De uitzwaai van wijnmeester Frans – De Amici stoelendans

Content heb ik altijd een schoon woord gevonden! Bovendien is content zijn een schone deugd en is het een situatie waar ik zeer graag in vertoef. Ik ben dan ook zeer content dat de start van de nieuwe seizoenen van de diverse wijnclubs waar ik lid van ben, opnieuw in gang geschoten worden. Zo ook bij Amici! Ware het niet dat de aftrap dit keer een dubbel gevoel gaf.

Frans, onze Amici wijnmeester sinds jaar en dag, had al enkele jaren te kennen gegeven dat hij het tijd vond om de fakkel door te geven. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven ik van mening was dat, hoewel Frans dit al geruime tijd aangaf, hij dit eigenlijk helemaal niet wilde. En dus was ik toch wel verrast dat op het einde van het vorige proefjaar het nieuws doorsijpelde dat het dan toch zo ver was en dat Frans spreekwoordelijk ‘zijn kurkentrekker aan de haak ging hangen’.

En zo stond de eerste Amici bijeenkomst van het nieuwe seizoen helemaal in het teken van de uitzwaai van Frans als wijnmeester. Hierbij speelde hij nog één keer de orkestmeester en selecteerde hij wijnen die bij hemzelf in de hoogste schuif liggen. Als het de bedoeling was om onze nieuwsgierigheid aan te wakkeren is hij daar alvast in geslaagd.

De uitzwaai van de oude wijnmeester gaat uiteraard hand in hand met de intrede van vernieuwing. Al kunnen we de intrede van oud voorzitter Peter als nieuwe wijnmeester misschien niet onmiddellijk als een vernieuwing beschouwen. Ook al kent Peter het reilen en zeilen van Amici als zijn broekzak, toch zal het ook voor hem geen sinecure zijn om in de voetsporen van Frans te treden. Frans was/is immers een autoriteit op gebied van Italiaanse wijnen en dit niet enkel binnen Amici maar in heel ons belgenlandje. Als Frans sprak, dan luisterde je! We wensen Peter dan ook alle succes en zijn ervan overtuigd dat hij onze volgende proefavonden in goede banen zal leiden.

Beste Frans, je blijft gelukkig nog aanwezig als zeer gewaardeerd lid van Amici, ik ben alvast uitermate content dat je mijn wijnmeester was!

Over naar de orde van de avond en het proeven van de wijnen. Het werd een selectie van 3 witte en 5 rode wijnen. Vooraf hadden we geen enkele kennis van wat er in het glas zou komen (altijd leuk). Hieronder kan mijn bevindingen over de geproefde wijnen.

  1. Falkenstein Riesling 2017 – Südtirol Vinschgau DOC – Alto Adige
    Riesling die gedurende 10 maanden rijpt in grote acacia vaten en vervolgens 12 maanden in de fles.
    Volle intense strogele kleur, tranend. Van bij de aanzet, zonder walsen, heb je al een volle rijke neus waarbij de rijpheid van de ananas goed tot zijn recht komt. Helemaal geen eenzijdig ananas-fruitgebeuren trouwens want ook appel, sterfruit, perzik en een waaier aan citrusvruchten tekenen present. Goed walsen doet de wijn zeker deugd want hierdoor komt zijn anijs/notig karakter boven en wordt het volle rijke gecounterd door een zeer mooie frisheid.
    In de mond zet die heerlijke volheid in combinatie met een sublieme aciditeit zicht trouwens door! De mineraliteit geeft nog een extra dimensie en de lengte van de afdronk zorgt voor een goedkeurend knikje. De aftrap is gegeven met een subliem mooie wijn!
    Punten: 94/100 – Te koop bij TG Fine wines (prijs 22,00 €)
  2. Venica & Venica Ronco delle Mele Sauvignon Blanc 2020 – Collio DOC – Friuli
    Sauvignon Blanc die deels vergist en rijpt in 20/27 hectoliter vaten en deels in inox kuipen gedurende 5 maanden.
    Heldere bleekgouden kleur met traanvorming. De neus gaat 2 seconden in het glas en de initialen S.B. staan op het proefformulier. Heel herkenbaar Sauvignon Blanc dus waar de aanwezigheid van varen, roze pompelmoes, appel en kruisbes vanzelfsprekend is. Het is een mooie volle neus die toch wat complexer is en meer te bieden heeft dan de initiële aroma’s. Zo is er ook de zeste van mandarijn, pepermunt, blanke amandel, en een etherische toets die de aanwezigheid van het hout etaleert. De smaak kan niet anders dan vele van deze elementen bevestigen. Hoewel primair de frisheid van de wijn opvalt neemt naarmate de wijn naar zijn smaakhoogtepunt gaat de ‘vettigheid’ licht over. Bovendien is er een zeer leuke vulkanische mineraliteit aanwezig. Tijdens de lange afdronk neemt de frisheid opnieuw de bovenhand en komt het edele citrusfruit opzetten en is er die smakelijke zesty schwung.
    Punten: 91/100 – Te koop bij Baeten Vinopolis (prijs 45,00 €)
  3. Marisa Cuomo Fiorduva 2019 – Costa d’Amalfi DOC – Campania
    Blend van 40% Ripoli, 30% Ginestra en 30% Fenile. De overrijpe druiven gisten gedurende 3 maanden in barriques en rijpen vervolgens voor 4 maanden in inox kuipen.
    Helder, bleekgoud. Hoewel de neus bij aanzet gesloten is kan hij de zilte toets niet verbergen. Wat werken met het glas brengt slechts een beetje soelaas. Peer, ananas, perzik en citrus tekenen het fruit. Verder licht zweterig, floraal, kruidig, houtimpressies, notig en etherisch. In de mond treedt bij aanvang vooral het filmende naar voor en wordt de wijn als ‘aangenaam vettig en sappig, rond’ omschreven. Bij een tweede slok valt toch ook de verscholen en zeer mooi ondersteunende aciditeit van de wijn op. Mineraal en ziltig in de afdronk, die weliswaar een puntje langer aanwezig mocht blijven.
    Punten: 86/100 – Te koop bij Wine-Art (Prijs 62,00 €)
  4. San Giusto a Rentennano La Ricolma Merlot 2006 – Toscana IGT – Toscana
    Merlot die gedurende 22 maanden rijpt in Franse eiken vaten.
    Terwijl er links en rechts mooie commentaren over deze wijn op te vangen waren kwam ik niet verder dan dat de aanwezigheid van de alcohol en kruiden al het andere maskeerde. Eén van de flessen bleek niet 100% correct te zijn (mijn glas), bij gevolg heb ik deze wijn dan ook geen bespreking gegeven.
    Geen punten – Te koop bij Stappato (momenteel staat hij daar op uitverkocht en is er geen prijs zichtbaar. De prijzen op het internet voor recentere jaargangen zijn zeer divers en variëren tussen de 170 en de 500 €)
  5. Kellerei Girlan Vigna Ganger Pinot Noir Riserva 2017 – Alto Adige DOC Mazon – Alto Adige
    Pinot Noir die 20 maanden rijpt in barriques en vervolgens 18 maanden flessenrust krijgt.
    Heldere zuivere granaatrode kleur. Wat een heerlijk, uitnodigende, fragiele en typische Alto Adige Pinot Noir neus is dit. Het doet je stralen van contentement… De ontleding van deze complex geurexplosie gaat in fases want telkens komen er nieuwe elementen opzetten. Framboosjes, aardbeien, kers/kriek. Het kleine fijne rode fruit is er allemaal. Duidelijke aanwezigheid van de roosjes, mooie kruidigheid. De houtopvoeding zorgt voor branderige aroma’s zoals mokka, koffie, sigarenkistje. Een vegetale toets en een snuif humus ronden af.
    Tiptop zuren vullen de mond, gespekt met het sappige rode fruit en een verscholen body. Dat de afdronk tot ongekende lengtes present blijft zorgt voor extra genot. Ja, dit is helemaal mijn ding (part one)!
    Punten: 94/100 – Te koop bij Wijnsalon (prijs 135,00 €)
  6. Pietradolce Vigna Barbagalli 2016 – Etna Rosso – Sicilia
    Nerello Mascalese met een opvoeding in eiken vaten voor 20 maanden.
    Gematigd granaatrood en helder van kleur. De neus biedt een gevarieerd boeket met een licht vlezige balsamico toets. Pruim, aardbei, kers, rode bes, viool, roos, anijs, munt, chocolade, mokka, wat dierlijk en alcohol. Alles is mooi aanwezig om me ook een mooi mondgevoel te bezorgen. Hier blijf ik echter wat op mijn honger zitten. De wijn is voldoende sappig, mooi kruidig, zelfs evenwichtig maar komt me net iets te snoeperig over.
    Mijn verbazing is dan ook groot dat het de Vigna Babagalli is waar ik meestal lyrisch over ben…
    Punten: 84/100 – Te koop bij Wine-Art (Prijs 102,00 €)
  7. Kellerei Bozen Taber Lagrein Riserva 2017 – Alto Adige DOC – Alto Adige
    Lagrein die vergist in grote foeders en een opvoeding geniet in barriques gedurende 12 maanden.
    De kleur is bijna zwart te noemen, hij is helder en in bezit van een heerlijke gekleurde traanvorming.
    De geur bulkt van de sulfiet en doet me zweren dat we met een Aglianico/Taurasi te maken hebben. Lagrein kwam even op in de gedachten maar het zwoelere karakter dreef me definitief zuidwaarts.
    De neus biedt exact wat ik graag heb in krachtpatsers van wijn. Die grafiet die licht dominant is, het vlezige van braadjus, het donkerste fruit dat de bijna zwarte kleur van de wijn in de verf zet. Het overvloedige aan kruiden (jeneverbes, tijm, peper, laurier, munt en salie) de houtintegratie die grommend zijn aanwezigheid laat blijken met tabak, leder, chocolade en mokka. Lichte integratie van sousbois, thee en paprika… Samengevat: uitbundig!
    Wat mij betreft wordt die bijna overdreven uitbundigheid nog eens verdergezet in de mond. De tannine die spreekt ‘hier ben ik’ waarna het sappige smeuïge zwarte fruit dit vlug de kop in drukt. De oh zo belangrijke aanwezigheid van de zuren en de grootse lengte brengen de noodzakelijke balans.
    Dit is gigantisch lekker, eten & drinken tegelijkertijd en helemaal mijn ding (part two)!
    Punten: 95/100 – Te koop bij Van Eccelpoel (prijs 52,50 €)
  8. Aldo Conterno Bussia Colonnello 2016 – Barolo DOCG – Piemonte
    Nebbiolo oude stijl met opvoeding gedurende 29 maanden in 25 hl grote Slavonische eiken vaten.
    Heldere, lichte kersenrode kleur. Herkenbare Nebbiolo aroma’s waarbij we instant een dwaze gelukzalige lach op ons gezicht krijgen. Je zou het boeket in een bokaaltje moeten kunnen opvangen waar je stiekem van tijd tot stond aan kan ruiken. Het is trouwens blijven ruiken en blijven ontdekken want het is een heerlijk complex gebeuren. Beeld je in dat je deze tijd van het jaar het bos in trekt. Bosaardbeien, paddenstoelen, zwammen, truffel, humus, sousbois… noem het maar! De aanwezigheid van framboos, roosjes en thee zijn bijna een evidentie. Munt, ceder, sigaar, koffie en tabak spelen de tweede viool.
    Qua smaak kan je allerlei superlatieven bovenhalen. Ik hou het bescheiden op subtiel, elegant, fragiel, fris, dragend, complex… kortweg Nebbiolo! En dus helemaal mijn ding (part three).
    Punten 97/100 – Te koop bij Licata (Prijs 120,00 €).

Taurasi DOCG – The Barolo of the South

Noem me de grootste wijnen die Italië rijk is? We horen het vlot uit de meeste monden komen: Barolo, Brunello di Montalcino, Barbaresco, Amarone, Vino Nobile (di Montepulciano). Een enkeling zal Taurasi opnemen in zijn opsomming. De Taurasi wijnen zijn nochtans het vloeiend goud van het zuiden (Campania) en de erkeninning die de wijn buiten de Italiaanse landsgrenzen mist is volkomen onterecht. Reden genoeg om er een degustatie aan te wijden. Het werd één van de meest memorabele degustaties die ik heb mogen beleven. In die mate zelfs dat ik onmiddellijk ben overgegaan met de aankoop van exact dezelfde flessen en op de doos in het groot heb geschreven ‘Te degusteren binnen 4 jaar’. Op zoek naar de ultieme bevestiging van datgene dat me onwezenlijk kippenvel bezorgde: Taurasi DOCG!

Taurasi DOCG – Enkele weetjes:

  • Het herkomstgebied van de Taurasi ligt in Campania, in de Provincie Avellino (Irpinia)
  • Taurasi staat synoniem voor rode wijn
  • De wijn werd een DOC in 1970 en was de eerste zuid Italiaanse wijn die de promotie naar DOCG maakte in 1994
  • De aanplant van de Taurasi wijngaarden bedraagt 353 hectare, 872 are. Goed voor ongeveer 3645 hectoliters aan wijn. We betwijfelen of dit bij dit schrijven nog correct zal zijn.
  • 17 gemeenten zijn toegelaten in het herkomstgebied
  • Er zijn 4 subzones voor de Taurasi
    1. Riva Sinistra del Calore
    Hier vinden we klei- en zandbodems. De wijnen zijn vlugger op dronk. De wijngaarden liggen ten noorden 2. Terre del Fiano
    Wijngaarden me steile hellingen in terrasvorm ten westen
    3. Riva Destra del Calore
    Rotsachtige bodems met een kalkdominantie en vulkanische onderbodem
    4. Central Alta Valle
    Hier vinden we de hoogst gelegen wijngaarden tot 700 meter ten zuiden.
  • Er zijn 2 verschillende DOCG wijnen voor de Taurasi
    1. De klassieke Taurasi DOCG
    Deze wijnen hebben een verplichte lageringsperiode van 3 jaar waarvan 12 maanden in vaten of fusten
    2. De Taurasi Riserva DOCG
    Deze wijnen hebben een verplichte lageringsperiode van 4 jaar waarvan 18 maanden in vaten of fusten.
  • De wijn moet voor minstens 85% bestaan uit de Aglianico. Veelal stellen we vast dat de wijnen gemaakt worden van enkel en alleen Aglianico.

De Proeverij:

  1. Villa Matilde ‘Tenute di Altavilla’ Taurasi DOCG 2013 – 23,10 €
    Stevige donkere kleur en mooi tranend. De neus is vol met rood en voornamelijk zwart fruit. Pruimen, mokka, cacao, tabak, zeer veel kruidigheid en specerijen met laurier, oregano, peper en tijm. Na een tijdje komt het cederhout opzetten. Rokerig ook. De smaak is onmiddellijk stevig met weliswaar mooie voldragen tannine. Lange lengte van 6 tot 7 seconden. Mag nog wat lageren maar dit gaat dik in orde komen!
    Score 80/100
  2. Le Masciare Taurasi DOCG 2012 – 25,30 €
    Diep kersenrood en tranend van kleur. Uitgebreide geuren met braam, pruim, cassis en mooie viooltoetsen. Stevige kruiden en specerijen (laurier, peper, tijm), cacao, koffie, cederhout. Licht animaal en een puntje vegetaal. In de monde onmiddellijk stevige tannine, een klein lactisch kantje. Naast het fruit, prima zuren om te counteren. Afdronk mocht langer zijn. De minste wijn op onze proeftafel.
    Score 68/100
  3. Le Masciare ‘Pian del Bosco’ Taurasi DOCG 2012 – 29,70 €
    Diepe intense kersenrode kleur en heerlijk tranend. De geur is bedwelmend met zeer donker, zwart fruit. Heel veel specerijen, donkere cacao, ceder en koffie. Grafiet, potloodslijpsel, inkt. Alles is aanwezig! Zeer krachtige en stevige tannine. Even wennen in de mond want dit komt echt wel binnen. Het geheel blijft lang aanwezig. Zeer mooie en broodnodige ondersteuning van de zuurtjes. Dit is echt wel een zeer mooie wijn.
    Score 84/100
  4. Donnachiara ‘Di Umberto’ Taurasi DOCG 2012 – 26,75 €
    Schitterende kleur; donker karmijnrood en kleurend tranend. Prachtige neus met voor het eerst niet enkel het zwarte fruit maar ook duidelijk de heerlijk sappige kersen. Fijn doorweven kruidigheid. Mokka, chocolade en fijne blonde tabak evenals het sigarenkistje. Licht vegetaal, een toets aan bospaddenstoel en grafiet. Krachtig, stevig maar fluwelig van smaak. Vol en rond met heerlijke aanvullende zuren. De lengte is lang tot aanhoudend. Specerijen en fruit samen met de branderige toetsen van mokka en cacao tot diep in de finale. Dit is smullen!
    Score: 92/100
  5. Colli di Lapio ‘Vigna Andrea’ Taurasi DOCG 2011 – 26,60 €
    Diep karmijnrood van kleur en tranend. Zeer veel tabak en cederhout in de neus samen met de groenkruidigheid zoals laurier en groene peper. Eveneens duidelijk zijn de inkt en grafiet. Het is na ferm walsen dat het fruit komt opzetten. En dat is van het donkere, zwarte type. Zeer smakelijke tannine die duidelijk op de voorgrond treden. Nadien komt het rijpere fruit en het zoethout opzetten. Dat zoethout blijft tot in de diepe lange finale samen met de mokka, kruiden en cacao. Een smakelijke powerboy!
    Score: 85/100
  6. Mastroberardino ‘Naturalis Historia’ Taurasi DOCG 2011 – 39,80 €
    Diep donkerrood en kleurend tranend. Ik kan niet wachten met proeven, zo heerlijk geurend is dit. Donker zwart fruit, braam, cassis, zwarte bessen, gedroogde pruim, zelfs een toets van vijgen. De typische kruidigheid met laurier, peper, oregano en tijm. Veel cacao, heerlijke tabak en mokka en leder, inkt, grafiet… De smaak is smakelijk vullend, aanhoudend en steeds op een dunne koord dansend waarna de kracht en de stevigheid het uiteindelijk toch haalt van het fruit/zuren/hout/alcohol. Wat een heerlijke wijn!
    Score: 94/100
  7. Pietracupa Taurasi DOCG 2010 – 33,00 €
    Donkere kersenrode kleur. Tranend. Veel donker zwart fruit, mooie cederhouttoets, cacao mokka, inkt grafiet, met ook toch wel dierlijke aanvullingen, leder en paddenstoel. Je verwacht een iets minder lekkere smaak maar dit is een geheel dat bijna tot afronding is gekomen met zeer smakelijke tannine en een heerlijke kruidige afdronk. Ook hier is de lengte weer intact. Andere stijl dan wat we tot op heden proefden, wat ronder en wat makkelijker maar toch smakelijk.
    Score: 79/100
  8. Macchialupa ‘Le Surte’ Taurasi DOCG 2010 – 28,80 €
    Diep en donker kleurend en heerlijk gekleurd tranend. Mooie voornamelijk fruitige neus van het zwartste type. Daarna de tabak, ceder, mokka, inkt, grafiet en op het einde de kruidigheid. Licht vegetaal en leder. Heerlijk geurend. Zeer smakelijke tannine, mooi rond en in geheel gekomen. Pruim en sappige kersen met bramen in de mond, prachtige kruidige aanvulling en voor de allereerste keer zo sappig. Dit vormt een wijn die af is en die mooi binnen komt.
    Score: 88/100
  9. Feudi di San Gregorio ‘Piano di Montevergine’ Taurasi Riserva DOCG 2011 – 40,00 €
    Karmijn diepgekleurd en mooi tranend. Stevig donker zwart fruit in de neus samen met tabak, cacao duidelijke grafiet en inkt. Cederhout, viooltjes, gigantische mooie kruidigheid laurier, tijm , peper, licht dierlijk. De smaak is krachtig, stevig en een beetje gepolijst. Lang aanwezig met toch meer bittere cacao maar wel sappig fruit. Nog een lange en goede weg te gaan!
    Score 91/100
  10. Mastroberardino ‘Radici’ Taurasi Riserva DOCG 2011 – 37,40 €
    Jonge, levendige kleur, prachtig tranend en diep doorkleurd. Heerlijke neus, bomvol fruit, zowel zwart als rood. Fijne speelse kruidigheid, cacao, mokka, leder… grafiet en inkt. Steeds dezelfde elementen komen terug. Zo mooi, zo heerlijk smakelijk, fluwelige tannine, lang aanwezig en dragend. De kracht draagt, de zuren geven finesse en het fruit maakt het smakelijk.
    Score 94/100
  11. Donnachiara Taurasi Riserva DOCG 2008 – 36,20 €
    Donker karmijnrood van kleur, mooi tranend. Gedroogd, licht gestoofd fruit en veel cassis. Verder de typische kruidigheid, de grafiet, de inkt en het sigarenkistje evenals de cacao. Olapola, lekker smakelijk, sappig, fluwelig en echt wel aanhoudend dragend. Wat meer op leeftijd en daardoor geeft hij zich al wat meer. Overheerlijk en safe the best for last!
    Score: 96/100

Door deze laatste wijn en omwille van het feit dat deze net iets ouder was dan de andere wijnen rijpte het idee deze degustatie over te doen. De flessen liggen ondertussen geduldig te wachten!

Onze Taurasi proeverij

Italiaanse wijnavonden – Deel 6

Aan alle goede dingen komt helaas een einde. Zo ook aan onze Italiaanse wijnavonden. Gedurende 6 vrijdagavonden nam ik 13 wijn-dorstige gelijkgestemde zielen mee in dit Italiaans avontuur. Afsluiten deden we op de meest zuiderse wijze…Campania, Puglia, Basilicata, Calabria en de eilanden Sicilia en Sardegna kwamen aan bod. Strenge schoolmeester zijnde had ik al een waarschuwend vingertje opgestoken dat de stijl van de wijnen abrupt zouden veranderen en dat we van de typische hoge zuurtegraad, die vele Italiaanse wijnen zo kenmerken, wel eens exemplaren zouden kunnen treffen die net een tekort aan die zo broodnodige eigenschap hebben. Het evenwicht zou met andere woorden wel eens zoek kunnen zijn.

Maar toch was het alweer likkebaarden geblazen. Eén van mijn favoriete regio’s stond immers op het programma: Campania!! Met graagte laat ik de ‘tranen van Christus’ aan me voorbij gaan. Lacryma Christi in wit wordt gemaakt van (hoofdzakelijk) de Coda di Volpe druif, wat zoveel als vossenstaart betekent. Dit is werkelijk zoiets als ‘What’s in a name’… 😉
Neen ik kijk vol verlangen uit naar die andere mooie witte parels die komen uit het land om en rond de Vesuvius. Greco bijvoorbeeld of die andere hoogstaande druif, Fiano!! Dit zijn werkelijk druiven die de allermooiste witte wijnen uit Italië kunnen maken. Meer dan terecht dat ze bekroond werden met een DOCG! Onbegrijpelijk echter dat sommige andere witte wijnen op gelijke voet worden geplaatst met dit hoogstaand wit genot!!
Zelfs van de Falanghina worden betere wijnen gemaakt dan pakweg van de Albana di Romagna…
Is er dan geen rood te vinden in Campania? Oh jawel…Eén van de Italiaanse topdruiven is hier heerser. Aglianico zorgt voor krachtpatsers in onder andere de Taurasi DOCG. Je leest her en der wel eens dat hij de grote broer is van de Barolo of de Barbera. Tja, een mens leest zoveel 😉

Wat kunnen we er nog treffen ginds in het zuiden? Bulkwijn…heel veel bulkwijn. Ongeveer 90% van de druiven zijn bestemd voor distillaten of voor grote coöperaties. De kwaliteitswijn die op de markt wordt gebracht kent de laatste jaren echt wel een meer dan gestage groei. Zeer mooie resultaten zien we van de Primitivo’s en Negroamaro’s uit Puglia, Aglianico heeft nog een tweede thuis op de flanken van de Vulture vulkaan in Basilicata. Canonnau laat u bij wijlen de Franse Grenaches vergeten met ontroerende resultaten op Sardegna. En dan is er ten slotte nog Sicilia!! Heerlijke wijnen van de Nero d’Avola en de laatste jaren steeds betere en betere resultaten van de Syrah. Vooral de blends tussen deze 2 druiven zijn zeer te pruimen 😉
In alle bescheidenheid moet ik je vragen Calabria te vergeten als wijngebied. Mooi vakantiegebied en de wijntjes zullen ginds ongetwijfeld kunnen bekoren. Laat ze echter ginds ;-).

De proeftafel had opnieuw 8 wijnen te bieden…althans in theorie! Mijn gasten druppelden binnen en het ene na het andere flesje werden mij toevertrouwd. Zelf had ik ook nog wat voor de afterparty opzij gezet. Enkele wijnen die bij de voorbije avonden de mist in gingen en die ik wou rechtzetten. Zo hadden we een gekurkte Dolcetto en was de Barbera niet echt optimaal. Er was dus een nieuwe Dolcetto en ik had nog 2 Barbera’s voorzien (was er toch niet eentje opnieuw gebeten door die donderse kurkduivel zeker!).

Starten deden we braafjes met een Vermentino di Gallura Van Piero Mancini. De prijs van de Primo kwam helemaal niet overeen met het resultaat in het glas. Eerlijke en correcte wijn, een beetje gebrek aan de nodige zuren. Nadien volgde het Di Meo Festijn met de Greco di Tufo en de Fiano di Avellino. Manmanman, wat is die Greco toch een heerlijke druif!!! Fris en toch vol van smaak, bomvol mineralen, heerlijk lang uitgesponnen en dan die afdronk…pure zeste van sinaas en mandarijn. Stilte…nog eens proeven…stilte…goedkeurend gemopper! Dan weet je dat het goed zit :-).
De Fiano ging op hetzelfde elan verder, opnieuw de frisse volheid, de mineralen maar een andere afdronk. Meer kruidigheid ook in ons glas. Yeah…wit Campania had zijn naam meer dan gemaakt!!

Met goed gemoed konden we het rood aanvangen. Opnieuw viel Piero Mancini door de mand. Dit keer met de Canonnau di Sardegna. Gelukkig had één van mijn gasten ook voor een Canonnau gezorgd. De Dule van Gabbas was van een hele andere kwaliteit. Het moet gezegd zijn dat ook de prijs het dubbele was van de eerste fles…maar toch!
Hoofdstuk Puglia dan maar met het fijne en kwaliteitsdragende Schola Sarmenti. Ik had in de officiële degustatie de Roccamora (Negroamaro uit Nardo DOC) en de Cubardì Primitivo voorzien. Beide wijnen zijn totaal uiteenlopend. De Roccamora is een geweldige Negroamaro, een ware fruitexplosie. Voor de meesten de verrassing van de avond. De Primitivo was verfijnd en elegant, 2004 reeds en verre van versleten. Dit is Primitivo zoals hij hoort te zijn! Achteraf kwam er nog een andere Negroamaro de Nerio en een zoete Primitivo (verrassend mooi).

Afsluiten deden we met een pure Nero d’Avola van Sallier de la Tour en uiteraard een Taurasi DOCG. De Sciliaan viel tegen…ik ken de wijn al lang en hij draagt niet langer meer. Spijtig want dit was ooit super.
Voor de Taurasi gingen we terug naar Di Meo. Eentje van het jaar 2001 en voor het eerst gedurende de avond hadden we discussie. Heerlijk voor één, niet goed voor de ander. Proef hem een keertje en laat me jullie bevindingen maar weten 😉

En zo doken we met de nodige pollo de avond in! Het moet gezegd zijn dat ‘La Mamma‘ blij haar applaus in ontvangst nam. Tevens ben ik een tevreden man. Op geen moment had ik met een mopperende bende te maken. En blije en vrolijke gezichten, genietend van al dat moois. Het niveau van de groep was uitermate hoog. Dat maakt het natuurlijk makkelijker en menig discussie werd gevoerd…steeds met het nodige respect voor de ander zijn mening. Dit is het waar wijnproeven voor moet staan…Plezier, vreugde, dorst naar kennis, dorst naar deze godendrank…maar steeds met de nodige ernst en respect voor elkaar.

Ohja…Luc werd verkozen tot de “neus” van de avonden. Hij verdiende dan ook de rosé bubbels van Berlucchi (Franciacorta). Als bij wonder stond hij echter gekoeld en waren er ‘toevallig’ champagneglazen voorhanden 😉

Bravissimo e Grazie!! Alla Prossima Volta!

Italiaanse wijnavonden – Deel 1

Bezig zijn met wijn, niets zo leuk als dat. Bijgevolg doen we dat dan ook maar!
Waarom bijvoorbeeld eens niet ‘bezig zijn’ met Italiaanse wijnen? Geef toe, vele wijnliefhebbers hebben het toch zo moeilijk hun weg te vinden in het doolhof waarin het Italiaanse wijnlandschap wordt uitgetekend. Als je het van dichterbij gaat bekijken moet je er ook niet verwonderd over zijn dat het bij menigeen een ‘gat in hun cultuur’ is.

En dus schrijven we een opleiding uit, gespreid over 6 avonden! Doelpubliek: enthousiaste wijnliefhebbers – met of zonder voorkennis – die niet onmiddellijk op hun mondje gevallen zijn en die met graagte ook een woordje placeren over de aangeboden onderwerpen.

Zo gingen we dan van start, samen met de 13 genodigden. Zo’n avondje zit eigenlijk poepsimpel in elkaar: na wat blablabla (de indeling van de provincies over noord tot zuid, wat geschiedenis, een stukje cheap-talk, en de indeling van de Italiaanse wetgeving) over het thema van de avond, volgt er een degustatie.
Prettig om zien is steeds dat geschuifel met de stoelen als we aan het 2e deel van de avond beginnen… de messen worden gescherpt, de verwachtingen zijn hoog en vooral de dorst is groot! De dorst naar kennis weliswaar ;-).

Gedurende deze 6 avonden zullen er een waaier aan druivenrassen de revue passeren! Natuurlijk, we zitten in Italië… Bijgevolg zullen er tevens een waaier aan smaken volgen. En zij die vastgeroest zijn aan de wereldburgers der druiven als daar zijn Cabernet, Merlot, Syrah, Chardonnay, Sauvignon, etc. zullen lichtjes bedrogen uitkomen! Afzetten die oogkleppen, hoofd lichter achterover buigen en kappen maar met dat onbekende spul ;-).
You just love it or hate it!

Acht wijnen waren uitverkoren hun laatste adem uit te blazen. Sommigen onder hen waren al onthoofd, van anderen hadden we dan weer spijt dat we ze niet vroeger soldaat gemaakt hadden.
De wijnen waren zowat van overal, en toch ook weer niet. Zachtjes de eerste nadrukken leggen van de toonaangevende regio’s was de onderliggende boodschap en uiteraard ook verrassen!

Verrassen deed alleszins onze opener van de avond. De Epilogo di Cantalfieri Blanc de Noirs 2004 mag dan wel gemaakt zijn volgen de traditionele methode en van de Pinot Nero. Het was al een dood vogeltje, nog voor hij in het glas kwam! Oeps, die aanzet van de avond kon een pak beter… Waar was de pareling naartoe? Moet er geen mooi schuimkraagje verschijnen bij het ingieten? En dan volgde er oxidatie en vergane smaak-gloriën. Altijd positief blijven! Het kan alleen maar beteren. Maar toch, die prijs…slik!

Roeien met de riemen die we hebben en dus stapten we in onze sloep, gingen we helemaal de Adriatische zee door, likten we vlug de hiel alvorens aan te landen in Sicilia waar we een Catarratto proefden van Fazio. Haha opzet geslaagd…aantonen dat het in Sicilia verdomd moeilijk is de nodige zuren in hun wijnen te krijgen en zoals in dit geval te behouden. Tijd om dit pad te verlaten en pianissimo crescendo te gaan.

All the way back again to Friuli met een Pinot Grigio van Tenuta Pinni. Mooi uitgesponnen, prachtig evenwicht en een schoolvoorbeeld van degelijkheid.

Forte, Forte! Onze laatste witte wijn…Ik kan het niet laten om als liefhebber van de Riesling aan te tonen wat een prachtige resultaten er gemaakt worden van deze druif in Süd Tirol/Alto Adige. De Montiggl van St-Michael-Eppan werd van stal gehaald en ontkurkt. Al gauw volgenden de ‘oehs en de aahs’. Inderdaad waarachtig een mooi stukje mineraal vocht dat onze lippen bedwelmde!

Tijd voor het rode hoofdstuk aan te snijden. Een lichte tip van de sluier te lichten voor wat nog komen zal gaan. In volgorde proefden we een Barbera d’Asti van Cascina Castle’t uit Piëmonte (fruitig, correct maar ik heb toch besloten om in de toekomst een andere Barbera als voorbeeld te nemen), de Mongrana Maremma van Querciabella uit Toscane (oerdegelijk als steeds) en om af te sluiten Di Meo’s Don Generoso uit Irpina, Campania.
Deze laatste was een zeer concentreerde wijn, met een zeer complex aroma en smaak geheel. Aglianico op zijn best! Njammienjammienjammie 🙂

Eindigen deden we de avond met wat typische Italiaanse hapjes. Dit deden we echter niet vooraleer we nog een Reciotto van Pieropan – Le Colombare – ( one hundred percent Garganega sir) dronken op een succesvolle verderzetting van dit uiterst gezellig samenzijn!

Alla Prossima Volta!