Bottle Case

Het absolute hoogtepunt, de climax…Nec plus Ultra!! Toscane… Daar waar alle andere regio’s netjes verpakt werden met anderen, kreeg Toscane al van bij de start een voorkeursbehandeling. Zij waren de ster van de avond en mochten dit ook uitstralen. Met niets of niemand moesten ze de eer delen.

Koning Sangiovese mocht zijn duivels ontbinden. Bovendien week ik per uitzondering nog een keertje af van de uitgetekende lijn die ik gedurende al de andere avonden strak aanhield. Jawel de edele Franse rassen waren deze avond welkom in ons glas. Gezien de impact ervan in Toscane, kon en mocht ik ze niet uit de weg gaan. En voor de Neaderthalers onder ons: Cabernet Sauvignon haalt prachtige resultaten in dit wondermooie stukje Italië.

De meest gekende namen uit de laars vinden we terug in dit door cipressen, olijfbomen en wijngaarden omgeven stuk natuur. Tot de verbeelding sprekende steden en stadjes liggen op de doorreis geplaveid. Firenze, Sienna, Pisa, Lucca, Montepulciano, Volta… Allen zijn ze meer dan een bezoek waard. En dan heb ik het nog niet over die prachtige benaming van de wijnen die, en laat me daar heel duidelijk in zijn, terecht de scalp van DOCG aan hun broeksriem hebben bengelen. Brunello di Montalcino, Vino Nobile di Montepulciano, Morellino di Scansano, Carmignano… Over Chianti en Chianti Classico kan je nog discussiëren of ze in dat rijtje thuis horen. Van Vernaccia di San Gimignano weet ik pertinent dat DOCG te hoog is gegrepen – hoewel, prachtige naam toch! Sta me toe mijn joker in te zetten voor de Elba Aleatico Passito wegens te weinig ervaring om erover te kunnen oordelen.

Nu kan La Bella echter ook bevestigen in het glas? Als je zoals ik doet, de grootste eer toeschenk aan deze regio…Tja dan moet ik wel degelijk voor een uitgesponnen, van klasse overlopende selectie zorgen! Maar was het wel zo? Voor de rode had ik in ieder geval een dualiteit opgezet. Klassiek Italiaans, zijnde Sangiovese tegenover de Franse grootmeester, zijnde Cabernet Sauvignon. Uiteraard wisten mijn gasten dit niet en stiekem stelde ik mij de vraag wie nu uiteindelijk zou overwinnen.

Opener van de avond was in een Vernaccia di San Gimignano. Le Grillaie van Melini toverde een bescheiden maar eerlijk glas wijn in ons glas. Mooie zuurtjes maar absoluut geen grootse wijn. Eerder geschikt voor de zomerse terras dagen. Tweede en tevens laatste witte wijn was van een totaal andere orde. Supertoscan in wit laat ons maar zeggen…Querciabella mocht zijn Batàr afvaardigen. Blend van dienst was Pinot Blanc met Chardonnay en iedere druif nam 50% voor zijn rekening. Vroeger was de naam van deze wijn Batàrd en bestond hij uit Pinot Blanc en Pinot Gris. Toen men Chardonnay ging gebruiken heeft men de ‘d’ laten vallen om enige verwijzing naar de grootse Bourgognewijnen te vermijden. Mij niet gelaten want de inhoud van het glas stelde me voor een eerste keer die avond sprakeloos. Subliem geconcentreerd wit vocht, vol kracht (je zou zweren dat deze wijn tannine bezit) en een afdronk van jewelste. Slik echter voor het prijskaartje van bijna 50,00 €.

Tijd om met veel bombarderie het rode festival in te zetten. Zes wijnen had ik voorzien, met een verhouding van 3 Sangiovese en 3 Frans getinte wijnen. Starten deden we met een Vino Nobile di Montepulciano van Crociani. De wijn voldeed echter niet aan de verwachtingen. De tannines konden niet het nodige weerwerk brengen tegenover de hoge zuren en het fruit was te bescheiden aanwezig. Voldeed deze op Sangiovese gebaseerde wijn niet, dan was onze eerste Cabernet van dienst (blend met Sangiovese) wel een voltreffer. Lam’Oro van Lamole bracht de goedkeurende zuchtjes al stilletjes hoorbaar worden. De Chianti Classico Il Margone van Il Molino di Grace werd door niemand als een Sangiovese bestempeld. Dit is gebaseerd op Cabernet Sauvignon, zeker weten, hoorde ik iemand stellen. En hij had gelijk er zat toch een luttele 3% van deze druif in de blend die voor het overige wel degelijk 94% Sangiovese bevat. Werkelijk een super Chianti, eentje waar je echt naar op zoek gaat, maar die je omwille van zijn prijskaartje vaak achterwege laat om dan toch maar voor een veel schralere versie te kiezen. Power, body, fruit, complexiteit…enkele van de eigenschappen waar deze wijn uit het jaar 2001 aan voldeed.
Wat nadien volgde tartte echter elke verbeelding… High Fashion designer Cavalli bracht zijn eigen naam op de markt via Tenuta Degli Dei. Hij maakt een typische Bordeaux blend waarbij hij een toetsje van de almachtige Alicante Bouschet aan toevoegt. Wat een elegantie, verfijndheid, fluweligheid…Wat een grootse wijn!!!!! Dank u, dank u voor dit te willen maken…

Het geschuif op de stoelen was merkbaar. Iedereen besefte dat we op een buitengewoon niveau waren terechtgekomen en dat dit een uitzonderlijke gelegenheid was. Al mompelend hoorde ik…”we hebben nog geen Brunello gekregen”! Gaat die dan NOG beter zijn? Lang liet ik ze niet in het ongewisse want de Brunello volgde wel degelijk. Beato van Cosimi week geen centimeter af van de voorgaande kwaliteit. Een verderzetting van de elegantie, nog een langer uitgesponnen afdronk zelfs. Werkelijk subliem opnieuw. Wel van een andere druif, Brunello of Sangiovese Grosso!

Er ontstond al een spontaan applaus nog voor de laatste rode wijn in ons glas moest verschenen. Het gokkantoor werd geopend en de naam Sassicaia  viel verdacht veel 🙂 Mijn keuze was echter een gewone Bolgheri DOC van het Castello di Bolgheri. gemaakt van beide Cab druiven en Merlot. Een ommezwaai in het glas, al was het geen verlies aan kwaliteit! Verre van zelfs… Een zekere elegantie bleef nog, maar kracht en geweld namen de bovenhand. Een ‘powerbooster’ werd er omschreven, doordrongen van het zwartste fruit ter wereld, de donkerste chocolade en de verfijndste tabak.

Bij een glaasje Vin Santo van Crociani werden de eindbeoordelingen naast elkaar gelegd. Een winnaar aanduiden was moeilijk… elk van de laatste 3 had wel zijn favoriet. Zelfs de Chianti werd aan een tweede onderzoek onderworpen ;-). Laat ons gewoon concluderen dat Toscane een pracht van een wijngebied is met sublieme, maar tevens, dure wijnen!

Alla Prossima Volta!

Filed under: Whaaaat's UP? | Tagged: Batàr, Beato, Bolgheri, Brunello, cabernet sauvignon, Carmignano, Cavalli, Chianti, Cosimi, Crociani, lomole, Margone, Melini, Molino, Montalcino, montepulciano, Morellino di Scansano, Querciabella, Sangiovese, Toscane, Vernaccia di San Gimignano, Vin Nobile, Vin santo |