Mooie liedjes duren niet lang durft men wel eens te stellen. Er kwam dus ook onvermijdelijk een einde aan de Educational Tour doorheen Piemonte. Alweer één en meerdere ervaringen rijker. Organisatorisch een fiasco (blame it on the Italians… No Fucking Way!!) en dat zorgde wel eens voor wat wrevel en ongemakken. Maar als een ware professional zet ik dat opzij en concentreer ik me liever op het belangrijkste. Het was mijn intentie ook de voorbije week te blijven bloggen over Piemonte, dat is me niet gelukt. Late diners bomvol goede wijnen en fantastische gesprekken met de warmhartige wijnboeren en mijn collega-schrijvers beslisten hier anders over. Niet één seconde treur ik hieromtrent.
Laat ik het even hebben over de laatste toevoeging aan de DOC waardeladder van Piemonte; nl. de Valli Ossolane DOC (DOC sinds 2009). Deze verborgen parel zit verscholen in het noorden van Piemonte. meer bepaald in de provincie Vebano Cusio Ossola (bestaat slechts sinds 1992). De wijngaarden liggen dus in het hoge noorden, grenzend aan de Valle d’Aosta en Lombardia (Valtellina). De hoogst gelegen wijngaarden vinden we terug op een hoogte van 1000 meter boven de zeespiegel. Er mag zowel witte als rode wijn gemaakt worden. De bodem is er gedeeltelijk rots en graniet. Voor de witte wijnen zullen we er hoofdzakelijk Chardonnay vinden. Het zijn echter de rode wijnen die er belangrijker zijn. Hiervoor staat er voornamelijk Nebbiolo, Merlot en Barbera aangeplant.
Tijdens de vele proeverijen mocht ik genieten van een rode wijn van de Prünent druif! Dit was pas interessant want ik had voordien nog nooit gehoord van de Prünent. De wijn was er eentje van CantineGarrone en de maker ervan was aanwezig op de tasting.
CantineGarrone is een coöperatieve die de druiven van een 60-tal wijnboeren haalt die allen aangesloten zijn bij de Associazione Produttori of Ossola. Zij zijn een initiatief gestart dat de traditie van de Prünent in ere moet herstellen. De Prünent was en is immers nog steeds de trots van het gebied. De meeste stokken die er staan zijn stokoud, sommigen zelfs over de 100 jaar en velen van hen zijn niet geënte stokken.
Maar wat is die daar zo geëerde Prünent nu eigenlijk? De vraag deed een glimlach verschijnen op de mond van de wijnmaker. Het is immers een zeer gekende druif die in de regio zeer populair is en die we ook wel eens tegenkomen onder de noemer Picotendro, Schiavennasca, Spanna of als de door ondergetekende zo geliefde Nebbiolo!
Ik proefde er de CantineGarrone Prünent 2009. De wijn kreeg een houtlagering mee van 13 maand in eiken barriques waarna er nog een flesrijping volgde van 12 maanden. De vinificatie vond plaats in stainless steel. De wijn oogde mooi kersenrood en kende de aan de druif zo typische bruine rand. Even snuiven in het glas om iets goedkeurends te mompelen, even walsen om de aroma’s beter te openen. Wat volgde was een mooie uitnodigende neus. Eerste impressie was het cederhout, daar moet je steeds even doorheen. Wat volgde waren een waaier aan fruitimpressies zoals de kers (rood en zwart), de rode bes, braam en pruim. Fijnkruidig en geparfumeerde viooltjes kwamen in aanvulling net als sousbois en tabak.
De mond bevestigde de complexiteit van het bouquet. Knappe sappige tannines, lichtjes uitdrogend, zeer kruidig, dragend met een volle lange afdronk. De aanzet is voornamelijk fruitig. Het hout moet nog wel volledig opgenomen worden en domineert het middenrif lichtjes. Naar het einde toe is er de tabak en vooral de mix aan vers gesneden kruiden. Het geheel is een zeer mooie karaktervolle wijn. Nog iets te jong maar barstensvol potentie!
Filed under: Fressen oder Essen | Tagged: garrone, nebbiolo, ossolane, piedmont, piemonte, prunent |
Geef een reactie