een dessertpallet.
Tijdens de lunch dronken we volgende wijnen van Quinta do Crasto:

Quinta do Crasto Branco 2010
Tinto de Crasto 1998
Quinta do Crasto Old Vines Reserve 2009
Vinha Maria Teresa 2007
Quinta do Crasto Vintage Port 2008

Mocht je denken dat het beperkt bleef tot één enkele fles per wijn…think again 😉
Het afscheid was dan ook warm en hartelijk. We genoten na van de ontvangst, waren er welkom … én we mogen terugkomen!

Op naar de volgende bestemming! De decibels in ons busje waren behoorlijk de hoogte in gegaan in vergelijking met de ochtendrit. Tot onze verbazing moesten we zelfs vaststellen dat we een onvervalste kleinkunst artiest in onze rangen hadden die een onvergetelijke versie van Urbanus’ Vaarwel Theo ten berde gaf. De rit maakte tevens de rockers in sommige van ons los… dat waren dan ook de enige valse noten van de ganse dag ;-).
Onze volgende bestemming, dat is Quinta dos Murças. Een side-project van Herdade do Esporão (Alentejo) die in volle opstart is. Zij beginnen van square en wij waren hun eerste internationale bezoekers. Quinta dos Murças is gelegen aan de overzijde van de Douro, van het hotel waar we die avond verbleven, Hotel Folgosa Douro in Armamar. Antonio, de manager van de Quinta had trouwens een leuke verrassing voor ons in petto…we konden onze wagen aan het hotel parkeren en we konden de overzet met een bootje doen. Afkoeling konden sommigen onder ons (of was het allemaal) best gebruiken! Wat we zagen in het Quinta dos Murças is vooral dat er nog héél véél werk is vooraleer het project volledig beëindigd zal zijn. Dit werk je niet met één enkel eurooke af, zoveel is duidelijk.

Opnieuw was de ontvangst, ondanks dat we gigantisch te laat waren, zeer hartelijk en warm. We waren uitverkoren om de allereerste jaargang van het domein te proeven. Bovendien werden er vanuit de Alentejo nog enkele flesjes meegenomen die we aan onze proefzin mochten onderwerpen.
Op de proeftafel bij Quinta dos Murços en in volgorde van proeven:

Vinha Defesa Rosé 2010
Esporão ‘V’ – Verdelho 2010
Vinha Defesa Tinto 2009
Esporão Touriga Nacional 2007
Assobio 2009
Quinta dos Murças Reserva 2008
Quinta dos Murças 10 Yr old Port

Vertrekken deden we er met de belofte terug te keren en met voor ieders een kistje Assobio in het verschiet. Als beloning voor het vele en harde werk uiteraard!

Moe maar voldaan ‘bootten’ we terug richting hotel. Vlug inchecken, even opfrissen want er was gereserveerd in Restaurante DOC (enkel de straat over te steken). Het restaurant geniet van een unieke ligging aan de Douro rivier én van een gastronomische reputatie. Het deed enkelen onder ons volledig de das om… Om het succes van de dag te beklinken heven we het glas met een lokale Spumante. De één na de andere saúde volgde. Om de omzet van Quinta do Crasto wat aan te dikken bestelden we tijdens de maaltijd een Quinta do Crasto Branco, een Xisto en een Vintage Port.

En toen…toen ging het licht definitief uit! 😉