Maak je het zelf ook wel eens een keertje mee? Iets wat je vol enthousiasme doet en waar je dan toch even afstand van moet nemen… omdat het even net niet lukt! Dat gevoel had ik bij het schrijven van mijn blogs. Gelukkig is het wijngebeuren voor mij iets waar ik nooit mijn enthousiasme in zal verliezen. Integendeel, het is iets waar ik een groot deel van mijn hart (en ziel) in kan kwijt raken. Het is als een liefde die nooit dooft.
Ik neem jullie even mee terug naar woensdag 23 mei 2012. De vermoeidheid die zijn intrede begon te doen was door een zalige nachtrust alweer verdwenen. Ik was klaar voor de dag die ik in het programma in het rood had aangestipt; nl. een dag in de Roero, het andere gebied van koning Nebbiolo. Het is trouwens verbazend hoe weinig mensen echt weet hebben van de wijnen uit de Roero regio! Nochtans bevinden we ons net zover van Alba als de grote Barolo wijnen. Aan de linkeroever van de Tanaro, naar Asti toe. Lang, lang geleden was Roero bekender voor zijn perzikenproductie dan voor de wijnen. Vandaag zien we er minder en minder perzikbomen terug (wijn brengt immers meer geld in het laadje).
Maar Roero is onder ons foodies vandaag zeer bemind! Het dorpje Bra bevindt zich immers in Roero en het is net in Bra dat de Slowfood beweging zijn ontstaan heeft gekend, meer bepaald in het restaurantje Osteria del Boccondivino. Slowfood is dus het tegenovergestelde van fastfood, maar is veel meer dan dat. Het gaat hem vooral over het opnieuw ontdekken van ambachtelijke voedsel, het ontspannen en genietend tafelen. Weg met de smaakvervlakking! Ik geef het je op een briefje: once you’ve tasted Slowfood…!!!
Kloppend hart van de Roero is echter Canale. En dat was ook onze plaats van afspraak die morgen. We werden verwacht in de Enoteca Regionale del Roero, Anna was onze gids van dienst.
Maar even terug naar de wijnen uit de Roero. De meeste wijnen die we hier in België zullen tegen komen zijn deze van de witte Roero Arneis. Nochtans bestaat er tevens een rode versie van die zeer dicht aanleunt bij de wijnen uit Barbaresco. Ook hier is de magistrale Nebbiolo verantwoordelijk voor het sap dat leidt naar de wijn. Vermits ze minder gekend zijn dan hun legendarische buren kan je ze meestal ook goedkoper verkrijgen. En elke wijnliefhebber zou moeten weten dat goedkoper niet noodzakelijk minderwaardige kwaliteit betreft… of neen, laat me het omdraaien!! Duurdere wijn staan niet steeds garant voor hoogwaardigere kwaliteit. Voorbeelden legio hiervan ;-). Even verduidelijken wel dat een rode Roero een aanvulling van 5% Arneis mag krijgen. Van die Arneis wordt er dus ook een hoogstaande witte wijn gemaakt. Zowel rood als wit bezitten de ‘goddelijke’ DOCG status… Waaauw ;-).
Arneis werd vroeger bijna uitsluitend gebruikt om de rode Roero mee aan te lengen en zo deze wijn toegankelijker te maken. Dat gebruik zwakte naar verloop van tijd zodanig af dat de Arneis heel even met uitsterven bedreigt was. Tot de druif gebruikt werd om er een witte wijn van te maken. Met succes trouwens. Een Roero Arneis is overigens een zwoele minnaar van onze vlaamse asperges. Les pointes d’amour met een glaasje Roero Arneis is als voor mekaar geboren! Ik geef het je maar even mee :-).
Uiteraard worden er nog andere wijnen gemaakt in de Roero waaronder Barbera, een spumante van de Arneis en de Birbet (de lokale benaming voor de Brachetto).
In de Enoteca van Canale had Anna ons een mooie proeverij voorzien van maar liefst 31 lokale wijnen. Het was 10.30u, het ideale moment om een tasting te houden…
We proefden er de volgende wijnen:
- Giovanni Almondo ‘Vigne Sparse’ – Roero Arneis DOCG 2011
- Fabrizio Battaglino – Roero Arneis DOCG 2011
- Cascina Chicco ‘Anterisio’ – Roero Arneis DOCG 2011
- Cascina Val Del Prete ‘Luet’ – Roero Arneis DOCG 2011
- Pace – Roero Arneis DOCG 2011
- Domenico Gallino ‘Bric Castelvej’ – Roero Arneis DOCG 2011
- Casetta F.Lli ‘Mumplin’ – Roero Arneis DOCG 2011
- Filippo Gallino – Roero Arneis DOCG 2011
- Maurizio Ponchione ‘Monfrini’ – Roero Arneis DOCG 2011
- La Contea ‘Tunin’ – Roero Arneis DOCG 2011
- Silvano Nizza – Roero Arneis DOCG 2011
- Monchiero ‘Cecu d’La Biunda’ – Roero Arneis DOCG 2011
- Giovanni Alomondo ‘Bricco Delle Ciliegie’ – Roero Arneis DOCG 2011
- Malvira ‘Renesio’ – Roero Arneis 2010
- Domenico Gallino ‘Bric Castelvej’ – Roero DOCG 2009
- Filippo Gallino – Roero DOCG 2009
- Silvano Nizza ‘Ca’ Boscarone’ – Roero DOCG 2009
- Cascina Chicco ‘Montespinato’ – Roero DOCG 2009
- Giovanni Almondo ‘Bric Valdiana’ – Roero DOCG 2009
- Fabrizio Battaglino ‘Sergentin’ – Roero DOCG 2009
- Pace – Roero Riserva DOCG 2008
- Filippo Gallino – Roero DOCG 2008
- Cascina Vak Del Prete – Roero DOCG 2008
- Cascina Chicco ‘Valmaggiore’ – Roero DOCG 2008
- Monchiero e Carbone ‘Printi’ – Roero Riserva DOCG 2008
- Maurizio Ponchione ‘Monfrini’ – Roero DOCG 2008
- La Contea ‘Mai Vist’ – Roero DOCG 2008
- Casetta F.Lli – Roero Riserva DOCG 2007
- Filippo Gallino – Roero DOCG 2007
- Malvira ‘Renesio’ – Roero Riserva DOCG 2007
- Cascina Val Del Prete – Roero DOCG 2006
Wat de witte Roero Arneis betreft volgde mijn favorieten zich op als een triootje. Ponchione, La Contea en Nizza sprongen er wat mij betreft uit.
Dit zijn mijn proefnotities:
Roero Arneis Ponchione ‘Monfrini’ 2011
Goudgele kleur. Een neusje van sappige peren, perzik, bloesems en mineralen. na het walsen eveneens een lichte kruidigheid. Dit is echt wel mooi in de mond. Speels, knisperend en verfrissend. Het perensap is er terug net als wat citrusfruit en ananas. Lange afdronk met een aangenaam bitteraccent. In het middenrif komen de kruiden opzetten, ze blijven tot helemaal op het einde meedansen.
Roero Arneis La Contea ‘Tunin’ 2011
Bleekgouden kleur. De neus is geparfumeerd met vele bloesems. Samenspel van geel en wit fruit en tevens is er koolzuur waarneembaar. De mond geeft niet de stevigste zuren. Doorkleurd geel pitfruit. Vooral de perzik speelt de eerste viool. Vanaf de start is er een kruidige aanvulling mét mineraliteit. Bovendien komt er een licht aards accent opzetten die deze wijn toch wat pit geeft.
Roero Arneis Nizza ‘Ca’ Boscarone’ 2011
Strogeel. Vooral mineraal aroma met geel fruit samen met peer en appel. De kruiden zitten op de achtergrond en komen na het walsen lichtjes door. Zeer pittig mondgevoel dat me spontaan een glimlach geeft. Dansende zuurtjes, knappe balans met het fruit en de kruidigheid alsook de mineraliteit. Dit blijft me na een 7-tal seconden nog steeds enorm boeien. Enorm zuiver.
Van de rode Roero wijnen zijn er mij twee bijgebleven. Uiteraard zijn deze wijnen nog te jong om al optimaal in het glas te komen. Bovendien, en dat is toch wel een puntje van kritiek, werden deze wijnen onmiddellijk voor het schenken ontkurkt. Het ware beter geweest dat ze al enkele uren hadden kunnen luchten in een karaf.
De notities van mijn favorieten:
Monchiero e Carbone ‘Printi’ Roero Riserva 2008
Stevig intens donkerrode kleur. Complex in de neus. Heerlijke florale toetsen alsook de zoetkruidigheid. Pruim en zwart fruit met de aardbei en een verweven houttoets. Krachtige tannines en een vol mondgevoel. Maar… de sappigheid is daar! Zeer kruidig ook met een zweem van alcohol. Stevig en goed geheel, doch nog te jong.
Ponchione ‘Monfrini’ Roero 2008
Robijnrood met bruine rand. Animaal en vegetaal, leder en stal zijn de eerste indrukken qua aroma. Kruidig, hout en bescheiden fruitaroma. Zeer stevig mondgevoel met attacking tannins like hell. En dan… naar het einde toe komt de fijnkruidigheid door, komt het fruit speels opzetten en evolueert de wijn prachtig in het glas!
De rest van de dag zou er geen proeverij meer volgen…maar wat volgde was het mooiste van de gehele trip!
Vooreerst een uitstekende lunch in een onbevangen sfeer op een uitstekende locatie (Osteria Il Nuovo Podio in Santo Stefano Roero). Schitterend in het zonnetje, voor de eerste keer in deze trip zagen we ook de mensen achter hun wijnen. Plezier maken, grappen, grollen… kortom de commerciële pet ging bij hun af en het codewoord was genieten. Wat er op de tafel verscheen hielp uiteraard een handje hierbij! Tijdens de lunch proefden we volgende wijnen:
- Cascina Chicco Metodo Classico Extra Brut Cuvee Zero
- Maurizio Ponchione ‘Albazzi’ Metodo Classico Brut
- CasetteFf.Lli Langhe Favorita 2011
- Malvira Langhe Favorita 2011
- Monchiero e Carbone Langhe Favorita 2011
- Pace Manghe Favorita 2011
- Giovanni Almondo ‘Bricco Delle Ciliegie’ Roero Arneis 2011
- Domenico Gallino ‘Bric Castelvej’ Roero Arneis 2011
- Pace Rosato 2011
- Silvano Nizza Langhe Rosato ‘Cante’ 2011
Na de lunch bezochten we enkele wijngaarden. Vooral het bezoek aan Maurizio Ponchione is me bijgebleven. We bezochten niet enkel zijn wijngaarden, kregen tevens een gedegen uitleg te horen en kregen vervolgens een privédegustatie van enkele van zijn wijnen in een prachtig, romantisch gelegen huisje midden de wijngaarden. Een Ciabòt wordt dat ginds genoemd. Dit lag in zijn Bricco degli Albazzi wijngaard. Het was er prachtig en de vers geplukte kersen smaakten er overheerlijk! Ja hier wil ik opnieuw naartoe…
Later op de dag toen we genoten van een tweetal uurtjes rust in ons hotel zag ik in mijn proefnotities dat ik de wijnen van Maurizio tevens met stip had genoteerd. Dat maakte het geheel af natuurlijk. Ter verduidelijking: op het moment zelf wist ik dat niet omdat al de wijnen blind worden geproefd. Het is pas later op de dag dat ik even na ga kijken welke nu mijn voorkeur genoten.
De hele dag had ik intens genoten van de enorme gastvrijheid die me hier in de Roero was toegekomen. Wist ik veel dat het orgelpunt nog moest komen! Het diner… werkelijk subliem kader, Villa Tiboldi in Canale (van Malvira). Het prachtige weer maakte het kader uiteraard uniek. Ontvangst en aperitief in de tuin, aan het zwembad mét de lokale bubbels. Het is toen dat ik mijn ipad heb dicht geklapt en me gedurende de ganse avond heb laten wegglijden in de geneugtes van de uitstekende Cena e Vini!!
De boog kan niet alle dagen gespannen staan 😉
Filed under: B(een) T(here) D(one) T(hat) | Tagged: Arneis, canale, Ciabòt, favorita, langhe, malvira, nebbiolo, nizza, ponchione, Roero, slow food, villa tiboldi |
Bottle Case 
Geef een reactie