Bottle Case

Thuiskomen van een beklijvende en deugddoende vakantie… zouden er al pilletjes tegen bestaan? Last om opnieuw in het ritme te raken, steeds weer mijmerend. Uiteindelijk geef je je opnieuw over aan de dagelijkse sleur en ben je opnieuw vertrokken. Wat rest is een koffer vol aan toffe herinneringen, momenten en vooral belevenissen. Wat zouden we klagen, het leven heeft alweer een verrijking gekend :-).

Deze zomer stond dus in het teken van een trektocht doorheen Noord-Italië. De aftrap werd gegeven, na een – het mag ook eens gezegd worden – vlekkeloos verlopen vlucht via Ryanair, in Veneto – Verona. Aan de boorden van het Gardameer. Niet dat het Gardameer onze hoofdbestemming was. Neen, ik voel me meer aangetrokken tot de groen bezaaide wijngaarden in plaats van de door toeristen bevolkte oevers van het grootste Italiaanse meer. Soave en Valpolicella waren de doelen.
Even wagentje ophalen, Lancia Musa, en het startschot was gegeven.

Geen tijd verliezen is mijn motto en dus was er onmiddellijk na de landing al een eerste tasting voorzien. Nu ja, even de tijd genomen om te acclimatiseren én een energieshot van espresso. Deze kleine koffietjes geven je pas vleugels!
In Monteforte vonden we zeer vlug Gini Vini waar we zeer hartelijk ontvangen werden door Claudio. Het zou trouwens absoluut niet de laatste keer zijn dat we kennis maakten met gulle hartelijkheid van de Italianen. Verwarmend was het en soms kreeg ik het gevoel dat wij Belgen toch vaak maar norse mensen zijn…
Claudio, die samen met zijn broer Sandro het 30 ha grote domein runt liet ons elk hoekje van hun vernieuwde kelders zien. Op weg naar Monforte had ik echter amper wijngaarden ontdekt en ik was wel benieuwd waar deze zich verscholen. En dus nam Claudio ons mee, enkele kilometers verder waar we in een oase van wijngaarden terecht kwamen. Vol met de Garganega (gar – Gà – nega) druif, de basis voor een Soave. De wijnranken worden allen geleidt volgens het Pergola-systeem. Ter bescherming van de vele hagelbuien die de regio treffen vertelde Claudio me. Links en rechts zag ik later ook dat er volgens het gekende guyot systeem werd geleid en dat de hagel waarschijnlijk wel zijn aandeel zal hebben in de snoeiwijze maar het was toch duidelijk dat de ‘pergola-wijngaarden’ hogere opbrengsten bereikten.
Later op de proeverij was het echter zeer duidelijk dat Gini resoluut voor kwaliteit gaat. Het glas liegt immers nooit. Wat we te proeven kregen was hoogstaand, met 3 Soave Classico’s die van basis tot top allen excellent zijn. Nadien volgden nog 2 DOCG Reciotto di Soave waarvan de Col Foscarin gedeeltelijk gebotryseerde druiven heeft en de Renobilis volledig van gebotrytiseerde druiven wordt gemaakt. Mijn voorkeur gaat, zoals het nogal vaak het geval is, naar het eerste type van zoete wijn, de Col Foscarin dus. Ondertussen was het zoontje van Claudio er bij gekomen… de volgende generatie is er alvast verzekerd 🙂

We proefden volgende wijnen van Gini Vini:

• Soave Classico 2010
• Soave Classico ‘La Frosca’ 2009
• Soave Classico ‘Contrada Salvarenza’ 2007 –> Deze wijn wordt gemaakt van 90 tot 100 jaar oude wijnstokken en is een waarachtig pareltje. Je moet er uiteraard wel de nodige centen voor op tafel leggen…
• Reciotto di Soave ‘Col Foscarin’ 2007
• Reciotto di Soave ‘Renobilis’ 2004

Als afscheid toverde Claudio nog een Gran Cuvée Brut Millesimato 2007 tevoorschijn. Lang zou deze niet leven want diezelfde avond nog zegenden we onze vakantie in met de in dankbaarheid aangenomen bubbels. We hadden hier trouwens de perfecte locatie voor gevonden. Albergo Ca’ Dei Maghi in Fumane is het perfecte doortrek hotel. Alles tot in de puntjes in orde. Prima kamers, nice pool en een restaurant waar ze naar Belgische normen de borden vullen :-). Zou het daarom komen dat er zovele Belgen aanwezig waren? Een aanrader voor wie naar de regio gaat. Je moet het magere ontbijt hen wel vergeven…

Nadat we onze koffers hadden achtergelaten, vlugvlug een lunch opzoeken. We waren immers al van 04.00 uur in de morgen op de been en buiten dat ene espresso shot en de wijnen hadden we nog niets binnen. Hier volgden al gauw onze eerste lachsalvo’s. Het zouden zeker niet de laatste zijn. Geen van ons is immers belegen in de Italiaanse taal en de ober die voor ons verscheen kon ons enkel in het Italiaans verder helpen. Nadat ik ‘tre birra media‘ in perfect Italiaans had bestelt dacht deze uiteraard dat de taal geen probleem was. Wat volgde was een aframmeling van de kaart… Best grappig! Maar we werden perfect bedient.

Tweede afspraak van de dag was in Fumane bij Le Salette. Daar waar we enkele uren voordien nog in volle Soave omgeving zaten, kwamen we nu in het Valolicella land terecht. Het land van de grote Amarone wijnen. Geen Garganega meer maar wel Corvina, Corvinone, Rondinella, Oseleta, Molinara en Croatina. Rood ook i.p.v. wit. In het centrum van Fumane vonden we Rossella die ons verwachtte en opnieuw hartelijk begroette. Ze troonde ons onmiddellijk mee naar een nabijgelegen wijngaard waar we de Valpolicella en Amarone wijnstokken zagen. De druiven zaten volop in hun verkleuringsfase, véraison, en zouden halfweg september geoogst worden. Uiteraard werden ook de kelderinstallaties bezocht. Tijdens het proeven verloren we helaas de aandacht van Rossella. Een koppel Denen waren binnengekomen met de duidelijke interesse tot aankoop. Het proeven van de wijnen ging bijgevolg net iets te snel om er een correcte impressie of weergave van te krijgen. Bovendien, ooooh wat zijn wij tot kribbige mensen, stonden de wijnen net iets te warm in het proeflokaal. Te warme wijnen en wijnen van 15% alcohol is absoluut geen goede combinatie. Vandaar ook dat alcohol zowat een rode draad vormt doorheen mijn proefnotities. Geen erg echter, sommige van de wijnen kende ik al en ik zal zeker en vast de gelegenheid krijgen ze in optima forma te kunnen proeven!

We proefden volgende wijnen van Le Salette:

• Valpolicella Classico Superiore Ripasso ‘Il Progni’ 2008
• Valpolicella Classico Superiore ‘Ca Carnocchio’ 2007
• Amarone Della Valpolicella ‘Le Marega’ 2007
• Amarone Della Valpolicella ‘Pergole Vece’ 2006

We gunden Rossella de kans zich met haar klanten te bezigen en namen gepast afscheid. Zelf waren we uiteraard ook vermoeid. Het opstaan nog voor de haan zijn kippen wakker kraait en de reis eisen toch zijn tol. Zeker als er alcohol bij te pas komt, je mag dan nog opletten en spuwen ;-). Even op adem komen aan de pool van het hotel waar de Spumante van Gini ons spontaan kwam begroeten. Het zat goed, je voelde de good vibes… Even lekker eten in het restaurant en dan de nachtrust opzoeken.

Dag 2 in Veneto startte al behoorlijk vroeg. Na het ontbijt was het onmiddellijk richting Lavagno (Soave + Valpolicella territorium) om Tenuta Sant’ Antonio te bezoeken. Men had me op voorhand gewaarschuwd dat het moeilijk te vinden zou zijn: ‘als je denkt dat je niet meer verder en hoger de berg op kan, wel dan is het nog hoger en verder’! Eénmaal aangekomen was het echter wondermooi en meer dan de moeite waard. Omringd door wijngaarden op het hoogste puntje en met een wonderlijk vergezicht. Ha aan wijngaarden waar we naar hartenlust in konden stoeien. Nu ja, interpreteer dat maar als het nemen van foto’s, bestuderen van de druiven en de ranken en het doorploegen met de eigen handen van de grond :-). Corvina, Corvina en nog eens Corvina. Niet langer volgens het pergola-systeem trouwens.
Armando Castagnedi kwam ons al vlug toegesneld, zich druk verontschuldigend dat hij zich helaas niet om ons kon ontfermen. 10 x scusi, 100 x scusi, 1000 x scusi… ach het is hem van harte vergeven want hij liet ons achter in de handen van Claudio (wat een populaire naam blijkt te zijn in Italië) die ons van voor naar achter verzorgde en waar geen enkele moeite teveel voor was. Na de diverse rondleidingen gingen de deuren van het, absoluut magnifieke, proeflokaal voor ons open. En dat we hier zouden proeven dat had Armando ons ook nog even benadrukt. Elke wijn zou in het glas komen, met geen enkele uitzondering… soms zelfs meerdere jaargangen. En wat dan nog gezegd van de ‘experimentjes’ of de nieuwe wijnen in hun segment. Nu ken ik hun wijnen, of een gedeelte ervan althans, al behoorlijk. Ik weet dat ze meer dan degelijke Soave”s hebben, de Ripasso is ongeëvenaard en de Capitel Del Monte is een ‘must have’ voor alle Cabernet Sauvignon liefhebbers. Ja, uiteraard zijn de Amarone wijnen uitstekend en de Campo Dei Gigli zelfs meer dan uitstekend! Onder de indruk kwam ik echter van een vat-staal die we mochten proeven van een Amarone Reserva 2004. Prijskaartje tot nader order onbekend 🙂

We proefden volgende wijnen bij Tenuta Sant’ Antonio:

• Scaia Bianco 2010
• Soave ‘Fontana’ 2010
• Soave ‘Monte Ceriani’ 2009
• Soave Vigna Vecchia 2008
• Tellos 2010 –> Een nieuw product waarmee ze experimenteren om een wijn zonder toevoeging van sulfiet te maken
• Scaia Rosato 2010
• Scaia Rosso 2010
• Valpolicella ‘Nanfré’ 2010
• Rosso veronese ‘Sponsa’ 2009
• Valpolicella Superiore Ripasso ‘Monti Garbi’ 2008
• Valpolicella Superiore ‘La Bandina’ 2007
• Cabernet Sauvignon ‘Capitel Del Monte’ 2005
• Cabernet Sauvignon ‘Capitel Del Monte’ 2006
• Amarone Della Valpolicella ‘Selezione’ 2007
• Amarone Della Valpolicella ‘Campo Dei Gigli’ 2005
• Amarone Della Valpolicella ‘Campo Dei Gigli’ 2006
• Amarone Della Valpolicella Riserva 2004
• Passito ‘Colori d’Autunno’ 2003
• Recioto Della Valpolicella ‘Argille Bianche’ 2004
• Grappa Campo Dei Gigli di Amarone – Geen houtlagering
• Grappa Rossa Campo Dei Gigli di Amarone – Houtlagering
• Olio Extravergine d’Oliva ‘Monti Garbi

Alsof het nog niet voldoende was kregen we bij het afscheid nog een Magnum Amarone Selezione mee!! Een prachtig geschenk in houten koffertje… Nadien wist ik dat ik met dit geschenk problemen ging krijgen bij de terugreis: Ryanair + Overgewicht = Betalen! Ik heb nog nooit met zulke glimlach deze betaling geregeld. Dure magnum fles uiteindelijk, maar onbetaalbaar vanwege de herinnering. Jij mag kiezen wat doorweegt!
De afdaling na de proeverij ging, hoe kan het ook anders, een stuk vlotter als de beklimming 😉

Het eerste luik zat er hiermee bijna op. Nog even naar het Gardameer toe, wat wandelen en de emoties van de eerste 2 dagen een plaatsje geven. Italië zat toen al in ons hart… het was slechts een begin!

Filed under: Haleluja | Tagged: Amarone, Corvina, garganega, Gini, reciotto, Ripasso, Salette, Sant Antonio, Soave, Valpolicella, Veneto |