Bottle Case

Wijn beheerst mijn leven, dat zal voor velen geen verrassing meer blijken! We schuiven dan ook prettig van wijnavond naar wijnavond, van proeverij naar proeverij…als een volleerde maîtresse die elke wel weer de liefde bedrijft op een andere locatie, met een andere partner! Elke tweede dinsdag van de maand noemt deze partner ‘Het Negende Vat’! Onze Olense-Herentalse wijnclub die in alle stilte richting haar tiende verjaardag fietst. De harde kern is nog steeds present maar net als bij de maîtresse durven de leden nogal eens wisselen.

Ondergetekende wijst met zachte, doch vaste hand het programma toe. Gisterenavond was het dus een avondje armworstelen met de grizzly onder de druiven…de Tannat! Opdracht was de nieuwe wereld te plaatsen tegenover de oude wereld, zeg maar Madiran! Toegewezen budget bedraagt telkens 150,00 € met de verplichte aanwezigheid van minstens één wijn van Alain Brumont, de Davy Crockett onder de Tannatbeheersers. Orkestmeester van de avond, Theo, verzamelde maar liefst 12 wijnen van allerhande allooi met hoofdzakelijk of uitsluitend Tannat.

Dat Tannat geen alledaagse druif is zullen menig wijnliefhebber mij maar met graagte beamen. Vaak zelfs brutaal, ruw en ondoorgrondelijk. Maar mits wat geduld, boetseerwerk en vooral een goede en correcte opvoeding kan je deze grizzly kneden tot een smerend beertje. Voorwaarden? Het absoluut naleven van de basisvoorwaarde om een ‘goede’ wijn te kunnen maken: niet oogsten vooraleer de druif haar optimale rijpheid heeft bereikt, een verantwoord gebruik van de eiken vaten én een streng terugsnoeien van het rendement!!!

De populariteit van deze druif heeft diepe dalen gekend maar is mede door Alain Brumont en Patrick Ducourneau (die de microbullage begon toe te passen op zijn wijnen om ze op jongere leeftijd toegankelijker te maken) al een tijdje terug gestegen op de populariteitspoll. In Frankrijk moeten we de druif vooral zoeken in het Zuidwesten en meer bepaald in de Madiran. Hier is hij de absolute heerser al moet hij wel vaak het gezelschap dulden van zijn soortgenoten (Cabernet Sauvignon, Fer Servadou, Cabernet Franc). Buiten  zijn habitat gaan we de druif echter zelden vinden. Eén grote uitzondering echter: Uruguay! Hier ondergaat de druif een ware gedaantewisseling en veranderd de ongelikte grizzly in een honingsmullende lieve kermisbeer. De nationale druif van wijndrinkend Uruguay vindt ginds de perfecte omstandigheden om voor een verdomd lekker glas te zorgen. Gelukkig wel dat hij zich van zijn verfoeilijke Harriague benaming heeft losgerukt!

12 Flessen stonden ons dus op te wachten. Een hele klus maar wij prijsden ons vooral gelukkig in de wetenschap dat we als gezonde visjes de proeverij-deur achter ons konden sluiten. Tannat heeft immers de eer te worden geprezen als zijnde de meest gezonde druif van allen! Waar wachten we nog op…Aanvallllllleeeeeeeuuuuuuh!!!
Starten deden we met een grootwarenhuis festival. De eerste 5 wijnen waren telkens een Madiran en kwamen uit de gekende warenhuizen (Delhaize, Colruyt en Carrefour).

1.      Vignobles des Gacognes – Reserve des Tuguets – Madiran 2007
In de neus nog doenbaar maar scherp, groen en zwak van smaak. Gemiddelde score van 10/20

2.      Domaine Aubert – Madiran 2006
Vooral vegetaal, zowel in neus als in mond. Samenvatten van de smaak à plat! Gemiddelde score van 10,5/20

3.      Vignoble de Gascogne – Madiran Prestige 2003
Neus: rood fruit, viooltjes, pruim, ceder en zoethout
Mond: Correcte zuren, verweven licht uitdrogende tannines, gedroogde pruim en alsnog een bescheiden evenwicht.
Gemiddelde score van 12/20

4.      Alain Bortolussi – Château Viella Tradition – Madiran 2007
Zicht: licht gekleurde tranen
Neus: rode en zwarte kers, hout, paprika, peper, alcohol en animaal
Mond: Vooral een aanzet van peper, prikkelend met voldoende stevige zuren en tannine. Afdronk kent een storend groen kersenpitbitterje wat deze wijn onaangenaam maakt.
Gemiddelde score van 12,5/20

5.      Plaimont  Terres de Moraines – Madiran 2007
Onvoldoende! Een lacitsche, yoghurt neus en de smaak moet je ver gaan zoeken! Gemiddelde score van 9,5/20

De voorproevertjes uit Madiran waren dus niet echt een gigantisch succes! Hoog tijd om 5 tegenhangers uit de Nieuwe Wereld voor te stellen en vooral te vergelijken. Drie van hen kwamen uit het beloofde Tannat-land Uruguay. Buurland Brazilië mocht er eentje afvaardigen en ook Zuid-Afrika was present! Benieuwd of het niveau opgekrikt kon worden…

6.      Bodega Stanari – Dal Pedegral – Santos Lugares 2006 – Uruguay
Wat als verschil onmiddellijk opvalt, is de gestoofdheid van het fruit. Vooral rood fruit, mooie kruidigheid, vanille en zoethout als aroma. We proeven zowat hetzelfde terug, aangevuld met de alcohol. Soepele, voldoende krachtige tannine en een correct evenwicht.
Gemiddelde score van 13,5/20

7.      Vinhos Salton – Salton Classic, Reserva Especial – 2009 – Brazilië
Gestoofde, overrijpe confituur met een smaak van ‘platten toebak’, ttz, de wijn is vlak en plat met enkel een zweem van tabak.
Gemiddelde score van 10/20

8.      Bodega Bouza – Las Violetas, Canelonas 2006 – Uruguay
Mooi geheel van vooral fruit, met mooi verweven tannines en een gedragen afdronk. De wijn is wel heerlijk op dronk momenteel.
Gemiddelde score van 14/20

9.      Bodega Stagnari – Prima Donna – Riberas del Santa Lucia 2006 – Uruguay
Mooi neusje van vooral zoethout, kruiden, zwart fruit, bloemetjes, tabak, ceder en munt
In de mond stevige zuren en dito tannine, gestoofd fruit, chocolade en drop. Zeer mooi evenwicht!
Gemiddelde score van 15/20

10.   Mooi Bly – Paarl 2007 – Zuid-Afrika
Eerste echte waauw gevoel van de avond. Diepe, paarsrode kleur, bijna zwart met mooi gekleurde tranen. Een neus van braam, cassis, zwarte kers, tabak, kruiden, tabak, hout en toasting. De mond vult zich onmiddellijk met fantastische chocoladen geladen tannines en rijp fruit. Aanhoudende afdronk. Wel a-typisch Tannat en dat kost hem enkele punten, maar wel een fantastisch geheel!
Gemiddelde score van 15,5/20

Voorlopige conclusie is dat de balans volledig overslaat naar de Nieuwe Wereld wijnen. Onterechte conclusie overigens omdat we de eenvoudige, goedkope Madirans uit de supermarkten aan het vergelijken zijn met nauwgezette en uitgekozen wijnen van een duurder allooi. Een volledige stijlbreuk dus tussen de wijnen.
Maar we moesten afsluiten in stijl en dus kwamen de gevraagde wijnen van Alain Brumont tevoorschijn. Kan hij zijn goddelijk Madiran status ook waarmaken aan ons! Een hele uitdaging 😉

We hadden twee van zijn wijnen geselecteerd. De Montus en de Montus Cuvée Prestige, beiden van het jaar 2002. Even een bescheiden impressie van schrijver dezer over beide wijnen:
De Montus heeft een diepe donkerrode, bijna zwarte en ondoordringbare kleur met toch een lichte vorm van evolutie. Mooi gekleurde traanvorming. Onmiddellijk een chocolade geur in de neus, aangevuld met cassis, braam, cacao, mokka, zacht leder, peper & laurier. De complexiteit van de neus zet zich onverminderd door in de mond met krachtige, licht uitdrogende tannines en mooi ondersteunende zuren. Donker zwart fruit, hout, de aanhoudende afdronk wordt mooi opgevuld met een vegetale toets, kruiden en pruim. Een potentieel van nog minstens 10 jaar en ik zie onmiddellijk een stoverijpotje van everzwijn als ideale begeleider verschijnen. Zéér mooi!
Gemiddelde score van 15,5/20

De Cuvée Prestige is eveneens gitzwart van kleur met een verborgen aanzet van evolutie. In het bezit van gekleurde tranen en een bouquet van pruimencompote, chocolade, leder, tabak, hout en munt. Intensiteit troef in de mond, subliem complex zelfs. Piepjong nog met stevige zuren en krachtige tannine. Smaken van donkere chocolade, zwart fruit (zowel pruim als bes), paprika en een stevige portie kruiden. Afdronk is subliem aanhoudend! Topwijn met nog minstens 15 levensjaren voor de boeg.
Gemiddelde score van 16/20  (een persoonlijke 18,5/20 van mezelf).

Brumont doorstaat de test dus met glans.  Een mens zou er zowaar dorst van krijgen 😉

Filed under: J(ust) F(or) F(un) | Tagged: brumont, madiran, Mooi Bly, Tannat, uruguay |