Op de vooravond van het grote, almachtige Megavino word ik met de neus op de feiten gedrukt! Ik ben de Vlaamse wijnbloggersdeadline totaal vergeten. Opdracht was een schrijfsel Wijnhandel vs. Supermarkt. Net nu het loopjongetje van de Belgische supermarkten zijn Megavino presenteert. Zijn kont draaiende naar de wijnhandelaars en hen smekend vraagt om toch maar te willen deelnemen aan deze grootste jaarlijkse Belgische orgie der wijnen.
Je merkt al onmiddellijk aan mijn toon dat ik vrij sceptisch sta tegenover dit onderwerp. Ik ga me dan ook beperken tot één enkel verhaaltje dat me ter oren is gekomen over de werkwijze van de supermarkten.
Het doel van de supermarkten is de wijn zo goedkoop mogelijk te kunnen presenteren. Niets mis mee natuurlijk want wie gaat er nu niet op zoek een uitstekende prijs/kwaliteit wijn. De werkwijze van de supermarkten om dit te kunnen bereiken stoot me echter wel tegen de borst. Vooreerst wordt er contact gezocht met een wijnboer die zijn investeringen en zijn opbrengst van het jaar zo vlug als mogelijk verzilverd wenst te zien. Contacten worden gelegd en er wordt een deal gemaakt om gedurende twee of drie jaar exclusief samen te werken tussen de betreffende supermarkt en de wijnboer. Er wordt afgedongen op de prijs en omdat de wijnboer gedurende een 3-tal jaren al op voorhand verzekerd is van zijn centen kan er een lagere prijs worden afgesproken.
Deze wijnboer gaat voor de korte termijn winst en verbrandt zich hierdoor volledig bij de overige afzet van de wijnwereld.
Omdat hij zijn omzet verzekerd ziet gedurende enkele jaren is zijn motivatie om een steeds maar betere wijn te maken in de kiem gesmoord. Waarom zou hij, meer investeren of harder werken terwijl hij al heeft moeten beknibbelen op de prijs. Bovendien is zijn oogst toch al verzekerd voor verkoop.
Nadat het eerste contract met de wijnboer afloopt, slaat de supermarkt haar slag! Er moet opnieuw onderhandeld worden en de supermarkt wil zeer graag verder werken met de betreffende wijnboer. We zijn tevreden mijnheer, maar… de prijs! Daar moeten we iets aan gaan doen. En er wordt een drastische inkrimping op de huidige afgesproken prijs voorgesteld. Uiteraard wenst onze wijnboer deze deal niet te aanvaarden, maar omwille van zijn korte termijn politiek kan hij nergens meer terecht. Elke gedegen wijnhandel houdt zijn handen af van zulke ‘besmette’ wijnboeren. De kwaliteit werd in vele gevallen niet bestendigd en er rest onze arme wijnboer geen andere optie toch opnieuw in zee te gaan met de supermarkt. Deze heeft een schandalig lage prijs bedongen, de wijnboer krijgt geen loon naar werken meer en zijn motivatie om kwaliteitsvolle wijn op de markt te brengen en te investeren daalt tot op het vriespunt…
Einde verhaal, met slechts één lachende partij…
Andere redenen waarom je geen angst zou mogen hebben de wijnhandel binnen te stappen om je wijn aan te kopen:
- Klantvriendelijkheid
- Gedegen advies op maat
- Persoonlijke opbouw waarbij jou smaak centraal staat
- Flessen die geen tijden rechtop staan in schabben waarbij ze bloot gesteld staan aan een overvloed van licht, lawaai en trillingen
- Vervanging van uw gekurkte flessen
- De aangeboden wijnen zijn streng geselecteerde en uitstekende prijs/kwaliteit wijnen
- Geen eenheidsworst waarbij de smaak van wijn x parallel is aan deze van wijn y
- De wijn heeft er een ziel
- …
Probeer het eens, de drempel is heus niet zo groot!
Tot besluit nog een Mega-Supermarkt-Vino uitsmijter: Wanneer staat er eens iemand op om de wijnhandel te vertegenwoordigen en deze beurs op te richten voor de werkelijk professionelen. In dat geval zal ik de eerste deelnemer zijn…
Waarom neem je hieraan nog deel vraag ik me trouwens af?
Filed under: Vlaamse Wijnblogdagen | Tagged: megavino, supermarkt, Wijnhandel |
Bottle Case 
Je verhaal klopt, maar toch is dit ook een deelse waarheid. Dat er op de prijzen wordt onderhandelt is geen misterie. Toch ken ik niet zoveel (eigenlijk geen) wijnproducenten die hun hele stock zouden verkopen in GD (Groot Distributie). Dat is puur zelfmoord, zoals je hebt aangekaard. De meeste wijnen in GD zijn vaak wijnen van coops of super-grote wijngaarden die genoeg capaciteit hebben om een B-wijn te maken. Een voorbeeld is een Oostenrijks wijnhuis die door middel van zwaartekracht de druiven perst, de free juice (top cuvee), dan met 1 a 2 bar (middel cuvee) en dan alles uit de druif perst wat er overblijft(de rommel => B-wijn voor GD) (het voorbeeld gaat over een witte wijn)
Nu als marketeer begrijp ik de tactiek volledig van de GD. Het gaat niet 100% over winstmaximalisatie hoor. De prijzen worden zwaar onderhandeld, correct. Maar hou zou je zelf zijn zou een klant 20.000 flessen bij u in de winkel bestellen. Ten eerste de prijzen onderhandelen met de wijngaard voor een scherpere prijs, ten tweede wat in uw eigen marge snijden om de deal toch maar te laten doorgaan. Let op: wetend dat je nog voldoende voorraad hebt om andere klanten te leveren, het gaat hier enkel over de prijszetting.
Om terug te gaan naar de winstmaximalisatie: een key-word voor GD is cross-selling. Waar bevinden zich de wijnen bij Delhaize en Colruyt? Aan de ingang! Mensen komen voor een scherpe aanbieding op de wijn en moeten nadien een groot deel van de winkel doorwandelen voor tot aan de kassa te komen: Resultaat: De consument denkt, ik zal ondertussen wat inkopen doen. En je hebt dus een extra lead in de winkel!
Bij Carrefour, Cora en Auchan is het vaak omgekeerd. De wijnen bevinden zich helemaal aan de andere kant van de winkel. In sommige winkels moet je ver 100m wandelen in de winkel voor tot aan je wijn te geraken die je per se wou hebben. Resultaat dat er op die 100m een consumptie-prikkel onstaat is zeer groot.
Gaat een GD per se voor kwaliteit Ja en vooral Neen. Ze willen grote namen die niet al te veel zeggen. Waar de smaak, zoals je aanhaalt, vaak hetzelfde is of gewoon standaard zonder meer. Maar ondertussen heeft deze GD ervoor kunnen zorgen dat ze andere producten hebben kunnen verkopen met een iets grotere marge.
Dit jaar is de eerste maal dat ik deelneem aan Megavino. De voorbije laatste twee jaren heb ik heel slechte ervaringen gehad met Megavino. Te toeristisch, een braspartij voor sommige. Wijngaarden die aanwezig zijn voor nieuwe invoerders te zoeken blijven vaak op hun honger. De bezoeker zelf weet niet goed wat en hoe, waar dat hij kan kopen en vooral waar niet.
Dit jaar sta ik tussen de Carrefour en Delhaize. Tot mijn grootste verbazing vind je dus wijnhandelaars (vb CHACALLI WINES ) die op het paviljoen van deze GD staan. Dus waar wordt de lijn getrokken. Zijn deze wijnhandelaars nog steeds gespecialiseerde detailhandelaars. Of behoren ze ondertussen ook tot het ordinaire GD
segment.
Zeker en vast ben ik benieuwd wat het resultaat dit jaar gaat zijn, omdat er naar het schijnt een betere communicatie zou zijn naar professionele toe en verschillende badges waardoor je weet wie je voor u hebt staan tijdens de verkoop.
Mijn geloof in Megavino is ergens zoek en ik hoop dat het dit jaar anders zal zijn. Het is zowat de laatste kans die ik aan de organisatie geef.
Hopelijk is de bovenstaande uitleg nuttig. Concullega, het gevecht met GD is nog niet voorbij en het zal ook nooit eindigen. Maar zoals onze “vriend” Gary Vay-ner-chuck 🙂 zou zeggen.
A little bit of you and me and a lot of our customers…. we could change the wine world 🙂
Dixit
Alex
thevine.be
LikeLike
Wim, sedert enkele jaren hebben een aantal kleinere importeurs in Nederland zich verenigt en zij presenteren hun wijnen jaarlijks op de beurs: Grootse wijnen, kleine importeurs.
Wat begon als een initiatief op Facebook is gegroeid tot een jaarlijks initiatief.
Op één vloer vind je een aantal zeer gedreven importeurs die met veel liefde hun ontdekkinkjes voorstellen. Hierdoor heb je ook als consument de mogelijkheid om op 1, 2 dagen tijd een ongeloofelijke schat aan domeinen te proeven die je nooit zult terugvinden in de supermarkten.
Één van de dagen is voorzien voor de pers, de wijnimporteurs (is een vereiste) krijgen dus ook de nodige positieve aandacht in de gespecialiseerde pers.
Het zorgt er volgens mij ook voor dat wijnwinkels toegankelijker en dus laagdrempelig worden.
Ik ben een groot voorstander van een dergelijk evenement in België.
LikeLike
Werner, Wim,
Het begon niet op Facebook maar op LinkedIn. Ondergetekende was een van de initiatiefnemes maar de kleine Vlaming werd genegeerd.
Ben nog steeds bereid om iets te doen samen met andere kleine importeurs.
Ben het eens met de visie van Wim: ik stond vorige jaar ook op Megavino. We kozen er voor om dit jaar niet mee te doen en kregen zelfs geen uitnodiging voor de “professionele” dag.
LikeLike
De nagel op de kop!
LikeLike
Geachte wijnvrienden, het is allemaal juist , betreffende de reacties. Ik woon in West-Vlaanderen (Roeselare) , en wij krijgen 2 wekelijks reclame in de bus , betreffende de monsterketen ‘Auchan’ in Roncq (frankrijk) . Alle Belgen zijn tuk, voor de reclamestunten van flessen van 1,50 – 3 euro (Bordeaux ) , onlangs was er foire-du-vin , met méér dan 600 wijnen te proeven, en een dikke catalogus. Wat ik vond , was zéér straf : 35 kasteelwijnen waren 12-21 % duurder dan een grote Wijn Holding in onze Provincie, die als het ware met zeer lage winstmarge werkt. Natuurlijk spelen ze het grof, met foto’s van de wijnaankoper van hun supermarkt , maar die gaat uitsluitend voor de prijs ! En de (domme ) Belgen , kopen, nemen mede en denken een goed deal te hebben. Indien we de 35 kasteelwijnen zouden kopen, in Auchan, zouden we meer dan 500 euro armer zijn, dan te kopen in Belgie!
Hoogachtend, vineuze groeten
Carl Devriese ( wijndeskundige ) Topmaster WIJNTON.BE
LikeLike
Ik ben ook geweest dit jaar, om na drie glazen vol walging bijna huiswaarts te keren. Toen ontdekte ik tot mijn vreugde toch nog één mij onbekende wijnhandelaar die ok was, een zekere Vindemia, met een mooi gamma. Voor de rest platte commerce. Het ergste vond ik de reusachtige stand voor Aosta, waar het zo goed als onmogelijk was om iets te proeven. Wat die daar dan stonden te doen (en met wiens geld) is me een vraag. ze droegen wel mooie maatpakken.
LikeLike