Bottle Case

Bizar toch waar die namen van de druiven vandaan komen? Zoveel verscheidenheid, zoveel diversiteit in smaken. Je kan je soms afvragen waarom zoveel mensen zich niet open kunnen stellen om te proeven van deze waaier aan smaken? In casu de Freisa moet ik zelf ook schuldig pleiten. Reeds enkele keren heb ik de gelegenheid gekregen deze in het glas te krijgen. Telkens heb ik de gelegenheid aan me voorbij laten gaan. Het waarom is een goede vraag! Ongetwijfeld ingegeven door het onbewuste. Mensen proeven immers niet enkel met de zintuigen… Freisa doet onmiddellijk een associatie oproepen aan de aardbei. Misschien net daarom dat ik niet toehapte. Eén ding weet ik wel zeker, in de nakende trip naar Piemonte zal ik wél gebruik maken van de gelegenheid en me laven aan de Freisa.

Hoe en waar exact de benaming Freisa vandaan komt is me tot op heden nog steeds een raadsel. Vast staat wel dat de druif inderdaad een uitgesproken aardbeien en frambozen aroma moet bezitten (maar dat hebben wel meerdere rassen). Het staat tevens vast dat de Freisa nauw verwant is aan de grote Nebbiolo. Getuige hiervan de hoge tannine structuur en het meer dan gemiddeld zuurgehalte. De kleur zal licht rood gekleurd zijn met vaak een paarse reflex. De wijn zal wat zoet aanvoelen. Hoewel de wijn net zo goed droog kan zijn zal je vaak een licht sprankelende versie krijgen (Frizzante).

Freisa mag vandaag dan wel geen prominente rol meer spelen in Piemonte, die rol is weggelegd voor Nebbiolo, Barbera en Dolcetto. Maar dit was niet altijd zo. Het is slechts na de Tweede Wereldoorlog dat de machtswissel tot stand is gekomen. Vanaf de 18e Eeuw was de Freisa een vooraanstaande druif in Piëmonte. Het is zelfs één de oudste ‘belangrijke’ druif van Piemonte. Ze zou afkomstig zijn van de omgeving rond Asti. Er bestaan 2 variëteiten: de Freisa Grossa (Freisa di Nizza) en de Freisa Piccolo. Deze laatste staat veruit het meeste aangeplant.
Vandaag komt Freisa bijna uitsluitend nog voor in Piemonte. Er was echter een tijd dat ze de meest aangeplante druif was in Piemonte én in Lombardia met bovendien een wijdse verspreiding in Veneto.
Vergane glorie dus? Niet echt… Freisa is aan een ware revival bezig!

Vandaag zijn er twee appellaties van de Freisa met DOC; de Freisa d’Asti (sinds 1972) en de de Freisa di Chieri (2010). Freisa wordt echter in meerdere appellaties gebruikt. Nog vermelden dat je op het etiket wel eens Freisa Nebbiolata kan tegenkomen. Dit is een specialiteit vanuit Piemonte waarbij de Freisa een ‘Ripasso’ ondergaat over de pulp van de Barolo druiven.

Vooral naar dat laatste ben ik alvast benieuwd naar het resultaat in het glas!

Filed under: Second opinions? | Tagged: asti, chieri, Freisa, Nebbiolata, piemonte, Ripasso |