Met verstomming geslagen, hopeloos, hulpeloos, vol woede… Verdrietig. Hoe schrijf je dit? Moet ik dit schrijven? Kwets ik hierbij niemand? Hoe kan dit toch gebeuren? Nog geen week geleden zitten we broederlijk naast elkaar in Restaurant De Veranda – Berchem. We moesten met onze Kemphanen kookclub uitwijken omdat de keuken bezet was. Laten we zelf de voeten een keer onder tafel gaan steken werd er geopperd. Voorwaar geen slecht idee!
We hebben heerlijk gegeten, genoten van de bijhorende wijntjes, gelachen, gegrold en plannen gesmeed…
Nog geen dag later werd je van de kaart geveegd, zwaar getroffen en met spoed opgenomen… helaas, het onbegrijpelijke tot gevolg.
Beste Chef, beste Piet, beste Patrick, mijn vriend,
Ik neem één van je mooiste creaties ter hand,
Doe de nodige inkopen en zorg voor de allerfijnste ingrediënten,
En kook, kook als nooit tevoren,
Terwijl de tranen zullen rollen in combinatie met een lach,
Met in gedachten één van de fijnste mensen die ik ooit heb mogen kennen,
Beste Chef, beste Piet, beste Patrick, mijn vriend,
Koken zal nooit meer hetzelfde zijn!
Wim.
Filed under: Fressen oder Essen | Tagged: kemphanen, Kookclub |
Prachtig 😦
LikeLike