Het Alaaf conclaaf zinderde de ochtend van de derde dag nog stevig na. Iedereen was behoorlijk stil bij het ontbijt. Te kort aan slaap, teveel aan drank, te vermoeid…wie zal het zeggen, ieder had zo wel zijn reden. Vandaar dat het goed was dat we een klein tochtje moesten maken tot aan de omgeving van Coimbra. De rust van de gezapige tocht was meer dan welkom. Lang zou die echter niet duren want omstreeks 11.00u werden we verwacht in de Bairrada regio, geprangd tussen Porto en Lissabon en in de onmiddellijke omgeving van de Atlantische Oceaan. De Bairrada is een wat minder gekende regio die vooral bekend is voor de Espumantes en de eenvoudige, lekkere kleinere wijntjes. Het is tevens het mekka van het gelakte speenvarken: de Leitão Assado.
Campolargo was onze bestemming. Een ‘ander’ stukje Portugal zou zich openbaren. Weg zijn de prachtige vergezichten vol heuvelruggen met terrasbouw. Dit is de vlakte, een stukje vervallen Portugal tevens. Als uit het niets bevinden we ons plots te midden van de wijngaarden, enkel verstoord door de gebouwen van de quinta’s die er zich in hebben genesteld. We hadden een kleine voorsprong op ons tijdschema en dus konden we nog even genieten en vooral uitwaaien tussen de wijngaarden. Ons mentaal opladen voor wat komen gaat noemen we zoiets ;-).
Na een tijdje kwam Carlos, eigenaar van Campolargo aangewaaid. Het moet zijn dat deze ‘je m’en foutiest’ een zeer gezond persoon is, gezien de twee bevallige dames die zich in zijn zog bevonden. De mooiste was voorbehouden, enkel en alleen voor het openen van de flessen. Schenken deed Carlos wel zelf!
Enfin, nadat we een rondleiding kregen door de prachtige ‘en gravité’ opgebouwde installaties volgde er een degustatie in een toch wel prachtig proeflokaal. Ondertussen vermaakte Carlos ons met zijn verhalen en gedachtegoed omtrent de wijnbouw. Opvallend, en wat mezelf betreft toch wel een beetje jammer, is dat de Franse druivenrassen hier stevig ingeburgerd zijn. De wijnen van Campolargo zijn niet noodzakelijk standaard wijnen die jaar in jaar uit hetzelfde zijn. Neen, de samenstelling of de assemblage durft ieder jaar wel eens wisselen. Naargelang de druiven die er voorradig zijn dixit Carlos…
Op de proeftafel bij Campolargo en in volgorde van proeven:
- Vinha do Putto Branco 2009
- Entre II Santos Branco 2009
- Bical 2009
- Vinha do Putto Tinto 2009
- Os Corvos da Vinha da Costa 2008
- Rol de Coisas 2008
- Vinha da Costa 2005
- Diga? 2007
- Campolargo Arinto 2009
- Espumante Campolargo
We waren alweer op toerental en de sfeer flirtte weer met onbekende hoogtes. Van al dat drinken krijg je honger natuurlijk 😉 en de lunch mochten we genieten in het statische, oude maar wondermooie privéhuis van Carlos Campolargo. Ze hadden dit trouwens omgebouwd tot een type luxe chambre d’hôte; Casa de Mogofores. Bij de toewijzing van onze kamers voor de nacht vielen onze monden eenvoudigweg open van verbazing. Waauuuw…
De lunch was trouwens, op verzoek uiteraard, de regionale specialiteit leitão assado.
Tijdens de lunch dronken we de volgende wijnen van Campolargo:
- Campolargo Dão
- Campolargo CC
- Calda Bordaleza
- Espumante Borga
Zo, dat hadden we dan ook alweer achter de kiezen. Van al dat eten krijg je dorst natuurlijk 😉 en dus wachtte ons volgende en tevens laatste bezoek van de trip. Hiervoor gingen we naar een quinta waar men voornamelijk Espumantes maakt; Quinta do Ortigão. We werden ontvangen door fantastische en vriendelijke mensen, die ons een zeer warm en aangenaam bezoek bezorgden. Het zijn jonge wijnmakers die aan hun weg aan het timmeren zijn. Vol trots stelden ze hun wijnen voor en ze waren uiterst geïnteresseerd in onze mening. Bovendien moesten we ook persé hun stille wijnen proeven. Ik heb niemand ook maar horen mopperen omtrent dit idee, en dus proefden we hun gastvrijheid met volle teugen.
Op de proeftafel bij Quinta do Ortigão en in volgorde van proeven:
- Quinta do Ortigão Branco Sauvignon – Bical 2010
- Quinta do Ortigão Tinot Baga – Touriga Nacional 2008
- Quinta do Ortigão 4dezasseis 2009
- Quinta do Ortigão 4dezasseis 2007
- Espumante Quinta do Ortigão Bruto
- Espumante Quinta do Ortigão Baga Bruto
- Espumante Quinta do Ortigão Rosé Charming
- Espumante Quinte do Ortigão Bruto Riserva 2008
We bleven er trouwens gezellig nababbelen met de gastheer en de door god gezegende wondermooie gastvrouw. Vergeef me trouwens van niet exact meer te weten hoeveel flessen Espumante er nog werden geopend en geledigd. Time flies when you’re havng a good time, wel het glas raakt evenzeer snel leeg…en weer vol.
Na een hartig afscheid, waarbij we ieders nog een flesje van de 4dezasseis meekregen (magnum) beseften we dat het einde naderde. Even bijkletsen over de voorbije belevenissen met een koffietje voor de één, een pilsje voor de ander. De tijd even doden, een rustpauze vooraleer aan het laatste avondmaal te beginnen. Dit deden we in een klein lokaal restaurantje, ons toegewezen door de mensen van Quinta do Ortigão. Ze bezorgden ons nog een laatste verrassing want de tafel was bedekt met flessen 4dezasseis om de maaltijd te begeleiden.
Eénmaal we bij de Casa de Mogofores kwamen doken de meesten onder ons vlug onder de dekens. Moe maar voldaan. Anderen (waaronder ondergetekende) liepen er Carlos Campolargo nog tegen het lijf. Beleefde jongens als we zijn, slaan we nog een praatje. Vooraleer je het goed en wel beseft zit je in het salon en wordt er nog gezamelijk een Calda Bordaleza geschonken. De lokale karaoke heb ik nadien wel wijselijk aan me laten voorbijgaan…
Zondagmorgen 13 maart stond de terugrit op het programma. Even de verplaatsing maken naar Porto, de huurwagen inleveren en wachten op het vliegtuig dat ons weer op Belgische bodem zou doen belanden. Impressies opnemen bij de reisgenoten en beseffen dat dit een unieke trip is geweest!
Toch nog even dit ter afsluiting: onze Nederlandse reisgezel kon vanuit Portugal, met Ryanair wél perfect mee naar België met dezelfde langdurige verblijfskaart waarvoor hij in België niet mocht instappen… Logica Belgica????
Deze trip was een pilootproject voor verder oenotoerisme doorheen Portugal.
Wat mezelf betreft was dit méér dan geslaagd!!
Filed under: Haleluja | Tagged: baga, bairrada, campolargo, Casa de mogofores, diga, espumante, leitao assado, ortigão, Portuigal, Touriga Nacional, vinha do putto | Leave a comment »