Nu de eindejaarsperiode voorbij is krijgt het normale leven zo stilaan terug zijn vorm. Tijd ook om de administratie bij te werken, de vele paperassen die op een hoopje werden gegooid op orde te brengen. Daar steken traditiegetrouw nogal wat technische fiches tussen van de wijnen die er geproefd werden de afgelopen tijd. Deze fiches zoek ik vaak op nádat ik de wijn heb geproefd en vooral wanneer de wijn werd goedgekeurd.
Wat is eigenlijk het nut van zulke fiche? Bekijk je deze om de proefnotitie klakkeloos over te nemen? Neen, totaal niet… de proefnotities die op dergelijke fiches staan zijn immers vaak een oeverloos gezwam! Wij wine-geeks kunnen minuten, wat zeg ik, urenlang discussiëren over de meest irrelevante zaken. Proeven we nu die heerlijke zeste van sinaas als laatste van de afdronk of is het toch niet de zeste van mandarijn? Is het citrusbittertje dit van pompelmoes of van limoen of is het gewoon ordinair een citroen? Ruiken we nu een zoete, dan wel een halfzoete appel? Is dit een lindebloesem of acacia? We palaveren er maar op los, walsen het glas een zoveelste keer en stellen dan vast dat het én lindebloesem is en dat de acacia deze is van de honing… Mijn god, wie is er nu wat mee? Uiteindelijk wordt er toch een samenvatting gemaakt en belandt dit op papier, of online als lokkertje voor wat de wijn zou moeten staan.
En dan heb ik het nog maar over onszelf, de freaks der wijn… Maar wat dan te denken over de technische fiche die wordt afgeleverd door de wijnboer zelf. Wie bepaalt daar wat er als proefnotitie op deze fiche zal komen?
Nu heb ik al veel minder kwalitatieve wijnen geproefd in mijn leven maar nog nooit heb ik ook maar één negatief woordje over een wijn gelezen op de technische fiche die erbij hoort. Neen, vaak wordt er een azijnzuur gedrocht de hemel ingeprezen! Helemaal te gek wordt het dan wanneer je de food-match erbij neemt. Je hoeft hier zelfs de fiche niet voor ter hand te nemen. Neen, vaak staat deze info gratis ter beschikking op het rug-etiket. Je broek zakt ervan af hoeveel wijnen er toch niet geschikt zijn voor werkelijk een allegaartje aan gerechten… Ik neem er hier eentje bij en citeer ‘Idéal sur des charcuteries, salades, vollailes, grillades, lapins, viandes rouges, fromages,…’. Halllllooooooo?
Heeft een technische fiche dan wel nut? Absoluut!! Bovenstaande wens ik echter hoegenaamd niet te weten. Dat zoek ik zelf wel uit. Maar wat ik wel wens te weten is bv. de samenstelling van de cuvée, van welke percelen zijn de druiven afkomstig, de bodemtypiciteit waarop de druiven groeien, de rendementsbeperking, de methode van vinificatie, welke opvoeding heeft deze wijn gekregen, de technische analyses…
Bovendien bekijk ik dit steeds pas nadat ik de wijn heb gedronken. Wanneer ik dit op voorhand al zou doen ga ik me onbewust al een gedacht vormen van hoe de wijn gaat zijn en dat wens ik toch te vermijden.
Zulke technische fiches zijn voor de wijnprofessional zelfs een vereiste. Hoewel vandaag de dag deze fiches heel vaak publiekelijk op de site worden aangeboden is het even vaak toch nog huilen met de pet op om aan de broodnodige informatie te komen. Maar dan komen we bij een ander discussie, zijnde het nut van de marketing…
Technische fiches zijn dus onontbeerlijk volgens mij, zolang je de nuttige zaken maar kan scheiden van de nutteloze 😉
Filed under: Second opinions? | Tagged: proefnotitie, technische fiche |
Bottle Case 
Geef een reactie