De decadentie van een wijnclub – Editie 2017

Terwijl de aftrap van de nieuwe jaren van zowel Wijnclub ‘Het Negende Vat’ als Wijnclub ‘Op De Klippen’ reeds is gegeven kijk ik nog een keertje achterom naar het einde van het vorige seizoen. Meer bepaald naar onze super degustaties. Het concept is poepsimpel: We openen een aantal ‘grootse’ wijnen, laten er een hapje bij komen en… Genieten!! Zo eenvoudig kan het wijnclub leven zijn. Ik kijk er steeds weer naar uit de organisatie in handen te nemen en de selectie van de wijnen doet me vaak, reeds maanden op voorhand, watertanden. Voor de laatste editie had ik voor een nieuwigheid gezorgd. Tussen alle Italiaanse wijnen had ik bij elke club een ‘mol’ gestoken. Zeg maar een niet-Italiaanse wijn.

Graag laat ik julli mee genieten van onze decadentie op de proeftafel. De commentaren zijn mijn eigen proefnotities alsook de punten. Zoals het hoort op een wijnclub is alles voor discussie vatbaar.

De wijnen:

  1. Montenisa Brut Saten 2009 – Franciacorta – 39,50 €
    Deze pure Chardonnay heeft 48 maanden kelderrijping achter de rug alvorens hij in de fles gaat. Het is een correcte smaakvolle Franciacorta maar niet de allergrootste. 87/100
  2. Antica Fratta Quintessence Riserva Extra Brut – Franciacorta – 39,50 €
    Blend van 80% Chardonnay en 20% Pinot Nero met een periode van 60 maanden sur lattes. Vele, fijne bubbels, Mooie zuivere neus. Nazinderend en mineralig. Opnieuw zeer correct. 85/100
  3. Podere Caiarossa Bianco 2014 – Toscana IGT – 35,20 €
    Blend van Chardonnay met Viognier. Houtlagering van 9 maanden.
    Sublieme, complex, zeer rijke witte wijn. Enige tijd in het glas komt de wijn nog beter uit. Heerlijk! 89/100
  4. Silvio Jermann Vintage Tunina 2014 – Venezia Giulia IGT – 36,60 €
    Sauvignon Blanc + Chardonnay + Ribola Giallo + Malvasia + Picolit. Rijping in deels foeders, deels barriques. Heldere, zuivere, verfijnde, mineralige, versmolten, dragende wijn. I just LOVE IT. 94/100
  5. Marina Cvetic Iskra 2009 – Montepulciano D’Abruzzo DOC – 23,00 €
    Oorspronkelijk had ik hier de Gianfranco Fino ES Primitivo hier voorzien. Helaas bracht de kurkduivel roet in het eten. Back up was voorzien en dus ging de Iskra, een 100% Montepulciano van Marina Cvetic open.
    Deze wijn koppelt op een sublieme wijze de groenkruidigheid aan het rijke rijpe fruit zonder zijn sublieme frisheid in te boeten. 92/100
  6. Punica Barrau 2012 – Isola dei Nuraghi IGT – 28,90 €
    Samengesteld uit 85% Carignan, 10% Cabernet Sauvignon en 5% Merlot met 18 maanden houtlagering. Een dot van een wijn. Zeer rijke, complexe neus. Zeer smakelijke krachtige tannine. Kruidig en verdomd zeer lekker. Quasi perfectie. 98/100
  7. Oasi Degli Angeli Kurni Rosso 2012 – Marche IGT – 72,35 €
    Pure Montepulciano met 20 tot 22 maanden vatrijping. Dansende framboosjes in combinatie met Cassis en pruim. Redelijk zoet overkomend. 90/100
  8. Macchialupa Le Surte 2008 – Taurasi DOCG – 28,80€
    Volbloed Aglianico met 12 maanden vatlagering. 2008 en ondertussen heeft de wijn zich een beetje gegeven en begint hij mooi op dronk te komen. Hij toont voornamelijk wat Aglianico te bieden heeft in het glas. Een klepper van formaat met de nodige kracht gekoppeld aan verfijning. 92/100
  9. Weingut Duijn Bühlerthaler Engelsfelsen 2008 – Baden – 39,50 €
    De mol bij Wijnclub Op De Klippen. Een Duitse Pinot Noir, gemaakt door een Nederlander die 24 maanden houtrijping krijgt (De wijn, niet de Nederlander). Hoewel deze wijn door de meeste deelnemers niet gesmaakt werd blijf ikzelf dit een buitengewoon subliemen Pinot Noir vinden. Dit heeft voor mij alles wat ik zoek bij deze druif. 96/100
  10. Valderiz Tomas Esteban 2009 – Ribera del Duero – 63,95 €
    De mol bij Wijnclub Het Negende Vat. Pure Tempranillo die 24 maanden op eiken vaten heeft gerijpt. Complextieti troef bij deze stevige knaap. Heerlijk krachtig in het glas. Juweeltje! 93/100
  11. Fattoria Le Pupille Saffredi 2013 – Maremma Toscana IGT – 57,90 €
    60% Cabernet Sauvignon, 30% Merlot, 10% Petit Verdot. 18 maanden vatrijping. Zelden zulke concentratie gezien in een wijn. Anyway… vergeet Bordeaux wanneer je deze wijnen kan drinken van hun druiven. Onbestaand ginds in Frankrijk. 94/100
  12. Albino Rocca Vigneti Brich Ronchi Riserva 2004 – Barbaresco DOCG – 54,60 €
    Nebbiolo dus met enkele jaren op zijn teller. De wijn rust gedurende 27 maanden in Grandi Botti. Merkbaar dat de tand des tijds de wijn een beetje heeft aangetast. 88/100
  13. Gomba Boschetti Sori 2006 – Barolo DOCG – 36,40 €
    Pure Nebbiolo met een rijping van 24 maanden. In het bezit van een sublieme neus en een ongelooflijk finesse. Een ware lekkernij. 95/100
  14. Gualdo del Re Cabraia 2009 – Toscana IGT – 56,80 €
    De Cabraia is een Cabernet Franc die 18 maanden rijpt op eiken vaten. Hij is zo ongevoorstelbaar complex. Zo smaakvol en nog een en al pit. 96/100
  15. Podere Caiarossa Rosso 2011 – Toscana IGT – 51,60 €
    Samenspel tussen Merlot, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon, Syrah, Sangiovese, Petit Verdot en Alicante Bouschet. 20 maanden in eiken vaten. De gekleurde tranen in het glas is de aanzet tot wat ons tot tranens toe brengt. MamaMia, bedankt om dit tot ons te laten komen! 99/100
  16. Felsina Colonia 2010 – Chianti Classico DOCG – 94,00 €
    Sangiovese met 36 maanden rijping in eiken vaten. Deze topper van Felsina is eenvoudigweg meesterlijk. De neus smijt zich volledig en de mond doet je snakken en uiteindelijk snikken omdat het glas leeg is. 96/100
  17. Podere Giodo 2011 – Brunello di Montalcino DOCG – 94,50 €
    Sangiovese Grosso dus met 36 maand rijping in het vat. Brunello zoals we Brunello kennen. Overvloedig maar smakelijk. Eén van de betere Brunello’s die ik mocht proeven. 94/100
  18. Stefano Accordini Il Fornetto 2007 – Amarone delle Valpolicella DOCG – 103 €
    75% Corvina en 25% Corvinone met 36 maand rijping in eiken vaten. Helaas vervalt deze Amarone en de fout waarin de meeste Amarone’s vervallen. Té, té, té… Te veel overvloed, overdaad is zelden goed. Meer frisheid ware wenselijk geweest. Te log voor mij. 86/100

En ondertussen, ondertussen ben ik alweer bezig aan het verzamelen van de flessen voor onze 2018 editie. Een ware opgave die ik met een zeer grote overgave tot zijn goed recht wens te brengen.
Heb je trouwens suggesties, laat ze maar komen! Voorwaarde is het moet aan de decadentie-tradities voldoen. En welk land is er meer decadent dan ons geliefde italië?

untitled

De Fakkels – Truidens Vuur

In onze Limburgse provincie valt er nog heel wat te ontdekken op culinair gebied. Er staat nog heel wat te blinken op het verlanglijstje. Niet enkel bij mezelf maar ook bij onze WOCO-vrienden. En dus zitten we na het Hasseltse Ogst een statie verder in Sint-Truiden bij Nicole en Paul-Luc van De Fakkels. Het is een open deur intrappen te stellen dat De Fakkels reeds geruime tijd een gevestigde waarde zijn. Paul-Luc Meesen staat er ondertussen immers meer dan 20 jaar achter het fornuis. Voor mezelf was het niet de eerste keer dat ik er langs ging. Het feit dat ik er naar uit keek er opnieuw te tafelen is meestal een goed teken.

Zoals we vandaag, helaas wat mij betreft, wel meer tegenkomen moesten we met ons WOCO gezelschap de menu al op voorhand kiezen en doorgeven. Het is een trend waar ik niet onmiddellijk van hou. Een kijkje nemen op de website, mijn mede-onderzoekers checken en kiezen voor het 6-gangen degustatiemenu. We opteerden de wijn zelf te kiezen uit de wijnkaart. Hier merk je wel dat de tijd is blijven stilstaan. Bordeaux en Bourgogne in overvloed naast wat andere klassiekers. Het is wat zoeken naar wat hippe Europese wijnen.

Bij onze amuses nam ik een glaasje Louis Casters Champagne. We kregen vier amuses geserveerd:

  1. Structuren van tomaat
  2. Carpaccio van gerijpt rundsvlees
  3. Aspergesoepje
  4. New style Vitello Tonato

Klassiek maar lekker en aangenaam als opener. Enkel de tomaat was voor mezelf wat minder. We zaten nog heerlijk buiten op het prachtige terras te genieten.

Beoordeling: 8,25/10

Gang 1 – Tartaar van tonijn, salade van asperges, komkommer, tomaat en appel, dressing van aardbei en mosterd.
Gekozen wijn: Tenuta Guado al Tasso Vermentino 2014 – Bolgheri (Christiaens wijnhuis – 17,10 €)

Smaken zitten zeer goed, enkel de aardbeien vind ik er een rare aanvulling bij. Goede combinatie tussen het filmend en het strakke en een goede kruiding (mocht misschien zelfs nog iets meer zijn).
De wijn is mooi uitgebalanceerd en een plezier in de mond. Het florale, minerale en vettig middenrif vulden de perfecte zuren zeer goed aan. In combinatie met het gerecht was dit super.

Beoordeling 8,25/10

IMG_0850

Gang 2 – Lasagna van Schotse zalm en spinazie, cannelloni van gerookte zalm, jonge erwtjes en wortel, sausje van mierikswortel.
Gekozen wijn: Kuehn Grand Cru Kaefferkopf 2011 – Alsace (VASCO – 14,35 €)

Klassiek maar oh zo lekker bordje. De zalm is zalig van structuur en de saus is er hemels bij. Het bewijs dat je niet steeds het warme water hoeft uit te vinden om te scoren. Dit is eenvoudigweg super lekker.
De gekozen wijn erbij is een ander verhaal. Grand Cru Kaefferkopf is een Alsace uitzondering waar de Grand Cru geblend mag worden uit de edele witte druivenrassen, met uitzondering van de Muscat. De 2011 is een rijke wijn met behoorlijk wat restsuiker. Het glas op zich drinken zal je misschien vlug vervelen maar door de vettige structuur van het gerecht vult dit zeer mooi aan. Absoluut een verrijking in combinatie met het gerecht.

IMG_0852

Beoordeling: 9,25/10 –> Culinair orgasme

Gang 3 – Zeewolf, bloemkool, appel en paprika, gerookte paling, rode biet, sausje van appel en kruidnagel.
Gekozen wijn: Albino Rocca Da Bertü Chardonnay – Piemonte (Wijnkennis – 13,10 €)

Een bordje met zeer veel verscheidenheid aan smaken. Het is wat tasten en wat zoeken naar de eenheid van de combinatie. De Zeewolf heeft een perfecte garing, het sausje is lekker. De couscous van bloemkool ideaal.
De wijn is voor mij een schoolvoorbeeld van hoe mooi een niet houtgelagerde Chardonnay wel kan zijn. Lekker in het glas en super heerlijk samen met het gerecht.

IMG_0855

Beoordeling 8,25/10

Gang 4 – Intermezzo: Shot van cuba libre, schuim van limoen

De sfeer aan onze tafel zat er goed in. Niets is zo zalig om met vrienden gezellig te tafelen. Na cuba libre shot snoven we alweer als vanouds aan onze wijn.

IMG_0856

Gang 5 –  Tournedos en cannelloni van kalfsfilet, tomatenfondue, kaaskrokant, groene asperge, mini shiitaké, geconfijte aardappel
Gekozen wijn: Gratavinum 2πr 2008 – Priorat (Just Wine – 24,60 €)

Mooi verzorgd bordje dat heerlijk smaakt en echt super lekker is in zijn geheel. Chef Paul-Luc had één gigantisch minpuntje hierbij. De kalf was te ver door en dat was echt wel zonde want zelfs ondanks dit euvel was het genieten van dit gerecht.
De wijn is een assemblage van Garnacha, Carinena, Cabernet Sauvignon en Syrah. De 2008 was mooi op dronk gekomen en net daardoor passend bij het gerecht.

Beoordeling 9/10 (de garing zorgt voor een uitblijvend culinair orgasme)

IMG_0859

Gang 6 – Flensje “Suzette 2016”

We zaten er nog als laatsten. We hadden bij de start wat moeten wachten op 1 Wocootje omwille van het verkeer. Was het daardoor dat bij het hoofdgerecht de kalf te ver was en hier bij het dessert de pannenkoek droog en ondermaats smaakte? Het omliggende, goed tot lekker. Het flensje is helaas blijven liggen. Zonde toch…

Beoordeling 6,75/10

IMG_0860

Nog nagenieten bij een koffietje en wat amuses. Wat verder grollen, grappen en verhalen vertellen. Met een nieuw initiatief tot gevolg. Wie van onze WOCO’s kan ons in extase brengen met zijn ‘Stoofvlees’. Een zomerse afspraak waarbij we zelf achter het fornuis gaan staan met eeuwige roem als enig uitgangspunt.

De Fakkels is een lekker, klassiek adresje dat ik absoluut kan aanraden. Met een vlotte bediening, een gezellig kader een vriendelijk onthaal.
We betaalden, alles inbegrepen, 136,60 €/persoon.

Algemene beoordeling: 8,25/10

Gegevens:
Restaurant De Fakkels
Hasseltsesteenweg 61
3800 Sint-Truiden
info@defakkels.be
http://www.defakkels.be

Italiaanse wijnavonden – Deel 2

Na de inleiding over het wijnland Italië is het vanaf nu ‘full-speed ahead’! We halen onze Vespa van stal, starten de scooter en snorren Italië door. Af en toe parkeren we even en snoepen we van het lekkers dat het land ons te bieden heeft.

Noordwest Italië was het te ontginnen gebied. Na een korte walk-over van de vakantieparadijsjes Aosta en Liguria ging het al gauw over naar het betere werk van de avond…Lombardia en Piemonte.
Aosta is trouwens een zalig gebied om uit te leggen! Slechts 1 gezamenlijke DOC, geen DOCG, geen IGT. Het is wachten tot de Abruzzen om dergelijk poepsimpelheid nog een keertje tegen te komen in het Italiaanse wijnkluwen.

We bevinden ons vanavond in alle geval in Nebbiolo land! Nebbiolo, Spanna, Chiavennasca, Picotendro…allemaal dezelfde benaming voor wat deze soms sublieme, soms vlug te vergeten druif ons kan brengen.
Het zou de druiven, en uiteraard ook de wijnen, die gedoemd zijn in de schaduw te leven van deze grootse koppigaard onrecht aandoen hen ook niet met de nodige aandacht te behandelen. En dus passeerden Barbera, Dolcetto, Arneis, Cortese en andere ook de revue.

Dat het niet al Piemonte hoeft te zijn wat de klok slaagt, was de deelnemers na afloop wel duidelijk. Hoewel de wijnen van Aosta en Liguria op stal werden gelaten, parkeerden we onze Vespa wel op de trein om even een bezoekje te brengen aan Lombardia. Niet naar Milaan, wel naar het Lago di Iseo en vooral richting Valtellina!

Nu Lombardia, dat is Franciacorta en Franciacorta is een zaligheid van een mousserende wijn. Dat heb je in een vorig ‘blogje’ al wel kunnen lezen. Maar je hebt er nog de sublieme wijnen van Valtellina (ik weet het wel daar heb je die verdomde druif weer ;-)).

Wat stond er op de proeftafel te trappelen van ongeduld?

Uiteraard was de start eentje met bubbels van het edelste Lombardijnse vocht. De Berlucchi ’61’ Cuvee Storica was als vanouds, zacht aangenaam en subliem smakend.  Basis van deze schuimwijn was Chardonnay, aangevuld met Pinot Nero. Het zou trouwens de laatste keer zijn dat we ‘vreemd’ gingen wat de druiven betrof.

Volgde een duo van de hoogst aangeschreven witte wijnen vanuit Piemonte. Starten deden we met een DOCG Gavi. De Granée van Beni di Batasiolo. Een Gavi dat is Cortese in ons glas! Cortese staat aangeschreven als een hoogstaande druif, of moet het eerder hoogmoedig zijn? Geur en aanzet waren prima, het vervolg te zwak om als hoogstaand omschreven te worden.
Andere grote witte speler is de Arneis. Vroeger gebruikt om de strenge Nebbiolo af te vlakken, nu speelt de druif soloslim in voornamelijk het Roero gebied. Zoals gewoonlijk, zeer apart van aroma en van smaak. Moeilijk om er ‘op zich’ van te genieten want hoort, in mijn ogen, een passend gezelschap te krijgen in de vorm van een gerecht (asperges). We proefden de Marcarini Roero Arneis.

Tijd om over te schakelen naar rood. Vol verwachting werd de Dolcetto d’Alba Vignalunga van Albino Rocca ontkurkt en ingeschonken om met ontzetting te moeten vaststellen dat de kurkduivel ons vanavond niet ongemoeid zou laten. Zonde toch…!
En dus moesten we vroeger dan verwacht ons Nebbiolo hoofdstuk aansnijden. Drie uiteenlopende wijnen van deze druif kregen de gasten blind voorgeschoteld: De Bric del Baio van Ca’Del Baio (DOC Langhe Nebbiolo), de Vigneti Brich Ronchi van Albino Rocca (DOCG Barbaresco) en tot slot de 5 Stelle van Nino Negri (DOCG Sforsato di Valtellina).
Het ging dan ook gestaag crescendo. Dat er bij de eerste wijn nog geopperd werd van ‘amaai is dat nu die grote Nebbiolo’, werd er bij de Barbaresco al wat minder protest genoteerd…tot de prijs bekend werd! 37 € en een klets…lekker ja, dat wel maar is de prijs rechtvaardig?
Wanneer echter de Sforzato in het glas verscheen (ik had bewust geen Barolo genomen) ging iedereen zalig languit liggen. Vespa aan de kant, het gras in en genieten. Mensen, de 5 Stelle is een zaligheid van ongekende hoogtes! Zijn alcohol (15,5° vol) moet je erbij nemen want hij zal je hoegenaamd niet storen in het glas. Supercomplexe aroma’s, een smaaksensatie waar je enkel maar van kan dromen en een constante wisselwerking, zowel in geur als in smaak. Er werd behoorlijk minder geargumenteerd om de prijs van dit pareltje!

Als afsluiter tenslotte de reeds eerder besproken Moscato d’Asti Vecchia Vigna van Ca’D’Gal.

Besluit…missie geslaagd! Nebbiolo op zijn voetstuk geplaatst, maar niet daar waar men het verwacht…

Alla Prossima Volta!