Seven Springs – The Sequal

Mag ik jullie even mee in de teletijdmachine nemen? We gaan terug naar juli 2011 en naar één van de eerste blogs die ik schreef. Deze ging over een gepassioneerde wijnliefhebber die er niet beter op gevonden had zichzelf en zijn vrouw een wijngaard cadeau te doen voor hun 25e huwelijksverjaardag.  Dat deze wijngaard in de Hemel en Aarde vallei ligt in het mooie Zuid-Afrika is geen onaangenaam detail. Trots als een jong veulen presenteerde hij me toe zijn allereerste wijn. Een Sauvignon Blanc van het jaar 2010 (lees Seven Springs Sauvignon Blanc 2010). Deze beviel me toen enorm zodat ik benieuwd was naar het vervolg van Tim’s project en zijn andere wijnen.

Zoals vaak komt van het één het ander en nam Tim opnieuw contact op met me om zijn nieuwste wijnen voor te stellen. Dat hij niet had stilgezeten ondertussen was wel duidelijk want zoals ik in 2011 reeds voorspelde zijn de wijnen ondertussen wel degelijk te vinden op de Belgische markt. Meer bepaald bij Ad Invinitum uit Schoten. Het was dan ook Steven die me de proefflesjes bezorgde.

Met veel plezier schonk ik de glazen en dit zijn mijn bevindingen over de wijnen.

  1. Seven Springs Sauvignon Blanc 2012
    Zeer zuiver en mooi bouquet dat voornamelijk citrus vrij geeft. Frisse limoen, beetje pompelmoes. Verder grassig, veel exotisch fruit, witte peper en een vrij hoge mineraliteit. Eveneens licht vegetaal accentje. Het frisse proef je ook onmiddellijk, toetsje anijs erbij, exotisch fruit met banaan en passievrucht. Vegetaal, kruidig en limoen op het einde. Voldoende dragend. Zuivere, lekkere en aangename Sauvignon Blanc.
    Als ik even terug kijk naar mijn notities van 2011 zie ik geen opvallende verschillen, enkel maar gelijkenissen.
    Hoewel de prijs van 12,80 € niet echt goedkoop is, is deze naar mening toch correct.
  2. Seven Springs Unoaked Chardonnay 2012
    Helder, zuiver en tranend. Bij de eerste geur is het notige accent aanwezig alsook de appel en het minerale accent. Na walsen mooie peperkruidigheid. Zeer zuiver van smaak, mooie aciditeit en in de aanvulling wit boomfruit en geel steenfruit. De afdronk mocht dragender zijn. Fruitig/mineraal einde met een lichte kruidige toets. Het notige accent blijft behouden.
    Hoewel dit een correct gemaakte wijn is kan hier nog heel wat aan gewerkt worden. Ook deze wijn prijst 12,80 €. Net iets teveel…
  3. Seven Springs Chardonnay 2012
    De ge-eikte versie van de Chardonnay is zuiver strogeel van kleur en traant evenzeer. Duidelijk houttoets in het bouquet. Maar het moet gezegd zijn dat deze er wel mooi in verweven zit. We hebben een open neus en nemen dus veel waar: Vanille, boter, noten, appel. De duidelijke Chardonnay kenmerken zijn dus herkenbaar aanwezig. Verder branderig, brioche, peper en de onvermijdelijke mineralen.
    In de mond licht spritzig, notenbitter. Het hout is hier veel zwaarder aanwezig. Correcte zuren, voldoende fruit maar de afdronk stoort me en is niet echt zuiver.
    Hier heeft Tim duidelijk nog een weg af te leggen want hier moet aan gewerkt worden. Voor 16,90€ verwachten we een beter product.
  4. Seven Springs Pinot Noir 2012
    Helde blinkend zuiver, kersenrood en tranend. De neus is licht animaal met veel klein rood fruit (wat snoeperig), viooltjes en zeer veel kruiden. De lichte tabaktoets verraadt de subtiele houttoets. In de mond, licht speels met vooral framboosjes. Voldoende lang en dragend en ondanks dat ik er door zijn snoeperige neus wat voor vreesde, voldoende fris. Tabak en kruiden typeren de afdronk. Mag volgens mij nog een tweetal jaartjes liggen vooraleer hij zich wondermooi zal geven. Echt veel langer zou ik hem ook niet bewaren.
    Prijs: 16,90
  5. Seven Springs Syrah 2012
    Diep intens donker paars met stevig gekleurde tranen.
    In aanzet is de wijn wat gesloten. Ik gunde hem dus wat tijd in zijn glas op zich te openen. Dan volgde een festijn aan donker zwart fruit, veel peper, lichte eucalyptus, tabak, cacao, mokka, ceder, viooltjes. Het was duidelijk de moeite hem even de tijd te gunnen. Qua smaak is dit een zeer herkenbare Syrah (de druif-herkenbaarheid heb je trouwens bij al de wijnen van Seven Springs). Zeer fruitig, vlezig, sappig en smakelijk. Hoewel het een kruidenbom is countert het fruit zeer mooi. Verweven houttoets, mooie tannine en voldoende fris. De afdronk is zeker dragend (een zevental seconden) en hij blijft vooral zijn typiciteit behouden.  Dag 2 smaakte hij zelfs nog beter! Wat mij betreft een zeer aangename en correcte Syrah die je opnieuw voor 16,90€ in je bezit kan krijgen.

Slotconclusie is dat ik vooral fan blijf van de Sauvignon Blanc en dat de Syrah me zeer aangenaam verraste. De Pinot Noir is degelijk en correct en wat de Chardonnay betreft is er nog een ruime marge voor verbetering.

Afspraak graag binnen een paar jaar voor de opvolging hiervan.

Seven springs

 

 

Seven Springs Sauvignon Blanc 2010

Noem het intuïtie maar ik had een goed gevoel toen ik onlangs een mail ontving van Tim Pearson. Het is niet de eerste en zal zeker niet de laatste zijn waarvan je een mail ontvangt met de vraag of je interesse hebt in zijn wijnen. Maar dit was anders! Dit was geen ‘uitgebluste’ mail met de vraag of er een samenwerking mogelijk is en waarvan je op voorhand al een beetje kan inschatten dat de stalen die je opvraagt het ‘etiket’ wijn amper verdienen. Neen, deze boodschap droop van de passie, van de trots… Nu maken gepassioneerde mensen niet altijd de beste wijnen, maar het helpt alvast enorm!

Tim who??? zal je waarschijnlijk denken bij het lezen van de naam. Wel, Tim Pearson is een ‘jonge’ wijnmaker die naar aanleiding van zijn 25e huwelijksverjaardag bij wijze van geschenk zichzelf een wijngaard aankocht in het Zuid-Afrikaanse Hermanus. Het was hier dat hij zijn Hemel op Aarde vond. Seven Springs doopte hij zijn wijndomein, genaamd naar de natuurlijke bronnen die ginds aanwezig zijn. Hoewel hij initieel op zoek was naar een plaatsje in Stellenbosch was het na een bezoek aan de Hamilton Russell Vineyard en Bouchard Finlayson dat zijn besluit gemaakt was. Hier in de Hemel op Aarde Vallei in Hermanus lag zijn toekomst.
Ongelijk kan je hem niet geven want hoewel Hermanus bij het brede publiek nog steeds bekend is voor het spotten van walvissen is het voor ingewijden al langer duidelijk dat de toekomst voor de wijnbouw in Zuid-Afrika wel eens hier zou kunnen liggen. De verkoeling die de Oceaan met zich meebrengt is van cruciaal belang in het gebied. Het brengt de wijnen de nodige frisheid in de almaar hoger oplopende alcohol-busters van ginds. Geen nood om water bij de wijn te doen bij de wijnen uit Hermanus ;-).

De Sauvignon Blanc 2010 is de eerste wijn waarmee het domein op markt komt. Bovendien ben ik, volgens de woorden van Tim de ‘first Belgium guy to taste his wine’. Later zal er ook nog een Chardonnay, Shiraz en Pinot Noir volgen. Ik ben alvast benieuwd om ook deze wijnen te kunnen proeven!
De wijn is een mengeling van frisse, groene toetsen met exotisch fruit. Van groene appel, over witte perzik en via passievrucht naar limoen. Vooral fruitige accenten dus, maar boven al lekker, aangenaam en niet vermoeiend. Het eerst glas is leeg vooraleer je er erg in hebt! Verborgen in de achtergrond is er de witte peperkruidigheid. Deze is duidelijker herkenbaar in de afdronk dan bij het aroma. Tevens is deze wijn in het bezit van de nodige mineraliteit, niet té…net zoals het hoort.

Zonder enige twijfel mijn complimenten aan de wijnmaker! Ik ben er alvast van overtuigd dat het niet lang zal duren vooraleer ook deze wijn te vinden zal zijn op de Belgische markt. Het design van het label is trouwens mooi in zijn eenvoud. Het is een fles die schoonheid uitstraalt waarvan je enkel maar kan hopen deze ook in het glas aan te treffen.
Tim heeft me 2 flessen toegezonden. Deze tweede zet ik lekker weg om samen met één of meerdere wijn-vrienden te proeven.

So Tim to end with your words: ‘Passionate about wine, I have long dreamt about owning my own vineyard’! You have succeeded the first step…Now it’s up to you to continue the good work! Never give up your passion…
Your Sauvignon is excellent, it makes me curious about your other wines 🙂

In het teken van de Worldcup 2010: Zuid-Afrika vs Pinotage…Game Over!

Laten we het vandaag eens een keertje over de Pinotage druif hebben. Deze Zuid-Afrikaanse druif werd ontdekt, gecreëerd, samengesteld door een zekere professor Perold in het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch. Vandaag staat deze universiteit nog steeds als ‘uitstekend’ gekend in de wijnmiddens. Stellenbosch wordt trouwens aanzien als het kloppende hart van de Kaapse wijnhandel. Ook kwalitatief staan deze wijnen op een hoog schavotje, al krijgen ze stilaan wel geduchte concurrentie vanuit het walvissen gebied Hermanus en Walker Bay.

Maar goed we gingen het over de Pinotage hebben. Je kunt me moeilijk betichten van niet over een open wijngeest te beschikken maar waarheidsgetrouw moet ik zeggen dat een Pinotage wijn me zelden heeft kunnen boeien.

Het is ook geen eenvoudige druif om mee te werken natuurlijk. Dit zal voor een groot deel waarschijnlijk wel genetisch bepaald zijn. Eén van zijn ouders is trouwens de Pinot Noir (Pinotage is een kruising tussen Pinotage en Cinsault). En laat nu net de Pinot Noir gekend zijn als één van de koppigste en moeilijkste druif die vol tegenstrijdigheden zit. Niet eenvoudig dus om er een gedegen wijn van te maken.

Net zo met de Pinotage. Oké, hij blijft gevrijwaard van een aantal moeilijke eigenschappen die zijn vader wel bezit. Maar al bij al blijft het een lastige klus om een kwaliteitsvolle Pinotage te maken.

Absolute voorwaarde is dat je zijn rendementen grondig gaat beperken zodat hij een kleine opbrengst geeft én dat je de druif tot een optimale rijpheid laat komen. Kleine bedenking…zijn dat geen twee voorwaarden die bij elke kwaliteitsvolle wijn moeten toegepast worden? Net zo is de vereiste een zorgvuldige vinificatie toe te passen met een gepaste vatrijping op Franse of Amerikaanse eiken vaten. Maar van cruciaal belang vind ik echter dat je Pinotage stokken op leeftijd moeten zijn en bij voorkeur de status van Vieilles Vignes (50 jaar oud ongeveer) hebben bereikt.
Net hier wringt natuurlijk het schoentje…De druif zelf is amper 85 jaar oud!

Voldoe je aan deze voorwaarden en heb je het in je vingers om een wijn een goede vinificatie te bezorgen dan kan je Pinotage zijn agressieve tannine temperen, zijn rustieke karakter verbergen en zijn volle aroma’s en smaken tot ontwikkeling laten komen. Je zult dan volop de kruidigheid van zwarte peper, munt en eucalyptus samen met de moerbei, braam en pruim ontdekken. Zelfs een bescheiden hoeveelheid lava en licht verbrande rubber. De smaak zal een diepe winterse smaak van gestoofde zwarte vruchten zijn.

Slaag je er echter in deze vereisten te negeren dan zal je Pinotage helemaal niet goed zijn. Spiritus is dan je deel samen met vluchtige zuren die naar frambozenazijn neigen.

Ik moet je dus niet vertellen dat de echte goede Pinotage wijnen, en ik besef zeer goed dat ik op enkele zere tenen kan trappen nu, zeer zeldzaam te vinden zijn. Heb je ze gevonden, laat het me alvast weten! Ik zal alvast niet schrikken van een navenant prijskaartje…