Een gezellig avondje samen bij mijn zus en schoonbroer mondde uit in een ware ontdekking. Hij was zijn kelder in gedoken en hield daar een waar uitzuiveringritueel. Flessen die broodnodig moesten gedronken worden of die enkel nog maar gootsteenwaardig waren kwamen aan de oppervlakte.
Hoewel ik niet onmiddellijk een liefhebber ben van oudere wijnen (ik proef graag het jonge fruit), doe ik dit toch wel graag. Het geeft je toch wel steeds een beeld van wat nu het ware potentieel is van bepaalde wijnen. Het liefste doe ik het dan nog met niet te bekende of te grote appellaties.
Iedereen heeft wel bepaalde verwachtingen van chateautje x of y uit ik zeg maar wat, godbetert, Margaux of van een Chateau-neuf-du-papeke.
Neen daar heb je niet veel aan. Je kan daar enkel teleurstellingen mee oplopen: ‘Goh, is dat echt nu al versleten…neen hier had ik toch meer van verwacht’!
Als je dit met wijnen doet die niet geacht worden lid te zijn van de groten der aarde, is het verwachtingspatroon niet zo hoog en kunnen er soms toch wel enige ooohs en aaahs de wereld in worden gestuurd.
Nadat we een Cahors uit midden jaren negentig nog best doenbaar hadden gevonden (wat natuurlijk niet echt een verrassing is), een andere Cahors van hetzelfde jaar als azijn bestempelden en een Italiaantje uit Umbria met hetzelfde lot bezegelden was het de beurt aan onze ontdekking!
Leasingham 1994 – Clare Valley – Cabernet Sauvignon Malbec stond er op het etiket te lezen. Hij had in 1995/1996 één of ander obscuur prijsje gewonnen in Wine Magazine. Het rugetiket had het over ‘a great ageing potential’.
En verdomd nog aan toe… Yeeeeeeeeeeeessssssss!!!!
Wat een wijn, lekker, nog niet versleten. Verre van… de tertiaire aroma’s hadden zich vermengd met jawel een nog rest aan fruit.
Iemand ervaring met deze wijn of nog een kartonneke van op overschot? 😉
Filed under: Haleluja | Tagged: australie, cabernet sauvignon, clare valley, Leasingham, malbec |
Bottle Case 
Geen ervaring met deze wijn, wel twee keer een 1994 Aussie gedronken en twee maal van de stoel geblazen (eergisteren nog met een fles uit dezelfde streek als de jouwe, een Balmoral Rosemount Estate 1994 – gekregen van vinama en blind geproefd met 5 anderen – ga er soon iets over schrijven -stunning!)
LikeLike
Heb gisteren nog een discussie gehad over het houdbaarheid potentieel van zulke wijnen. Ik kreeg als opmerking dat zulke wijnen toch niet meer ‘beteren’ door de tijdsevolutie… terwijl,mijnheer dat toch wel het geval is bij de wijnen uit oa Bordeaux. Heb hen trachten uit te leggen dat deze wijnen na een paar jaar inderdaad reeds op hun hoogtepunt zitten maar dat de ‘kleppers’ deze lijn zéér lang kunnen aanhouden en niet onmiddellijk in een neerwaartse spiraal komen.
LikeLike