Barolo – A wine worth devoting yourself to

Posted on april 28, 2023 by Bottle Case

Er schuilt absoluut iets magisch achter de wijnen die door het leven gaan met het label ‘Barolo’. Zelfs de meest doorwinterde wijnliefhebbers die al zovele grote en iconische wijnen hebben kunnen proeven voelen nog altijd de nodige opwinding als er een Barolo tasting op het programma staat. Ook wat mezelf betreft is dit niet anders.
Hoe komt het toch dat het vooruitzicht op een proeverij van diverse Barolo wijnen net dat tikkeltje extra heeft? Het is na al die jaren, nog steeds een zoektocht naar het vinden van het antwoord hierop. En ik geef het grif toe… Barolo en mezelf, het was geen liefde op het eerste gezicht. In tegendeel zelfs! Als prille twintiger kon ik maar niet begrijpen dat men zo lyrisch kon zijn over deze met tannine overgoten, zure en ruwe wijn waar je enkel maar ‘nebbiolotanden’ van kreeg waarna niets verder nog enige smaak kon hebben. Het heeft dan ook enkele jaren geduurd, tot op het moment ik de juiste Barolo wijnen te proeven kreeg, vooraleer ik mijn lidkaart voor het adeptenclubje van deze wijn heb aangeschaft.
Het moment dat dit gebeurde kan ik me nog zo voor de geest halen! Op bezoek in Piemonte, met enkele Europese wijnschrijvers, kregen we een diner aangeboden in het Castello di Grinzane Cavour door enkele prominente namen zoals Elio Grasso, Elio Altare, Poderi Colla etc… Uiteraard waren het hun wijnen die dit exquis diner begeleidden en het waren bovendien enkel oudere jaargangen. Het is op dat moment dat de benevelde geest van de Nebbiolo druif mij tot inzicht heeft gebracht. Sindsdien staat de druif Nebbiolo, verantwoordelijk voor de Barolo, ongewijzigd op één in mijn Top 10 der favoriete druiven. Het is daar, ergens tussen gang 4 en gang 5 dat ik begrepen heb dat geduld het codewoord is voor een Barolo wijn. Plaats daar dan een goede wijnmaker tegenover en de vreugdedansen volgen spontaan.

Op onze afsluitende proefavond bij Amici had wijnmeester Peter Barolo op de agenda geplaatst. Hij had 8 Barolo wijnen geselecteerd die in hun midlife zouden moeten zitten. De jaargangen 2007 – 2008 – 2009 – 2010 werden vanonder het stof uit de kelder gehaald en ontkurkt.

Meer specificaties over Barolo zelf kan je vinden in een eerdere blog – Barolo – Amici tasting!

De proeverij:

  1. Paolo Manzone Serralunga Barolo DOCG 2009
    Nebbiolo druiven die gedurende 24 maanden rijpen, deels in foeders, deels in tonneaux.
    Granaatrode kleur met de nodige evolutie en tranend. De wijn heeft nood aan wat walsen met het glas vooraleer hij opent. Eens zover geeft hij wel degelijk heel wat prijs. Voor het fruit zitten we voornamelijk toch al in het gedroogde segment met vijg en pruim maar sporadisch komen er nog wat frisse bosaardbeitjes opzetten. Het bouquet bezit na de nodige kruidigheid ook een rokerige toets. Het meest opvallende echter is de aanwezigheid van drop, cederhout en tabak. Je kan bovendien niet naast de animale, aardse geuren. Leuk is dat in de mond het fruit alleszins jonger overkomt dan in de neus. De tannine zijn nog krachtig aanwezig maar toch zijn het de zuren die de lakens uitdelen. Het geheel komt zeer evenwichtig over al heb ik het gevoel dat hij al in wat verder gevorderde staat dan zijn midlife zit en momenteel best gedronken kan worden.
    Punten: 87/100 – Te koop op diverse plaatsen – richtprijs 39,00 €
  2. Curto La Foia Barolo DOCG 2007
    Nebbiolo met een opvoeding in 20 tot 30 HL vaten gedurende 24 maanden.
    De wijn oogt ondanks een lichte evolutie in de kleur nog helder kersenrood. We ruiken wat ik omschrijf als een duidelijke Nebbiolo neus. Weliswaar eentje die bulkt van de tertiaire aroma’s. Duidelijk roosjes en thee, mokka, koffie, tabak, leder, gerookt, laurier, grafiet, paddenstoel, sousbois… Wat dan met het fruit? Dit is er wel degelijk met de présence van kers, vijg en pruim. De smaak is stevig, vol en rijk te noemen en zit nog goed in het fruit. Het is niet onmiddellijk de meest verfijnde Barolo en dus ook niet mijn persoonlijke favoriet.
    Punten: 85/100 – Te koop bij Angelo Vinoso – Prijs 45,00 €
  3. Marziano Abbona Cerviano Barolo DOCG 2010
    De Nebbiolo druiven rijpen voor 36 maanden in grote fusten.
    Het glas oogt helder en zuiver. De kleur neigt naar het kersenrode met de nodige evolutie. Hmm, dit is wel een zeer uitnodigende neus zodat ik wat langer in de geurfase blijf hangen. Rode aalbesjes, framboos, kers, kriek… het jeugdige fruit tekent nog steeds present. Mooie kruidigheid ook met tijm, salie, peper en een vleugje anijs. Het cederhout is geëvolueerd naar het sigarenkistje met daarnaast nog branderige aroma’s van tabak, koffie en leder. Ook duidelijk aanwezig: thee, rozen, potloodslijpsel, champignon en potgrond. De smaak opent met zeer mooie zuren en een diversiteit aan fruit. Nadien volgen al snel de mooie tannine en de invloeden van het hout. Dit is een complexe, mooi gebalanceerde, fijne, volle wijn met een rijpe afdronk.
    Punten: 91/100 – Te koop bij Best Caviar – Prijs 62,00 €
  4. Ettore Germano Cerretta Barolo DOCG 2008
    Nebbiolo – 24 maanden rijping in eiken vaten van diverse maten.
    Stevige traanvorming bij de licht geëvolueerde kersenrode kleur. Het bouquet is divers met zeer vele kruidige toetsen. Met momenten voelt de neus zelfs lichtjes zwoel aan met kenmerkende raz-el-hanout kruiden. Ook de kaneel manifesteert zich. We hebben ook een vlezige indruk met daarnaast veel vijg, pruim, tabak, zoethout en leder. De smaak is tevens vlezig met krachtige tannine. De afdronk zou baat hebben mocht hij iets langer aanblijven. Deze wijn is nog verre van het einde van zijn latijn. De vraag die ik me stel is dat hij verfijnder of plomper zal worden…
    Punten: 89/100 – Te koop bij Pura Passione – Prijs 49,00 €
  5. Elvio Cogno Ravera Barolo DOCG 2009
    Nebbiolo die gedurende 24 maanden rijpt in 25-30 hl foeders.
    De kleur geeft ook hier een evolutie aan en neigt naar het kersen- tot granaat rode. Fijne melange van het fruit met bosaardbei, kers en gedroogde pruim. Floraal accent van rozen komt telkens boven na het walsen. Verder vele kruiden (jeneverbes, munt, kaneel, peper, tijm, laurier) en geroosterde geuren (zoethout, mokka, tabak, leder). Licht aards om af te ronden. De smaak voelt zeer evenwichtig aan. Hij is vol en rijk. Alle smaken boksen tegen elkaar op en vloeien uiteindelijk mooi samen. Hij mocht net iets fijner van structuur zijn.
    Punten: 90/100 – Te koop Vintology – Prijs 52,00 €
  6. Enzo Boglietti Arione Barolo DOCG 2007
    Opvoeding van de Nebbiolo druiven in een mix van barriques en foeders voor 30 maanden.
    Granaatrood met de nodige evolutie en tranend. We hebben al enkele keren én rozen én thee waargenomen maar hier vullen we volmondig rozenbottel thee in die heerlijk het glas uit stuift. Zeer mooie neus trouwens waar je – verplicht – de nodige tijd voor moet nemen want hij evolueert constant. Het heerlijk van cederhout gemaakte sigarenkistje dat leeg zijn geuren stevig heeft bewaard. Het edele rokerige, niet het zwaardere vlezige. Truffel, paddenstoel, sousbois omringt door kruiden en fris rood en gedroogd fruit. Na nog een rondje walsen is er de grafiet en komt er een fris vleugje munt opzetten. En dan moet je nog beginnen proeven! Geweldig is dit en het neemt me direct mee in de tijd naar de reden waarom ik verliefd ben geworden op de Nebbiolo druif. Subliem in evenwicht en de wijn bezit alles wat aan je wildste wijn-verlangens voldoet…
    Punten: 96/100 – Te koop bij Vinesse – Prijs 65,00 €
  7. Elvio Cogno Ravera Vigna Elena Barolo Riserva DOCG 2007
    Rijping van de Nebbiolo gedurende 36 maanden in 50HL foeders.
    Granaatrode kleur, zuiver en helder. De neus dwarrelt wat door elkaar. Dan primeert het fruit, wat walsen doet de tertiaire aroma’s voornaam opzetten en even later zijn het de branderige aroma’s die present tekenen. Het is duidelijk dat deze wijn moet ademen. In de mond nemen de zuren en de de tannine het constant tegen elkaar op om na enige tijd perfect in elkaar te vloeien. Het geheel komt krachtig over. Net iets te ruw, wat boerser zelfs. Leg hem gerust nog even weg zodat hij zijn ruwe kantjes wat achter zich kan laten.
    Punten: 90/100 – Niet onmiddellijk te koop gevonden in België, wel in Nederland voor ongeveer 95,00 €
  8. Cavalotto San Giuseppe Bricco Boschis Barolo Riserva DOCG 2009
    De Nebbiolo verblijft 4 tot 5 jaar in grote eiken foeders.
    Heldere kersenrode kleur met lichte evolutie. Mooi tranend. De neus doet verlangen en is op zijn zachtst gezegd zeer aangenaam te noemen. Een waaier aan aroma’s bereikt ons en hier zijn de rozenblaadjes/rozenbottelthee weer. Het mooie aan de geurfase bij deze San Giuseppe is dat er wel een evolutie is maar dat van bij de start alles reeds mooi in elkaar vloeit. Gaande van de fruitige aalbesjes, dadels en rozijnen, over het kruidige van salie, tijm, peper, kaneel, munt tot de heerlijke sigaar, tabak, leder, grafiet en het rokerige. De smaak is best wel verrassend want waar in de neus het fruit hoofdzakelijk tot het gedroogde segment behoorde is het hier fris en jong. Fijne zuren smelten samen met de stevige tannine. Bovendien is er de nodige sappigheid. Cavalotto bevestigd hier zijn grootsheid want bij deze wijn is het complexiteit troef en heeft hij alles wat we ook maar wensen!
    Punten: 96/100 – Te koop bij Levipe – Prijs 140,00 €

Deze proeverij met de wat oudere Barolo’s was een zeer mooie afsluiter van het Amici proefjaar. We kijken alvast uit naar het volgende seizoen!

Filed under: amici | Tagged: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | Leave a comment »

Alla scoperta della Italia del Nord – Piëmonte

Posted on augustus 8, 2011 by Bottle Case

Saving the best for last. Doen we dat niet steeds? Bij het eten van ons bord laten we meestal de lekkerste dingen tot laatste liggen, bij het doornemen van de post: eerst de rekeningen dan de uitnodigingen… Wel dat was ook de bedoeling hier op doorreis in het Noorden van Italië. Nog een kleine inspanning moesten we doen, een 200 km door de vlakte, en minst mooie deel van Lombardia tot het landschap overgaat van vlak naar zacht glooiend, hellend zelfs. Uiteindelijk beland je in toch wel een wondermooi stukje Italië; Piëmonte. Zij die er al een keertje geweest zijn gaan me zeker niet tegenspreken. Piëmonte sluit je onmiddellijk in je hart, om er het hele leven te blijven!

Het was niet mijn eerste keer dat ik er zou zijn, en voorwaar zeker ook niet de laatste keer! Voor mijn gezelschap was het dat echter wel! Tijdens de rit zaten ze volop te knikkebollen of te dutten (ik was de chauffeur) maar een keer ik ergens op weg van Asti naar Alba de hoofdweg afging en de kleinere wegeltjes verkoos waren de ogen wijd open gesperd. Het saaie landschap van onderweg gaat plots over in een betoverend landschap vol met wijngaarden, dan weer afgewisseld met hazelnotenstruiken of andere lekkere vruchtenbomen. Perziken, nectarines, pruimen… allen perfect gerijpt om ons ’s morgens tegoed te kunnen doen aan een verse fruitsla.

Ik ga nu even over tot de fluitstertoon want ergens is er iets in me dat zegt ‘hou het verdomme toch stil’! Piëmonte is allesbehalve een door toeristen overvallen stukje Italië, tenzij tijdens het truffelseizoen wanneer de foodies de streek onveilig maken. Maar ik ben blij dat dit een zo rustig paradijs op aarde is. En wat mij betreft hoeft dit helemaal niet te veranderen. Mensen, geloof me vrij… Geen kwaad woord over Toscane maar dit deeltje van Italië is buiten de steden Firenze en Siena minstens zo aantrekkelijk. Men zegge het vooral niet door ;-).

Onze laatste 4 nachten zouden we hier doorbrengen, en wel in het centrum van de Piëmontese wijnbouw. Op de grenslijn tussen Barolo en La Morra mochten we gebruik maken van het guesthouse van Beni di Batasiolo. Hier op dit stukje paradijs op aarde zou ik mij de koning te rijk wanen! De rust kwam zo over me heen, voor zover deze er nog niet was… Ik kreeg waarachtig een thuisgevoel. Bovendien waren er in het guesthouse buiten 2 Chinese koks en een oudere medewerker van Batasiolo geen andere gasten. We hadden omzeggens het rijk voor ons alleen.
Als klap op de vuurpijl had Angelo ons bij de intrede van het guesthouse benadrukt dat we vooral moesten proeven, proeven en nog eens proeven!! Er stond immers een volledig gevulde klimaatkast ter onze beschikking. De inhoud: Gavi di Gavi, Roero Arneis, Langhe Chardonnay, Moscato d’Asti, Spumante, Dolcetto d’Asti, Barbera d’Alba… maar vooral ook Barbaresco en talrijk verscheidene Barolo’s. Likkebaarden natuurlijk 🙂
’s Avonds lekker de barbeque aansteken en de rest is echt niet in woorden samen te vatten. Het is een opperste voorrecht dit te mogen beleven!

Uiteraard hadden we ook een afspraak bij de Azienda van Beni di Batasiolo. Angelo was blij dat hij ‘sommelier’ op mijn naamkaartje zag staan. ‘Moet ik niet steeds weer diezelfde uitleg doen’ vertelde hij me al lachende. Bezoek van de installaties en onmiddellijk overgaan tot de essentie… de proeverij :-). De wijngaarden bestuderen kon ik immers zoveel en zolang ik kon aan het guesthouse dat erdoor omgeven was. Neem maar aan dat ik een trektochtje door de wijngaarden heb gedaan.
Hoewel de Barolo’s het uithangbord zijn van Batasiolo (zij zijn trouwens de grootste wijngaard-bezitters uit de regio) hebben ze meer dan dat alleen. Ik was onder andere al langer fan van hun Gavi di Gavi ‘Granée’. Maar één van de mooiste wijnen die ze maken vind ik toch wel de Barbera d’Alba ‘Sovrana’. Barbera kan me de laatste tijd trouwens meer en meer bekoren!
Gezien we een hele wijnkast vol met wijnen ter onze beschikking hadden zouden we de proeverij die in een exquis proeflokaal plaats vond beperken tot een paar flesjes.

We proefden volgende wijnen bij Beni di Batasiolo:

  • Langhe Chardonnay Vigneto Morino 2009
  • Dolcetto d’Alba ‘Bricco di Vergne’ 2010
  • Barbera d’Alba ‘Sovrana’ 2009
  • Barolo 2007
  • Barolo ‘Vigneto Cerequio’ 2001 –> Verrukkelijk
  • Barolo ‘La Corda della Briccolina’ 2006 –> Het paradepaardje én terecht!

En, wat een warme en hartelijke mensen alweer! Ik kan dit niet voldoende en genoeg benadrukken…
Het was onze voorlaatste proeverij en we wisten goed welke wijnen we zouden openen uit onze beschikbare voorraad :-).
De temperaturen ginds waren al een tijdje on-Belgisch, ik zal het beleefd houden op warmer dan 25°C al was het eerste cijfer wel een 3! Slechts enkele dagen zijn we met wat minder weer geconfronteerd  geweest en we hebben maar enkele buien gehad, en dan nog ’s avonds of ’s nachts. Waar ik naartoe wil… het was in ieder geval het perfecte weer om een Vespa te huren en Piëmonte per scooter te ontdekken. Goed idee en dus maakten we reservatie voor de dag nadien.
Je kan zo perfect het parcours aan doen: Serralunga – Monteforte d’Alba – Barolo – La Morra – Grinzane Cavour om maar enkele van de Barolo-dorpjes te noemen.

Moet het gezegd zijn dat het heerlijk was in het zonnetje te rijden om die warme wind over je huid te voelen strelen? Goed insmeren met zonneolie was de boodschap want deze combinatie kan je zo rood als een kreeft laten kleuren. Perfect op onze route lag trouwens het laatste bezoek dat we moesten afleggen. Op de grens met Monteforte d’Alba en Dogliani hadden we immers afspraak met Osvaldo Barberis. Osvaldo is een kleine wijnboer die in stilte schitterende wijnen maakt. Zijn wijngaarden vallen net buiten het Barolo gebied en dus komen ze op de markt als Nebbiolo d’Alba. Mij niet gelaten, hij heeft fantastische Dolcetto’s, Barbera en Nebbiolo! Ik was fan vanaf het moment ik zijn wijnen proefde!
Wij dus Vespa-gewijs er naartoe. Dit bezoek was bij verte het meest charmante en het meest ludieke. Osvaldo is enkel de Italiaanse taal machtig en men had hem vooraf ingefluisterd dat ik een mondje Italiaans kon spreken. Het resultaat was een spraakwaterval die niet wou geloven dat ik geen Italiaans kende en die honderduit vertelde en vertelde… verder dan si si en si kwam ik vaak niet. En als ik dan toch eens wat trachtte te vertalen verwarde ik de Romeinen met de Roemenen! Gieren van het lachen hebben we er gedaan terwijl die arme Osvaldo niet begreep waarom die 3 rare Belgen plat lagen van het lachen.
Osvaldo was innemend, fier, nerveus en hartverwarmend. Dit was niet het grote wijndomein waaraan Piëmonte zo rijk is. Neen, dit was een eenvoudige landbouwer die ons in zijn boerderij ontving. Gegeneerd omwille van zijn kleine installaties en zijn klein maar gezellig proeflokaaltje. Ook zijn vrouw en kinderen waren aanwezig en het moet gezegd, het zijn schatten van mensen!
Speciaal voor ons was hij naar de beste bakker en beenhouwer in de buurt gereden om ons te voorzien van een heerlijk stukje brood met salami (salami uit Piëmonte is trouwens een culinair genot). En uiteraard mochten we niet vertrekken vooraleer we het laatste stukje achter de kiezen hadden. Nadien doken we trouwens zijn wijngaarden in… toen ik ‘Vigna Vecchia‘ uitsprak heeft hij met ons heel de wijngaard doorgetrokken om ons zijn oudste wijnstokken met trots te laten zien. Voor wat ik begrepen had waren deze 90 jaar oud.
Plots stopte hij voor een reeds rijpe tros dolcetto druiven en begon hij er naar hartenlust van te smullen, wij uiteraard ook :-).

We proefden volgende wijnen bij Osvaldo Barberis:

  • Dolcetto di Dogliani ‘Valdibà’ 2010
  • Dolcetto di Dogliani ‘Puncin’ 2010
  • Dolcetto di Dogliani ‘Avri’ 2010 –> Het was een natuurlijke wijn, zonder additieven of toevoeging van sulfiet en voorwaar de allereerste die ik ook werkelijk ‘heerlijk’ vond.
  • Piemonte Barbera ‘Brichat’ 2009
  • Barbera d’Alba ‘Castella’ 2009
  • Nebbiolo d’Alba ‘Muntajà’ 2009
  • Nebbiolo d’Alba ‘Muntaja’ 2008

Bij het afscheid gaf hij ons nog 3 flessen Nebbiolo d’Alba ‘Muntajà’ mee. Tja… en we hadden nog een volle kast Batasiolo ter onze beschikking. Dat werd weer nachtwerk ;-).
Nadien tuften er 3 gelukzalige mensen op de scooter doorheen Piëmonte. Hoe vaak en hoelang ik nog in een spontane lachbui ben geschoten nadien, terugdenkende aan ons fantastische bezoek… God mag het weten!
Maar aan alle mooie liedjes komt helaas een einde. Zo ook aan ons avontuur! We waren het met zijn drie eens dacht ik dat de laatste dagen in Piëmonte inderdaad de overtreffende trap was. Niet vanzelfsprekend als je onze avonturen hebt gevolgd.
De zondag stond in het teken van het pakken van de koffers, nog wat slenteren in Alba, een bezoekje aan Barbaresco,  laatste keer goed eten en het koesteren van de herinneringen. Maandag in de vroegte, nog voor het kraaien van de haan zouden we al op weg zijn naar Turijn om opnieuw huiswaarts te keren.

Proberen samen te vatten wat we beleefd hebben is zo goed als onbegonnen werk. Dit is wat ik er alleszins van zal onthouden:

  1. Het was een fantastische reis
  2. Het noorden van Italië is mooi met telkens een grote verscheidenheid
  3. Piëmonte is een pareltje
  4. Wat een warme, behulpzame, immer goedlachse mensen zijn we op ons pad tegengekomen (ook zij waar we geen belang bij hadden)
  5. Onze wijnbezoeken waren allen memorabel, gastvrij en van een hoog niveau
  6. Italië was een reis-openbaring die ik met graagte wens verder te zetten – Misschien toch maar een mondje Italiaans gaan studeren?

Tot slot nog dit: Deze reis was zonder de hulp die we vanuit België hebben gekregen nooit mogelijk geweest! Ik heb haar al overvloedig en uitbundig bedankt, maar ik kan dit niet genoeg doen. Emmanuela, de grootste dank van ons alle drie om deze droom voor ons te willen organiseren!

Filed under: Haleluja | Tagged: , , , , , , , , , , , | 4 Comments »

Alla scoperta della Italia del Nord – Op ontdekking doorheen Noord-Italië

Posted on juli 5, 2011 by Bottle Case

Ken je dat gevoel… ongeduld, halsreikend uitkijkend, snakkend bijna. Een verlangen dat slechts zachtjes aan gestelpt wordt! Het verlof is nakende, de planning is tot in detail voorbereid. Het is enkel nog aftellen tot de bewuste datum, het bewust uur zelfs, daar is!
Net zo voel ik me momenteel. Als een kleine jongen die op 5 december uitkijkt naar wat de sint te brengen heeft, als een puber die voor het eerst in zijn leven de liefde gaat bedrijven met zijn liefje…

Bestemming van dienst: een trektocht doorheen Noord-Italië. Van Verona tot Turijn, van Valpolicella tot Piëmonte. Niet in rechtstreekse lijn uiteraard, maar bochtig, bergachtig met de nodige stops . De contouren tekenen zich duidelijk af op papier, in mijn hoofd, in mijn dromen. De glazen bol is gepoetst! Rustige actie, op adem komen daar waar ik het liefst vertoef, tussen de wijngaarden. De aarde omwoelende met mijn eigen handen, ruikende aan die terroir.

Dit is slechts de voorbeschouwing van wat komen gaat. Het echte relaas van de feiten zal nadien, zij het in stukken en brokken, volgen. Italië aandoen zonder mijn Italiaanse aartsengel te raadplegen zou ‘a mistake to make’ zijn! En dus heb ik heel véél, dankbare, hulp gekregen…
Na de landing in Verona is het eerste werk het opzoeken van een getrouwe vierwieler die ons veilig doorheen het Noord-Italiaanse land moet brengen. Verona – Veneto – Soave – Valpolicella – Amarone – Gardameer. Met deze keywoorden fietst ik feilloos doorheen een opgave van ‘De slimste mens’. Eerste stop is trouwens in omgeving van Soave, bij Azienda Agricola Gini. Niet voor een frisdrank, neen dank u :-). Ik kijk er vooral naar  uit hun reciotto’s di Soave te proeven. Om de één of andere manier hou ik meer van een zoet gevinifieerde Garganega dan een klassiek droog gemaakte.
Nadien trekken we door richting Gardameer, midden Valpolicella land. Koffers afzetten, inchecken, verfrissen om het tweede bezoek van de dag aan te vatten. Bij Azienda Agricola Le Salette zijn het toch voornamelijk de Amarone wijnen die me doen watertanden. Al hebben ze er ook voortreffelijke Grappa.
Dag 2 in Veneto heeft slechts één wijnbezoek in het vooruitzicht. Tenuta San’t Antonio staat er op het programma. Ripasso, Amarone en Soave… noem maar op. In de late namiddag wat lanterfanten rondom het Gardameer…

Van het Lago di Garda naar het Lago di Caldaro (of Kalterer See) is het een kleine 150 km doortrekken. Echt geïnteresseerd om de ijsmummie (Ötzi) op te gaan zoeken ben ik echter niet. Neen Alto-Adige of Süd Tirol is voor mij de thuishaven van één der grootste rode Italiaanse druivenrassen; nl. Lagrein. Hier gaat dan ook meer dan een gezonde interesse naar uit. Niet enkel naar Lagrein trouwens want ook Pinot Nero en andere Franse edele rassen vinden hier hun mekka. Als het bij Kellerei St. Michael-Eppan uitkijken is naar hun Sanct Valentin gamma dan is het bij Cantina Nals Margreid reikhalzend uitkijken naar de Baron Salvadori range! Niet echter zonder voorbij te gaan aan hun gewone, nou ja…, crus. Enkele van de mooiste wijnen die ik laatste tijd heb mogen proeven komen van ginds. Het beloven alvast twee gastronomische dagen te worden.

Dag 6 schuiven we alweer een 200-tal kilometers op. Van de Italiaans-Oostenrijkse grens gaan we naar aanpalend Zwitsers (Ticino) land. We bevinden ons dan in Valtellina. Slechts één enkele reden doet me die bocht maken: Nino Negri! Magie hebben ze in de vingers als het erop aan komt te werken met de Nebbiolo. Magie die ik wens te ontdekken, te laven en te smaken… wees daar maar zeker van. De proeverij ginds ligt trouwens al vast: negen wijntjes waaronder twee verschillende jaargangen van de toch wel enorm hoogstaande Sfursat 5 Stelle. De 2 nachtjes zullen we doorbrengen in Sondrio. Het schijnt een leuk stadje te zijn.

Wanneer we denken de meest schilderachtige plaatsjes reeds ontdekt te hebben zouden we wel eens flink fout kunnen zijn. We zakken immers terug af, dieper Lombardia in, en gaan in een regelrechte rotvaart naar het Lago di Iseo, naar Franciacorta, naar Berlucchi. Hoewel de wijn er zeker met de nodige egards behandeld zal worden (zo wil ik absoluut de Berlucchi ’61 naast de Ca’ Del Bosco en  de Baron Pizzini proeven) zal het wondermooie Lago di Iseo vooral verkent worden. De eilandjes die zich in het meer bevinden moeten meer dan de moeite waard zijn. Overnachten (3 nachten) kunnen we trouwens doen in Berlucchi’s Relais Franciacorta.

Save the best for last? Dat is zelden een slechte raad geweest. De langste verplaatsing (240 km) is de laatste. Doel van het eindpunt…genieten van wat geweest is, en genieten van wat komen gaat in één van de meest tot verbeelding sprekende plaatsen op Italiaanse bodem: La Morra. Te midden tussen de Barolo en Barbaresco wijngaarden kunnen we verblijven in het guesthouse van Batasiolo. Lekker een paar Vespa’s huren en rondsnorren door dit schilderachtige landschap vol met schattige kleine dorpjes en vooral, overheerlijk gastronomische pleister… Naast de reeds genoemde Italiaanse grootmeesters voor wat wijn betreft treffen we hier ook de Dolcetto en Barbera, of de Arneis en Cortese of de Moscato en Brachetto... Wat dan gezegd van de heerlijke truffels!!
Liefst 4 nachten zullen we ons hier de gelukkigste der aarde voelen. Naast Beni di Batasiolo zullen we hier trouwens ook Osvaldo Barberis bezoeken. De bekende grote namen zullen we ginds wel eens tijdens de lunch of diner proeven.

Terug huiswaarts is een vaste factor in het reisgegeven… Moet je er spijt van hebben? Neen, want de ervaring die je meeneemt is vaak onbetaalbaar!

Filed under: Whaaaat's UP? | Tagged: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | 4 Comments »